این بزرگترین کشور جنوب آسیا که تاکنون روابط خوبی با بسیاری از قدرت های جهانی به وِیژه در حوزه نظامی با روسیه، آمریکا و کشورهای اروپایی داشت و مدت ها سعی کرد سیستم پدافندی خود را با تسلیحات و فناوری های نظامی روسیه تجهیز کند، ابن بار با تغییرات در معادلات قدرت نظامی جهانی، در سیاست های دفاعی پیشین خود تجدید نظر کرده و برای رهایی از اتکای صرف به تسلیحات روسی، به تسلیحات غربی روی آورده است.
این کشور طی سال های اخیر در مقابل تهدیدات احتمالی چین و پاکستان، به تجهیز و مسلح سازی بیشتر خود روی آورد و در مقابل همسایگان خود و کشورهای غربی، رویکردی تدافعی و تا حدودی تهاجمی‌تر نسبت به دوره پیشین اتخاذ کرده و رویه‌ای -هرچند آرام- را برای ایجاد یک ظرفیت بازدارندگی نظامی آغاز کرد.
در واقع هند که مدت ها به توان نظامی روسیه چشم دوخته بود، از زمان امضای توافق "شیملا" بین هند و پاکستان که با میانجیگری شوروی (سابق) بین دو کشور به دست آمده بود، در روابط خارجی‌اش به‌نوعی به آن کشور تمایل کرده بود، به‌گونه‌ای که این ابرقدرت، به اولین تأمین‌کننده تسلیحات هند تبدیل شد.
اما بعد از آنکه این کشور در سال ۱۹۶۲ متحمل شکست سختی از چین شد، به تدریج با بیشترین توان سعی در افزایش بازدارندگی خود کرد و به‌طور هم‌زمان، به ارتقای روابط با آمریکا و همپیمانان آن پرداخت.
دراین میان، رژیم صهیونیستی نیز که به لحاظ نظامی بیشتر متکی به غرب و به سبب تاریخ جعلی خود دارای بحران حاد مشروعیت بود، از هر فرصتی برای نزدیکی به کشورها از جمله هند استفاده کرد و با اغتنام فرصت، به‌مرور تبدیل به دومین تأمین‌کننده تسلیحات این کشور شد؛ تاجایی که بسیاری از تجهیزاتی که هند از رژیم صهیونیستی خریداری می‌کند، از هیچ جای دیگر برای این کشور قابل تهیه نیست.
تجارب نظامی در طول تاریخ سیاست های آفندی و حتی پدافندی هند به دولتمردان این کشور آموخت با توجه به برخی ناکارآمدی ها و یاکم کارآمدی های تسلیحات روسی در برابر جنگ افزارهای پاکستان که بیشتر از غرب تامین شده اند، دیگر نباید به صرفا به روسیه متکی بود و لذا طی سال های اخیر در صدد برآمد موشک های هوا به هوای ساخت روسیه را جایگزین تسلیحات نظامی رژیم صهیونیستی کند.
اگرچه تاریخ همکاری های همه جانبه به ویژه نظامی هند با رژیم صهیونیستی به مدت ها قبل بر می گردد، اما در تازه ترین مورد مجله آمریکایی "نشنال اینترست" در تحلیلی نوشت که تغییر نگرش هندی‌ها برای خرید تسلیحات روسیه زمانی رخ داد که در اسفند سال ۹۷ یکی از جنگنده‌های پاکستان (اف۱۶) توانست یکی از جنگنده‌های ساخت روسیه نیروی هوایی هند را از فاصله دور منهدم کند و این اقدام موجب ناخشنودی هندی ها از خرید موشکهای روسی شد.
شبکه خبری (NDTV) هند نیز در ماه مه (خرداد) سال ۲۰۱۹ ضمن تایید این چرخش تسلیحاتی نوشت: "نیروی هوایی هند به دنبال جایگزین کردن تسلیحاتی اسرائیل به جای موشکهای هوا به هوای روسیه است".
این شبکه پیش بینی کرد که "جنگنده‌های روسی سوخو ۳۰ بعد از گذشت دو سال به موشکهای هوا به هوای دربی (Derby) اسرائیل مجهز شوند".
تنش میان پاکستان و هند در بهمن سال ۹۷ در پی حمله گروه موسوم به جیش محمد به کاروان نیروهای نظامی هند در کشمیر که بیش از ۴۰ نظامی کشته شدند، آغاز شد.
دهلی نو، اسلام آباد را به دست داشتن در این حمله متهم کرد و در ۲۷ فوریه (هشتم اسفند) دهلی نو با حمله هوایی به مقرر شبه نظامیان در بالاکوت پاکستان مدعی کشته شدن ۳۰۰ نفر از تروریست‌ها شد.
طی درگیری‌های هوایی در امتداد مرز کشمیر در تاریخ ۲۶ و ۲۷ فوریه سال ۲۰۱۹ (هفتم و هشتم اسفند ماه سال ۹۷) بود که یک فروند میگ ۲۱ نیروی هوایی هند توسط جنگنده اف ۱۶ نیروی هوایی پاکستان منهدم شد.
اگرچه هند نیز در مقابل ادعا کرد که نیروی هوایی این کشور توانسته یک جنگنده پاکستانی را منهدم کند (ادعایی که توسط پاکستان تکذیب شد) اما بازهم به دلیل دستگیری خلبان جنگنده میگ ۲۱ توسط پاکستانی‌ها و نمایش آن در تلویزیون خجالت زده شدند.
البته خلبان هندی پس از چند روز توسط ارتش پاکستان آزاد و به هند بازگشت.
به نوشته نشنال اینترست، توانایی پاکستان در انهدام از راه دور یک فروند جت هندی مدت ها مسئله وقت نیروی هوایی دهلی نو بود.
براساس گزارش شبکه خبری ان دی تی وی، در درگیری‌های اسفند سال ۹۷ دو فروند سوخو ۳۰ نیروی هوایی هند از جمله جنگنده‌های این کشور توانستند از تیر رس موشکهای جنگنده اف ۱۶ پاکستان فرار کنند.
اما به رغم تمام تلاش‌های دفاعی صورت گرفته سرانجام یک فروند سوخو ۳۰ نیروی هوایی هند به علت ناتوانی در برابر جنگنده اف ۱۶ پاکستان منهدم شد.
براساس این گزارش دلیل عمده ناتوانی نیروی هوایی هند برای اقدام متقابل، ضعف موشکهای آر ۷۷ روسیه و برد پایین آنها در انهدام جنگنده پاکستانی بوده است.
منابع نیروی هوایی هند به شبکه خبری ان دی تی وی گفتند که موشکهای روسی با دامنه اولیه خود مطابقت ندارند و نمی‌توانند اهدافی را که از فاصله ۵۰ کیلومتری دورتر هستند، مورد هدف قرار دهند.
در حالی که برد موشکهای هوا به هوای میان‌برد پیشرفته "ایم ۱۲۰" آمریکا بیش از ۷۵ کیلومتر است و به همین دلیل پاکستان در سال ۲۰۱۰ دسته‌ای از موشکهای ایم ۱۲۰ سی با میانگین برد ۱۰۰ کیلومتر دریافت کرد.
پیشرفته‌ترین نوع موشکهای هوا به هوای همین نوع ایم ۱۲۰ هستند که بیش از ۱۶۰ کیلومتر برد دارند.
"سامر جوشی" خلبان سابق نیروی هوایی هند می‌گوید: نیروی هوایی پاکستان در درگیری‌های سال ۲۰۱۹ در امتداد مرز کشمیر با شلیک موشکهای هوا به هوا، نیروی هوایی هند را شگفت زده کرد زیرا موشکهای ایم ۱۲۰ پاکستان از دسترس موشکهای هوا به هوای هند خارج بودند.
با توجه به تمام این شرایط هند هم اکنون به دنبال خرید تسلیحات نظامی از رژیم صهونیستی از جمله هواپیماهای بدن سرنشین "هارون یک" و موشکهای هوا به هوای دربی با متوسط برد ۵۰ کیلومتر است.
نیروی هوایی هند همچنین برای مقابله با موشکهای ایم ۱۲۰ جنگنده‌های اف ۱۶ پاکستان به دنبال تهیه موشکهای پیشرفته دربی آن رژیم با برد متوسط ۱۰۰ کیلومتر آن است.
به نوشته نشنال اینترست، "تصمیم هند برای خرید تسلیحات موشکی اسرائیل مشکل دیگری بوجود می‌آورد و آن ادغام این موشک‌ها بر بدنه جنگنده های روسی است.
شبکه ان دی تی وی در همین رابطه می‌نویسد: "ادغام موشکهای اسرائیلی در جنگنده‌های روسی در جای خود یک چالش بزرگ محسوب می شود چرا که به تخصص اسرائیل به خصوص برای ایجاد یک پیوند داده میان جنگنده‌های سوخو و موشک‌ها پس از شلیک نیاز خواهد بود".
از همه عجیب‌تر اینکه به رغم نارضایتی نیروی هوایی هند از موشکهای روسی و ابراز تمایل برای خرید موشکهای اسرائیلی، با این وجود همچنان سفارش دریافت تسلیحات بیشتری از روسیه کرده است. مسکو نیز در حال ارائه پیشنهاد فروش موشکهای آر ۷۷ با برد متوسط به بالا به هند است.
رژیم صهیونیستی یکی از بزرگترین منابع تجهیزات نظامی هند است. انتظار می‌رود در چند سال آینده ارزش قراردادهای نظامی میان دو کشور به ۶ میلیارد دلار برسد.
این رژیم سال گذشته توانست بزرگترین قرارداد نظامی در تاریخ خود را در هند به دست آورد. بر اساس این قرارداد قرار است شرکت صنایع نظامی رژیم صهیونیستی سیستم‌های دفاع موشکی به ارزش ۲ میلیارد دلاررا به ارتش و نیروی دریایی هند بفروشد.
اخیرا هند موشکهای باراک ۱، فالکون و موشکهای ضد تانک "اسپایک" را از رژیم صهیونیستی خریداری کرده است. این رژیم همچنین در حال تولید موشکهای "باراک ۸" برای ارتش و نیروی دریایی هند است.
قرارداد فروش موشکهای ضد تانک اسپایک در طول سفر سال گذشته بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر آن رژیم به هند امضا شد. این موشک‌ها توسط شرکت "رافائل" وابسته به رژیم صهیونیستی تولید می‌شوند.
بر اساس داده‌های وزارت دفاع رژیم صهیونیستی، ۵۸ درصد از صادرات نظامی این رژیم در سال ۲۰۱۷ به مقصد کشورهای آسیا و اقیانوسیه انجام شده است که در این میان هند یکی از بزرگترین خریدار تجهیزات نظامی رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود.
تجارت دو جانبه هند و رژیم صهیونیستی به صورت سالانه حدود ۵ میلیارد دلار برآورد شده است. این تجارت به طور عمده در زمینه نظامی و جواهر آلات است.
رژیم صهیونیستی در حال حاضر می رود در کنار روسیه و آمریکا به یکی از بزرگترین تامین کنندگان نیازهای نظامی هند تبدیل شود. دهلی نو نیز اعلام کرده که به عنوان یک قدرت آسیایی به دنبال مدرن‌سازی ناوگان موشکی خود است.
تحلیلگران معتقدند که این نوع گرایش دهلی نو به تل آویو بیشتر بهسبب اهداف راهبردی جدید هند است، چون این بزرگترین کشور شبه قاره هند به تازگی در پی گسترش دامنه نفوذ خود در آسیای مرکزی است و در این زمینه با همسایه خود؛ پاکستان در رقابت می‌باشد.
از سوی دیگر رژیم صهیونیستی در کشورهای آسیای مرکزی به ویژه ازبکستان دارای نفوذ اقتصادی زیادی است. از آنجایی که پاکستان نیز به دنبال گسترش روابط با رژیم صهیونیستی است (به گونه‌ای که بحث آن در دوران پرویز مشرف مطرح شده بود)، هند از این لحاظ نیز نمی‌خواهد از همسایه خود عقب بماند.
همکاری تسلیحاتی همد با رژیم صهوینیستی طی سال های اخیر موجب شده است که این رژیم پس از روسیه، دومین فروشنده سلاح به هند باشد.
در سال ۲۰۱۳ که مقامات نظامی صخیونیستی از هند بازدید کردند، هندی‌ها از آنها قول مساعدت همکاری ۳ میلیارد دلاری را برای تجهیز نیروهای نظامی هند به فناوی های بالا گرفتند.
به همین دلیل تحلیلگران معتقدند که با توجه به سرعتی که روابط هند و رژیم صهیونیستی طی ۲۵ سال گذشته پشت سر گذاشته است، افزایش سطح همکاری‌ها و ارتقای روابط هند با این رژیم در آینده نیز دور از انتظار نیست.
نکته‌ای که در تحلیل آینده روابط هند و رژیم صهیونیستی به خصوص در حوزه خریدهای تسلیحاتی و همکاری‌های نظامی باید در نظر داشت، این است که این رژیم در روابط خارجی و قراردادهای تسلیحاتی خود، هیچ ملاحظه‌ی حقوقی و انسانی ندارد و به هیچ قانون و کنوانسیون بین‌المللی در زمینه محدودیت‌های فروش تسلیحات پایبند نیست. لذا، افزایش حجم و کیفیت این قراردادهای تسلیحاتی، در آینده نیز مورد انتظار است و بعید به نظر می‌رسد از سوی طرف ثالثی محدود شود.
چون نیاز به کسب مشروعیت از سوی رژیم صهیونیستی و آسان و در دسترس بودن تسلیحات پیشرفته غربی برای هند از سوی این رژیم، عوامل اصلی ارتقای روابط طرفین در این حوزه است.
نکته مهم دیگر در مورد آینده روابط تسلیحاتی هند و رژیم صهیونیستی، نقش و تأثیر هندوهای افراطی در این زمینه است.
به همین دلیل کارشناسان پیش بینی می کنند که به رغم بهبود روابط هند و رژیم صهیونیستی از دهه ۱۹۹۰ به بعد، با روی کار آمدن نارندرا مودی در هند، روابط دهلی نو و تل آویو به‌طور بی‌سابقه‌ای ارتقاء پیدا کرد. بنابراین با ادامه حکومت حزب بهاراتیا جاناتا در هند، انتظار می‌رود روابط دو طرف به ویژه در حوزه تسلیحاتی بیش‌ازپیش نیز ارتقاء یابد.
در هر حال، بهانه تقویت قدرت بازدارندگی هند موجب شد که این کشور طی سال های اخیر بتواند تفاهم نامه‌های متعددی را هم برای همکاری در زمینه‌های دفاع سایبری، امنیتی و علمی با رژیم صهیونیستی امضا کند.
البته رژیم صهیونیستی و هند حدود ۲۵ سال است که روابط دیپلماتیک دارند و براساس برآورد خبرگزاری فرانسه، هند در حاضر با بیش از یک میلیارد دلار بزرگترین بازار اسلحه اسرائیل به شمار می‌رود.
به گفته خبرنگاران مبادلات تجاری بین دهلی نو و تل آویو نیز طی سال های اخیر رشد قابل توجهی داشته است به گونه ای که هند امروزه دهمین شریک تجاری رژیم صهیونیستی و سومین شریک تجاری این کشور در آسیا پس از چین و هنگ کنگ است.