در بیانیه مؤسسه ملی توسعه تحقیقات علوم پزشکی ایران (NIMAD) که روز سه شنبه در اختیار ایرنا قرار گرفت، آمده است: با توجه به انتشار برخی مطالب و شبهات ایجاد شده در خصوص عملکرد نیماد به ویژه در حیطه تخصیص منابع، ضمن استقبال از فرصت ایجاد شده برای شفافسازی نحوه مدیریت این مؤسسه و دفاع از فعالیتهای ارزشمند پژوهشگران برجسته همکار و در راستای تنویر افکار عمومی به خصوص رفع دغدغههای ایجاد شده برای جامعه محترم دانشگاهی، موارد ذیل به استحضار میرسد:
مؤسسه ملی توسعه تحقیقات علوم پزشکی ایران (نیماد) در پاسخ به ضرورت ملی راهاندازی یک نهاد مستقل حمایت کننده از پژوهشهای ملی و فرادانشگاهی در حوزه علوم پزشکی و سلامت در ۱۹ خرداد ۱۳۹۴ به تصویب شورای گسترش دانشگاههای علوم پزشکی رسید.
این مؤسسه در حقیقت راهاندازی مجدد مرکز ملی تحقیقات علوم پزشکی کشور (NRCMS) است که سال ۱۳۷۸ فعالیت خود را با حمایت از طرحهای استراتژیک و ملی در حوزههای گوناگون بهداشت و درمان کشور شروع کرد ولی در ادامه با تصمیم شورای عالی اداری مبنی بر اصلاح ساختاری وزارت بهداشت، در معاونت تحقیقات و فناوری وزارت بهداشت ادغام شد.
در این راستا، مدیریت تعارض منافع یکی از دغدغههای جدی مؤسسه نیماد بوده (حال آن که تاکنون توجه به این امر مهم در سطح ملی در کشور سابقه چندانی نداشته است) و بدین منظور ۴ اقدام اساسی انجام شده است.
میانگین درصد قبولی طرح در این مؤسسه حدود ۱۶ درصد است (۵۲۷ طرح مصوب از میان ۳۲۸۵ طرح دریافتی) ولی این میزان از کمتر از ۱۰ درصد در مورد طرحهای محققان اصلی دانشگاهی چون بیرجند تا ۱۰۰ درصد در مورد دانشگاه علوم پزشکی جهرم متغیر است.
لذا مقایسه تعداد طرحهای مصوب بر اساس وابستگی دانشگاهی محقق اصلی بدون در نظر گرفتن نسبت آن به تعداد کل طرحهای ارسالی از محققان آن دانشگاه، یک اشتباه فاحش تحلیلی است. برای مثال طی ۸ فراخوان مؤسسه، ۱۱۹ طرح از ۵۱۵ طرح ارسالی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی تهران (درصد قبولی ۲۳/۱ درصد)، ۳ طرح از ۹ طرح ارسالی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی زاهدان (درصد قبولی ۳۳/۳ درصد) و ۳ طرح از ۵ طرح ارسالی توسط محققان دانشگاه علوم پزشکی لرستان (درصد قبولی ۶۰ درصد) مورد پذیرش قرار گرفته است.
اگر چه هدف اصلی این مؤسسه با توجه به موقعیت سازمانی آن که در ذیل وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی فعالیت میکند حمایت از طرحهای پژوهشی قابل اجرا در دانشگاههای علوم پزشکی است، ولی باتوجه به ضرورت توسعه حوزههای بین بخشی مرتبط با سلامت،حمایت از طرحهای پژوهشی قابل اجرا در دانشگاههای غیرعلوم پزشکی - برای مثال طرحهای محققان شاغل در دانشگاههای مطرحی چون دانشگاه شریف و دانشگاه تهران - را نیز در صورت همکاری حداقل یک عضو هیأت علمی از دانشگاههای علوم پزشکی در اولویت حمایت قرار داده است.
گرچه با توجه به محدودیت منابع مالی مؤسسه، این حمایت محدود به حداکثر ۲۰ درصد منابع مالی هر فراخوان بوده و تاکنون از بین ۷۶۴ طرح دریافتی از دانشگاههای غیرعلوم پزشکی فقط ۳۴ طرح از محققان این دانشگاهها مورد پذیرش قرار گرفته است (درصد قبولی معادل ۴/۵ درصد).
با این حال به نظر میرسد یکی از اولویتهای مهم هر نهاد حامی پژوهش در دنیای امروز، توجه ویژه به مطالعات میان رشتهای در جهت همافزایی حوزههای علم و ضمناً ایجاد ظرفیتهای جدید همکاری بین رشتهای و تولید علم و فناوری است. از این رو به نظر می رسد اختصاص بودجه به چنین فعالیتهایی نقطه قوت فعالیت نیماد
http://nimad.ac.ir/content/199/NIMAD-Statement محسوب میشود.