وحدت در وقت اضافه و به فاصله 2 روز تا انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی دو گروه شورای ائتلاف نیروهای انقلاب و جبهه پایداری را به یک لیست واحد رساند تا پس از سال‌ها بخشی از اصولگرایان بتوانند با دغدغه کمتری در انتخابات حاضر شوند. این تک لیست اما بی حاشیه و شائبه بسته نشد و طی دو هفته گذشته روسا و زعما و اعضای دو جریان اصولگرا بارها از یکدیگر انتقاد کردند. انتشار فهرست شورای ائتلاف در هفته گذشته به قدری برای اصولگرایان از طیف‌های گوناگون عجیب بود که مخالفت‌ها از همان دقایق ابتدایی و با اعلام برائت «محمدباقر قالیباف» از آن آغاز شد.
شانایی‌ها، نواصولگرایان و جبهه پایداری در مخالفت با این فهرست انواع اتهامات را به یکدیگر زدند. نامه‌های ردوبدل شده بین «مرتضی آقا تهرانی» دبیرکل جبهه پایداری و «غلامعلی حدادعادل» رئیس شورای ائتلاف اختلافات را عمیق‌تر نشان می‌داد اما 48 رایزنی مداوم میان این دو تشکل سرانجام منتهی به لیستی شد که آن هم معترض و منتقد کم ندارد.
گرچه برخی از اعضای فهرست 30 نفره وحدت شانا و پایداری چندان در عرصه سیاست شناخته شده نیستند اما بررسی سوابق حزبی آن‌ها نشان می‌دهد که در این فهرست اعضای جمعیت رهپویان انقلاب اسلامی، حزب موتلفه اسلامی، جامعه روحانیت مبارز، جمعیت پیشرفت و عدالت ایران اسلامی و جبهه پایداری بیشترین سهم را به خود اختصاص می‌دهند. نامزدهای جبهه پایداری بیشتر از 50 درصد اعضا فهرست را تشکیل می‌دهند و پنجاه درصد دیگر هم سهم طیف‌های دیگر اصولگرا از نواصولگرایان و رهپویان تا جامعه روحانیت مبارز و افراد غیرحزبی است.
اشتراکات این فهرست با فهرست ابتدایی منتشر شده از سوی شورای ائتلاف نیروهای انقلاب به نفع جبهه پایداری کاهش یافته است با این همه اما همچنان این جبهه معترض حضور برخی از اعضا و عدم حضور برخی دیگر است. بر اساس قانون وضع شده در سازوکار ائتلاف نیروهای انقلاب اشخاصی که به هر دلیلی در این فهرست حضور پیدا نکردند موظف به انصراف هستند و گرچه برخی از چهره‌ها مانند داوود سلیمانی و سیدشمس الدین حسینی به نفع این فهرست استعفا دادند اما باقی ماندگان در انتخابات هم این میان استدلال خود را دارند.
«حمید رسایی» از چهره‌های منتسب به جریان پایداری در توییتی به فهرست ارائه شده واکنش نشان داد و نوشت: «آقایان درحال فشار به کاندیداهای مستقلند تا انصراف دهند. به خاطر وحدت! من که از ابتدا به دین سیاسی شما کافر بودم. آقایان اول پاسخ دهند: داماد یکی از اعضای ائتلاف در لیست نهایی است، سابقه اجرایی و سیاسی و فرهنگی وی چیست؟ آقای اکبری تالارپشتی کیست؟ این افراد در بزنگاه‌ها کجا بودند؟»
«وحید یامین‌پور» هم دیگر کاندیدایی است که اخبار ضدونقیضی از اعلام انصراف او در فضای رسانه‌ای منتشر می‌شود، ابتدا خبر انصراف او علیرغم انتقادات شدید به سازوکار وحدت منتشر شد و ساعاتی بعد این اعلام انصراف به بدخواهی و جنگ روانی تعبیر و تکذیب شد. یکی از نزدیکان یامین‌پور هم در اعتراض به کنار گذاشته شدن این کاندیدا از فهرست وحدت در توییتر خود نوشت: «در تاریخ سیاسی ایران ثبت می‌شود که جبهه پایداری هنگام وحدت با اصولگرایان در سال 98 برای مجلس یازدهم به رغم داشتن 7 سهیمه نفر چهارم لیستش (وحید یامین‌پور) را برای لیست وحدت پیشنهاد نداد.
خبر حضور یامین‌پور در انتخابات به عنوان کاندیدا از سوی طرفداران این مجری صداو سیما مورد استقبال قرار گرفت و شاید به همین دلیل است که کنار گذاشته شدن او از فهرست ائتلاف برای آنان عجیب و انتقادبرانگیز بوده و در بیانیه تندی علیه رایزنان جبهه پایداری با شانا منتشر کردند و نوشتند: «هر چند که سالیانی است جز پوسته‌ای خالی چیزی از پایداری باقی نمانده اما حالا پس از حذف آقای رسایی از لیست‌های اولیه و حذف آقای یامین‌پور از لیست نهایی، دیگر نه جایی در جامعه حزب الله و نه لیاقت مدیریت این کانال را خواهید داشت. شانه ما بیش از این تحمل سواری دادن به نمک نشناسان سیاست ورز را ندارد، خانه ای دیگر برای خود بنا کنید.»
عدالت‌خواهان جوان نامزد انتخابات هم گرچه از همان ابتدا مسیر خود را از شانا و پایداری جدا کرد اما نسبت به این فهرست منتشر شده واکنش نشان داد و «وحید اشتری» از چهره‌های اصلی این جریان در توییتی نوشت: «نسل ما چنان وحدت‌های سهمگینی بین چپ و راست دیده که دیگر هیچ ائتلاف و وحدتی آنهم تازه درون جناحی نمی‌تواند غافلگیرش کند. بیچاره جوانهایِ حزب اللهیِ حامی ناطق که سال ۷۶ برای توزیع تراکت سر از پا نمی‌شناختند و فکر می‌کردند اختلافات ظاهری و دعواهای سطحی نشان از تفاوت بنیادین دارد.»
لیست وحدت میان شانا و جبهه پایداری در حالی بسته و منتشر می‌شود که فهرست‌های اصولگرای دیگر هم انتشار یافته و افراد حاضر در آن در حال رقابت هستند. مهمترین این فهرست‌ها فهرست مداحان، عدالت‌خواهان، ائتلاف مردم و معیشت مردم هستند که تنها برخی چهره‌های مشترک با فهرست وحدت را دارند و در بسیاری از موارد چهره‌های معرفی شده هیچ نقطه اشتراکی با دیگر فهرست‌ها نشان نمی‌دهند و ضمن اینکه تا لحظه تنظیم این گزارش هم هیچ‌یک از این فهرست‌ها به نفع فهرست وحدت کنار نکشیده‌اند. فهرست تازه منتشر شده که احتمال پیروزی آن بیشتر از دیگر فهرست‌هاست اصولگرایان می‌توانند به حضور در مجلس امیدهای بسیاری داشته باشند و ورود به بهارستان می‌تواند میوه شیرین این وحدت باشد که دستکم در چند انتخابات گذشته طعم آن را کامل نچشیدند اما شیوه بسته شدن این فهرست و رسیدن به آن وحدت نشانه‌های جالبی از تداوم نمی‌دهد. اینکه مجلس یازدهم عرصه رقابت و سهم‌خواهی دوباره این گروه‌ها خواهد بود یا عرصه همکاری و وحدت آن‌ها زمان مشخص خواهد کرد اما برای حراست از منافع ملی همکاری و تداوم این وحدت نیاز جامعه ایران است.