همدان- ایرنا- این روزها در اوج شیوع ویروس کرونا و تلاش برای ماندگار شدن خانواده‌ها در منازل، عزم جهادی گروه‌های مردمی برای ضدعفونی کردن اماکن و معابر شهر و روستا بازتاب مثبتی در شبکه‌های اجتماعی داشته است.

در این روزها که ماندن در خانه بهترین راه مبارزه با کرونا به شمار می رود، افراد بیشتر از طریق شبکه های مجازی جویای اخبار و حال و روز این وضعیت اجباری هستند.

اما گروه های مردمی با اقدام خودجوش و جهادی به سطح شهر و روستاها آمده اند تا کرونا را به روزهای پایانی فراگیری خود نزدیک کنند و این در حالیست که در کنار کادر درمانی، این گروه های بی ادعا و جانفشان نیز پیشگام در مبارزه با زنجیره ویروس هستند.

آنها به عنوان بازوان توانمند مدیران شهری حتی اغلب با هزینه شخصی نسبت به تامین نیازهای ضروری بهداشتی برای ضدعفونی و سم زدایی اماکن مختلف شهر قدم بر می دارند.

حافظان سلامت با وجود اینکه شاید در یک قدمی ابتلا به این ویروس باشند، از جان خود گذشته و علیه فراگیری کرونا در سطح شهر نفوذ کرده اند.

تحرکات خودجوش مردمی بدون تردید تداعی کننده دوران هشت ساله دفاع مقدس است که شور کمک برای دفاع از جان ملت به وظیفه ذاتی تبدیل شده و در این بین جوانان پیش قراول خط مقدم شدند.

البته ایجاد ستاد مردمی پیشگیری از ویروس کرونا با تدبیر و مدیریت نماینده ولی فقیه در استان و امام جمعه شهر همدان نیز به توان افزایی گروه های مردمی برای عزم جهادی در مقابله با این دشمن نامریی منجر شد و اکنون در اغلب محله های این شهر شاهد سازماندهی این دسته از گروه ها در قالب جهاد علیه کرونا هستیم.

در هیاهوی اطلاع رسانی گسترده و خودخواسته خانواده به ویژه در فضای مجازی و تشویق یکدیگر مبنی بر خانه ماندن، ملت ایران از همه قشرها، طبقه ها و گروه ها از زن و مرد و پیر و جوان در عزم همه جانبه علیه کرونا شرکت دارند و بی شک این حضور توفنده و میلیونی برگ دیگری بر کتاب حماسی و مقاومت مردمان کشور باقی خواهد ماند.

رشادت و ایثار مدافع سلامت در روستای سردرآباد کبودراهنگ هرگز از یادها نمی رود، همان بزرگ مردی که پیش از سال نو در زمان گندزدایی و ضدعفونی روستایش برای ارایه خدمت به مردم و جلوگیری از شیوع ویروس کرونا دچار سانحه شد و دست چپ خود را از دست داد.

یا همان نوجوانی که تا پاسی از شب در کوچه پس کوچه های شهر با در دست داشتن سم پاش کوچک اقدام به ضدعفونی کردن در و دیوارهای محله اش کرد.

در این بین گروه های ورزشی، سمن های جوان، هیات های مذهبی و خیران نیز دست بکار شده و هر یک به نوعی در بهبودی وضعیت تلاش داشته اند؛ از جمع آوری کمک های مردمی برای تامین مایحتاج زندگی نیازمندان گرفته تا اقدام به توزیع بسته های بهداشتی که برای کودکان کار، خرده فروشان و سایر مشاغل بی بضاعت انجام شد.

این روزها به طور قطع سپری می شود اما آنچه همیشه در یاد مردم باقی می ماند، از خود گذشتگی و ایثار افرادی هست که شجاعت و دلاوری آنها در این جنگ درمانی در تاریخ جاودانه خواهد ماند.

بی تردید در مقابل این رشادت و جانفشانی آنها باید ایستاد و به احترامشان کلاه از سر برداشت.