به گزارش روز شنبه دانشگاه امیرکبیر، آرش ناظم بوشهری مجری طرح تولید منسوجات گرمازای هوشمند هدف از اجرای این طرح را ساخت پارچهای با قابلیت ایجاد گرما در شرایط آب و هوایی سرد عنوان کرد و افزود: این پارچه به عنوان لباسی مجزا یا داخل لباسهایی استفاده میشود که میتواند فرد را گرم کند.
وی یادآور شد: در شرایط آب و هوایی سخت میتوان از این منسوج برای تولید گرما استفاده کرد. علاوه بر آن، سربازان و افرادی که در شرایط آب و هوایی سرد فعالیت میکنند، میتوانند از این لباسهای گرم کننده استفاده کنند.
دانش آموخته دانشگاه امیرکبیر با بیان این که استفاده از این پارچه کاربرد پزشکی دارد، گفت: برای تسکین دردهای موضعی نیز میتوان از این پارچه استفاده کرد.
ناظم بوشهری خاطرنشان کرد: منسوجات گرمشونده با روش های مختلف دیگری نیز ساخته شده است اما در این روش برای تولید گرما از المنتهای متفاوت با قطر یک دهم میلیمتر و یک منبع تغذیه از نوع باتری برای تولید دما استفاده شده است. المنت هایی که در این پارچه مورد استفاده قرار گرفته مابین دولایه پارچه قرار میگیرد و در پارچه نهایی المنت ها مشخص نیستند، به این ترتیب خطرات ناشی از سوختگی و برق گرفتگی برطرف شده تا از این پارچه به صورت مستقل در تماس با پوست استفاده کرد.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر با بیان این که محدوده تولید دمای منسوج قابل تنظیم است، اظهارداشت: نمونه اولیه این پارچه ساخته شده ولی هنوز برای تولید انبوه صنعتی نشده است. دمای پارچه تا بیشتر از ۳۵ درجه قابل افزایش است که بعد از رسیدن دمای پارچه به میزان تنظیم شده، افزایش دما به صورت خودکار متوقف میشود.
ناظم بوشهری تصریح کرد: میتوان در فصول گرم نیز از این لباس استفاده کرد، با توجه به اینکه دمای پارچه قابل تنظیم است، میتوان در همه فصول از آن بهره برد و همچنین این پارچهها خطری برای مصرفکننده ندارد.
وی ادامه داد: نمونههای خارجی پارچه در قالب لباس در کشور وجود دارد. اما تولید نمونههای داخلی در کشور به صرفهتر است.
این محقق درباره مزیتهای پارچههای هوشمند گرما زا گفت: قابل تنظیم بودن دما، عدم خطر برق گرفتگی و سوختگی، امکان تماس با پوست بدون نیاز به لایه و استری، اقتصادی بودن، تولید آسان و راحت از مزایای این پارچهها به شمار میرود.
فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر ادامه داد: صنایع پوشاک و لباس میتوانند وارد مرحله تولید انبوه این پارچه ها شوند.
این طرح با توجه به پایان نامه کارشناسی ارشد رشته مهندسی نساجی بوشهری و با راهنمایی دکتر نازنین اعزازشهابی و دکتر محمد امانی تهران انجام شده است.