در هر شرایط و موقعیتی همواره کسانی هستند که از وضع موجود ناراضی‌اند و در نتیجه ایام را به تلخی پشت سر می‌گذارند؛ در کنار آن البته همواره کسانی دیگر هستند که تلاش دارند تا ضمن تجزیه و تحلیل شرایط موجود برای خویش، استفاده‌هایی که می‌شود از موقعیت کرد را بشناسد و نهایت بهره را از آن ببرند.
روزهای قرنطینه خانگی و اجبار به ماندن به خانه که این روزها نه تنها برای کشور ما که برای همه دنیا وجود دارد (و شاید هرگز این چنین فضای نزدیکی بین فاصله‌های جغرافیایی مختلف نبوده است) یکی از همان موقعیت‌هایی است که افراد مختلف و گروه‌های اجتماعی گوناگون را به واکنش‌هایی متنوع واداشته است. دسته‌ای آدم‌هایی‌اند که در این شرایط دائما گلایه از روزگار دارند و بیرون از خانه بودن را چونان موهبتی از کف داده که دیگر هرگز به دست نمی‌آید، تلقی می‌کنند. در کنار این آدم‌ها البته بسیار افراد و به ویژه هنرمندانی هستند که این روزها ها را مصداق همان فرصت مغتنمی می‌بینند که همواره می‌خواسته‌اند در زندگی داشته باشند تا کارهای معوق خویش را انجام دهند و فرصتی برای فکر کردن بدون دغدغه‌ها و مشغله‌های تکراری زندگی داشته باشند.
آنچه در ادامه می‌آید گفت وگوی خبرنگار فرهنگی ایرنا با جمشید گرگین بازیگر سینما و تلویزیون در راستای پویش سهم من در مبارزه با بحران کرونا است.
گرگین در ابتدا ضمن انتقاد از کسانی که در این روزها پیام‌های وزارت بهداشت و توصیه‌های در خانه ماندن را جدی نمی‌گیرند، بیان داشت: اخیرا گزارشی را از تلویزیون می‌دیدم که درحالی‌که این روزها تهران در قرنطینه است، خیابان اندرزگو روال سابق را داشت و ماشین‌هایی که در این خیابان دور دور می‌کنند، همانند سابق حضور داشتند؛ مجری وقتی با آدم‌ها صحبت می‌کرد، می‌گفتند «اگر قرار بود بگیریم تا حال گرفته بودیم». این آدم‌ها گویی در این وادی و در این دنیا نیستند و خبر ندارند که این موضوع تا چه مقدار جدی است. آدم با دیدن این رفتارها بسیار متأسف و خشمگین می‌شود که درحالی‌که هرروز تعداد زیادی بر اثر ابتلا به این بیماری جان خودشان را از دست می‌دهند و این‌همه دراین‌باره اطلاع‌رسانی می‌شود، برخی انگار در خواب هستند. تعداد کمی انگار در خواب هستند و متوجه شرایط نیستند و نمی‌دانند چه فاجعه‌ای می‌تواند متوجه خودشان و جامعه باشد.
هنرپیشه فیلم‌های ملکوت ۱۳۵۵، تفنگ‌های سحرگاه ۱۳۶۷، جهان پهلوان تختی ۱۳۷۶، شمعی در باد ۱۳۸۲ و ماهی سیاه کوچولو ۱۳۹۳ با اشاره به قرنطینه خانگی خود در روزهای گذشته، گفت: من این روزها در خانه هستم و بیش از یک ماه است که جایی نرفته‌ام؛ حتی به دیدن خواهرانم هم نرفته‌ام. پیش‌ازاین در سفر بودم و وقتی بازگشتم در قرنطینه خانگی هستم. بااینکه اهل ورزش هستم و حداقل روزی یک ساعت بیرون از منزل برای پیاده‌روی می‌رفتم (به‌رغم این صحبت‌هایی که مطرح می‌شود که این ویروس از طریق هوا منتقل می‌شود یا نمی‌شود) اما این کار را هم نمی‌کنم. به‌هرحال این نگرانی وجود دارد که حتی اگر با وسیله نقلیه هم بیرون بروی، اتفاقی، تصادفی، راه‌بندانی و چیزی رخ دهد که مجبور شوی از ماشین بیرون بیایی و شخصی آلوده باشد، عطسه کند یا خود من ناقل باشم و این ویروس هولناکِ خانه‌مان سوز که می‌گویند ریزتر از سرسوزن است، منتقل شود.
وی افزود: نزدیک یک ماه پیش، نشر چشمه من از خواسته بودند که یک تعداد از کتاب‌هایشان را خوانش کنم؛ قرار بود کتاب طاعون آلبرکامو که مطابق شرایط امروز ایران و جهان بود را برایشان بخوانم که به دلیل شیوع این بیماری از خانه بیرون نرفته‌ام و این کار هم متوقف شد.
این روزها کتاب زنی با گردنبند مروارید نشان از خانم انصاری را می‌خوانم. یک دوچرخه قدیمی ثابت در خانه دارم که از آن استفاده می‌کنم، فیلم می‌بینم. شبکه مستند را نگاه می‌کنم. بیشتر یا می‌خوانم یا در حال فکر کردن هستم.
فیلم‌هایی که می‌توان دید
گرگین با اشاره به ابهامات و نابسامانی‌هایی که این روزها و به واسطه شیوع ویروس کرونا گریبان‌گیر دنیا شده است، تصریح کرد: من این روزها را آخرالزمان می‌دانم. این روزها شبیه یک فیلم علمی_تخیلی است که به مغز آدم خطور نمی‌کرد و هیچ‌کس باور نمی‌کرد که جهان روزی به این شکل شود. هیچ‌کس نمی‌تواند با قطعیت بگوید که فردا هستم یا نیستم و این موضوع نه در ایران که در کل جهان صدق می‌کند. کسی نمی‌داند این بیماری اساساً قرار است تا چه زمانی طول بکشد و کار به‌جایی رسیده است که همه از دنیا پیش و پس از کرونا صحبت می‌کنند؛ و سؤالات بی‌پاسخ زیادی است که فقط آینده به آن جواب خواهد داد.
بازیگر سریال‌های سمک عیار ۱۳۵۳، کوچک جنگلی ۱۳۶۳، دزدان مادربزرگ ۱۳۷۵، به دنیا بگویید بایستد ۱۳۸۵، هوش سیاه ۱۳۹۲ و شهرزاد ۱۳۹۴ در پاسخ به این موضوع که چه فیلم‌هایی را به مخاطبان توصیه می‌کند که در این روزها ببینند، گفت: فیلم‌های جوکر و ۱۹۱۷ را دیدم و بسیار دوست داشتم. فیلم دیدن بحث ذائقه و ارتباطی است که شما می‌توانید با قصه برقرار کنید ولی مثلاً در جوکر نوعی از ستیز با جهان سرمایه‌داری غرب آمریکا را می‌توان دید، ضمن این‌که بازی‌های بسیار زیبا و فیلم‌برداری خوبی دارد.
وی افزود: کتاب بهترین دوست و سرگرم‌کننده و اطلاع دهنده است؛ خواندن آن را در روزهای قرنطینه بسیار توصیه می‌کنم. همه حتماً در خانه کتاب‌هایی دارند که نخوانده‌اند. توصیه می‌کنم که حتماً این کتاب‌ها را بازبینی مجدد کنند چراکه این کار می‌تواند آدم را آرام کند. اگر فیلم دوست دارند و امکان دیدن آن را دارند یعنی نیازی به تهیه خارج از خانه ندارد، حتماً ببینند.
امروز شبکه‌های داخلی فیلم‌های ایرانی خوبی را نمایش می‌دهد. مثلاً خود من در جشنواره قبلی فیلم سرخپوست را بسیار دوست داشتم و در ایام جشنواره دو بار آن را دیدم؛ روزهای قبل متوجه شدم که تلویزیون آن را پخش می‌کند، درنتیجه برای بار سوم دیدم و لذت بردم چون سرخپوست فیلم شاخصی است که شبیهش در ایران ساخته نشده و ازنظر من در حد فیلم‌های خوب غربی است.
ضمن این‌که سریال‌های ایرانی که باب ذائقه برخی است هم در این ایام پخش می‌شوند و مردم می‌توانند با دیدن آنها سرگرم شوند. اگر امکان ورزش داشته باشند، بسیار خوب است چون یکی از معضلات این روزها این است که زمانی که افراد بیکار هستند و استرس دارند، ممکن است پرخوری کنند و خود این موضوع می‌تواند در زمان پس از قرنطینه، باعث چاقی و فشارخون و به طورکلی مشکل‌ساز شود. درنتیجه در خانه و در حد ساده ورزش کنند که مزاحم همسایه‌ها هم نشود چون اکثریت در آپارتمان زندگی می‌کنند.
مردم کمی مراعات کنند
گرگین یادآور شد: خود من در این روزها که نمی‌شود بیرون رفت، در سالن کوچک خانه‌ام می‌چرخم، برای این‌که راه بروم و تحرک داشته باشم؛ به اضافه این که دراز نشست و ورزش‌هایی که سروصدایی ندارند را انجام می‌دهم.
در نهایت توصیه‌ام به مردم این است که چون همگی در آپارتمان هستیم، همسایه‌ها درک کنند که اعصاب و روان مردم همچون روزگار گذشته نیست و نمی‌شود کارهای قبل را بکنند. باید کمی درک کنند و کمی بیشتر هوای دیگران را در شرایط ملتهب و پراسترس این روزها داشته باشند. ازخودگذشتگی و آرامش بیشتری داشته باشند تا دیگران هم استراحت کنند و آرام باشند.
مقابله با بحران نیازمند عزم همگانی است. بدون یک اراده جمعی معطوف به مواجهه مؤثر با بیماری امکان رهایی از زنجیره انتقال آن وجود ندارد. برهمین اساس و به ابتکار ایرنا و روزنامه ایران پویشی برای فراخوان عمومی به مسؤولیت‌پذیری جمعی در برابر کرونا به راه افتاده است.