چون با وجود اینکه محمد اشرف غنی، رئیس جمهوری و عبدالله عبدالله رئیس اجرایی دولت این کشور در ۱۹ اسفند ماه در کابل در ظاهر بطور مشترک به عنوان رئیس جمهوری جدید این کشور برای دفاع از منافع ملی میهنشان سوگند ریاست جمهوری یاد کردند، اما اقدامات بعدی آنها غلیه یکدیگر خلاف ادعای قبلی شان را اثبات می کند.
تیم عبدالله پس از پایان مراسم تحلیف، معاونان خود را به کاخ ریاست جمهوری برده و آنها را به ادارات جدیدشان آشنا کرد، در مقابل اشرف غنی این اقدام تیم عبدالله را نادرست خوانده و تأکید کرد که نباید احساساتی عمل کنند.
روز گذشته (چهارشنبه) اشرف غنی در فرمانی ریاست اجرایی دولت وحدت ملی را که عبدالله عبدالله سکاندار آن بود، ملغی اعلام کرد.
هرچند با ادای مراسم تحلیف هردو مدعی ریاست جمهوری، روشن بود که دوره کاری دولت وحدت ملی پایان یافته اما صدور فرمان رسمی اشرف غنی برای لغو ریاست اجرایی واکنش تیم عبدالله را در پی داشت.
«فخرالدین قاری زاده» مشاور سابق وزارت امور خارجه و عضو ارشد تیم ثبات و همگرایی در واکنش به فرمان اشرف غنی در صفحه فیسبوک خود نوشت: فرامینی که اذهان عامه را مخدوش و جنگ روانی را تقویت کند نمی تواند استوانه های لرزان را استوار سازد.
وی گفت که مقام ریاست اجرایی سابق دیگر وجود خارجی ندارد و قصر سپیدار از این پس مقر رئیس جمهوری دولت همه شمول است.
«فضل احمد معنوی» دیگر عضو ارشد تیم عبدالله عبدالله نیز در توئیتی نوشته است: مردم می دانند که کاربرد این فرامین از چهاردیواری کاخ ریاست جمهوری فراتر نمی رود.
معنوی تأکید کرده است که قصرسپیدار مقر رئیس جمهوری دولت همه شمول است و دست زدن به آن در واقع آتش زدن به انبار باروت خواهد بود.
تیم اشرف غنی اما تاحدودی خونسردی خود را حفظ کرده و در برابر واکنش های تند هواداران عبدالله خاموشی اختیار کرده اند.
اما در بیرون از این دو صف، مردم، سیاست مداران و کارشناسان نگران وضعیت بوده و باور دارند که شماری از افراد منتظر فرصت هستند تا آب را گل آلود کرده و ماهی بگیرند.
«احمد سعیدی» در صفحه فیسبوک خود نوشته است که نگران برخورد بین محافظان اشرف غنی و عبدالله عبدالله نیست اما نگران آن است که هر دوتیم در بین نیروهای امنیتی هواداران خود را دارند و این وضعیت می تواند نفاق و شقاق را در ارتش دامن زند.
«تادامیچی یاماماتو» نماینده ویژه سازمان ملل متحد برای افغانستان هم امروز با عبدالله عبدالله دیدار کرده و در این دیدار خواستار حل چالش های موجود و تشکیل یک دولت فراگیر شده است.
وی گفته است که هردو تیم باید در یک توافق و تطابق با قانون اساسی این کشور برای ایجاد دولتی اقدام کنند که برای همه پذیرفتنی باشد.
نماینده ویژه سازمان ملل در امور افغانستان ایجاد چنین دولتی را برای تشکیل هیأت مذاکراه کننده با طالبان و در گفت‌وگوهای بین الافغانی، حیاتی خوانده است.
«رحمت الله نبیل» رئیس سابق اداره امنیت ملی افغانستان هم در واکنش به دو مراسم تحلیف گفته است که در شرایط نسبتا مشابهی با سال ۲۰۱۴ قرار داریم و پس از پنج سال دوباره به همان مرحله رسیده ایم.
به باور نبیل وضعیت رقت بارکنونی هرچند قابل پیش‌بینی بود و می شد از آن جلوگیری کرد، اما متاسفانه قدرت طلبی و عدم دور اندیشی سران حکومت وحدت ملی، هم آنها و هم مردم افغانستان را به باتلاق بحران انداخت.
وی گفته است هرچند بیرون آمدن از این بحران و باتلاق روز به روز مشکل تر می شود اما ناممکن نیست و کسانی که ادعای بزرگی می کنند، در عمل باید نشان دهند و از منافع زودگذر فردی و شخصی پرهیز کنند.
رئیس سابق اداره امنیت ملی افغانستان، این کشور را به انباری از باروت تشبیه کرده و گفته است: کافی است یک فتنه‌جو جرقه ای از آتش را به آن برساند که دیگر هیچ کسی نجات نخواهد یافت و بدون شک سیاسیون افغانستان با اقدامات خلاف منافع ملی برای‌همیشه بد نامی را برای خود به می گذارند.
نبیل برای بیرون رفت از بحران کنونی و نجات افغانستان خواستار تشکیل دولتی به نام "مصالحه ملی" شده است تا کشور را از وضعیت کنونی خارج کند.
آمریکایی ها که خود از طرف مردم و سیاست مداران افغانستان متهم به کشاندن این کشور در بحران کنونی هستند، نیز دولت موازی را غیر قابل قبول خوانده و خواستار تشکیل دولت فراگیر از طریق گفت وگو، بین دو تیم شده اند.
روسیه هم نتوانست وضعیت کنونی افغانستان را نادیده گرفته و وزارت خارجه آن کشور از سیاست مداران افغان خواست از اقداماتی که سبب افزایش اختلافات می شود، خودداری کنند.
وزارت خارجه روسیه گفته است که افغان ها برای رهایی از شرایط کنونی برموضوع مصالحه تمرکز کنند.
روسیه از بازیگران مسئول افغانستان خواسته است که به منافع ملی مشترک پابند بوده و فقط برای صلح تلاش کنند.
این در حالی است که درگیری بین نیروهای دولتی و طالبان در مناطق مختلف افغانستان ادامه دارد و اگر وضعیت کنونی با گفت وگو و تشکیل دولت ملی و قابل قبول برای همه طرف ها شکل نگیرد، برنده ای این کشمکش ها طالبان خواهد بود.
زیرا این گروه پس از امضای توافق نامه صلح با آمریکا خود را برنده میدان دانسته و در آستانه مذاکرات بین الافغانی خواهان امتیازاتی است که افغان ها باید با وحدت و اقتدار در مقابل خواسته های آنها بایستند.
برخی از سیاست مداران افغانستان وضعیت کنونی را با زمان خروج نیروهای ارتش سرخ در سال های ۱۳۶۸ مقایسه کرده و هشدار می دهند که اگر سیاست مداران افغان با هوشیاری رفتار نکنند دهه ۷۰ میلادی بار دیگر تکرار خواهد شد.