صبح بیست و دوم بهمن که دمید سرما هم استخوان سوزتر شد؛ از دو روز پیش باد و سرما تن و جان همدانی ها را می لرزاند.
انگار بهمن هم می خواهد آن روی سکه زمستان را به مردم نشان بدهد، شاید او هم می خواهد در جشن پیروزی انقلاب کاری بکند و دست به سینه فقط تماشاگر نباشد.
پدرو مادرها هم توصیه های هواشناسی را بسیار جدی گرفته و فرزندانشان را شال و کلاه پوشانده اند، خودشان هم به لباس گرم و چتر مجهز شده تا در طول راهپیمایی سرما نخورند.
طبق پیش بینی های هواشناسی سامانه بارشی تا چهارشنبه بر سر همدان سایه انداخته و دمای هوا را تا ۹ درجه زیر صفر هم پایین می برد، تا طعم سرد و کبود زمستان را به هر جاندار و بی جانی بچشاند.
مسیر راهپیمایی طولانی است، طبق اطلاعیه ای که چند روز پیش منتشر شد، امامزاده عبدالله محل تجمع مردم و آغاز راهپیمایی است.
این بقعه وعده گاه بیشتر قرارهای کاری و دوستانه همدانی هاست و امروز هم در این مکان مقدس مردم با یکدیگر وعده کرده اند تا دست جمعی چهلمین و یکمین سال پیروزی انقلاب را شادمانی کنند.
مردم همدان از ساعت ۹ و ۳۰دقیقه از میدان امامزاده عبدالله به سمت بلوار آیت الله کاشانی حرکت کرده و از خیابان خواجه رشید گذشته و می خواهند در آرامگاه بوعلی سینا نفسی چاق کنند و دوباره ادامه مسیر راهپیمایی را از پیاده راه بوعلی سینا ادامه داده و بر گرد میدان امام خمینی(ره) جمع شوند.
پلیس راهنمایی و رانندگی استان هم از دیروز محدودیتهای ترافیکی را به مردم اطلاع رسانی کرده تا کسی خودرو و یا موتورسیکلتش را در مسیرهای راهپیمایی پارک نکند و گرنه جریمه می شود.
خلاصه اینکه پلیس قول داده برای حفظ امنیت و آرامش مردم در این جشن شیرین و با شکوه سنگ تمام بگذارد تا خدای نکرده آب در دل مردم تکان نخورد.
مردم بعد از راهپیمایی و سردادن شعارهای انقلابی و دشمن شکن باید پای صحبتهای عزت الله ضرغامی بنشینند.
رییس سابق رسانه ملی قرار به دعوت مسوولان این استان به پایتخت تاریخ و تمدن آمده تا از انقلاب و دستاوردهایش برای مردم سخنرانی کند.
شاید سرمای استخوان سوز همدان را با گرمای کلامش از نوک انگشتان همه بیرون کند.
این بزم شادمانه انقلاب به غیر از همدان در شهرهای ملایر، نهاوند، اسدآباد، تویسرکان، رزن، فامنین، درجزین ، کبودراهنگ و بهار و در مجموع در ۷۰ نقطه شهری و روستایی استان هم برقرار است.
خلاصه امروز "انقلاب" نقل همه محافل و مجالس مادستان است، هر کسی پیروزی خون بر شمشیر را به سبک و سلیقه خود به شادی می نشیند، برخی با خاطره بازی با ایام قدیم و برخی ها با آرزوهای شیرین روزهای نیامده.