به گزارش ایرنا، بسیاری از مردم میانمار روهینگیایی‌ها را مهاجرانی غیرقانونی می‌دانند و لذا این مردمان از تبعیض‌هایی که علیه‌شان می‌شود در رنج هستند. دولت میانمار با روهینگیایی‌ها همانند مردمانی فاقد ملّیت و بی‌خانمان برخورد می‌کند و به آنها تابعیت نمی‌دهد. روهینگیایی‌ها با محدودیت‌های سفت و سختی از جمله محدودیت در جابجایی، دسترسی به امکانات پزشکی و آموزشی مواجه هستند.
بیش از یک میلیون روهینگیایی با فرار از جنگ و قتل عام ارتش و بودائیان افراطی درایالت راخین در سال ۲۰۱۷ از میانمار به بنگلادش فرار کرده و اکنون در کمپ‌های مرزی این کشور ساکن هستند. سازمان ملل متحد در پی حملات نظامی ماه اوت ۲۰۱۷ علیه روهینگیا و اخراج گروهی آنها به بنگلادش، نظامیان میانماری را عامل پاکسازی قومی و نسل‌کشی مسلمانان روهینگیا معرفی کرد و ارتش این کشور را بدنام ترین ارتش جهان نامید.
با توجه به گزارش دیده بان حقوق بشر، اردوگاه های شلوغ مسلمانان روهینگیا در بنگلادش و همچنین میانمار در واقع بمب های زمان‌دار کرونا هستند.
این اردوگاه ها از هیچ استاندارد بهداشتی برخوردار نیستند و عدم دسترسی به منابع و بهداشت، ساکنان این اردوگاه ها را به شدت در مقابل کرونا آسیب پذیر ساخته است.
درحالی که کشورها در سرتاسر جهان از شهروندان خود می خواهند تا در خانه باقی بمانند و فاصله گذاری اجتماعی را رعایت کنند، این اقدامات در اردوگاه های مهاجران روهینگیایی غیر ممکن است.
"برد آدم" رییس بخش آسیا در دیده بان حقوق بشر گفت: شرایط بهداشتی پیش از این برای مهاجران روهینگیایی در بنگلادش و همچنین اقلیت روهینگیا در میانمار بسیار ضعیف بود و اکنون کرونا این گروه اقلیت را با خطر نابودی کامل مواجه ساخته است.
در استان راخین میانمار که بیش از ۱۰۰ هزار روهینگیایی در یک اردوگاه نگاه داری می شوند، نیازهای روزمره به سختی بر طرف می شود. به گفته فعالان اجتماعی در این اردوگاه بیش از ۶۰۰ نفر مجبورند از یک منبع آب استفاده کنند.
ممنوعیت دسترسی به اینترنت
گزارش های منتشر شده حاکی از ممنوعیت دسترسی به اینترنت از سال ژوئن سال ۲۰۱۹ تاکنون در استان راخین میانمار است. از سوی دیگر دولت بنگلادش نیز خدمات اینترنت در منطقه کاگس بازار که اردوگاه های مسلمانان روهینگیا در آن قرار دارد را قطع کرده است.
براساس گزارش سازمان ملل،زمانی که دسترسی به اطلاعات بسیار مهم است به خصوص در شرایط اضطراری، دولت ها نباید دسترسی به اینترنت را مسدود کنند.
مقامات بنگلادش سعی می کنند با استفاده از بلندگو به مهاجران روهینگیا در خصوص کرونا اطلاع رسانی کنند. در این اردوگاه ها محل های اجتماع تعطیل شده است و تنها خدمات ضروری ارائه می شوند. با این وجود این اقدامات کافی نیست و بسیاری از مسلمانان روهینگیا از خطر کرونا خبری ندارند.
با وجود کمک های ناکافی، محیط شلوغ برای زندگی که فاصله گذاری اجتماعی را دشوار می کند، دسترسی محدود به بهداشت عمومی و آب تمیز و بدون داشتن هیچ گونه ارتباطی، مسلمانان روهینگیا در اردوگاه های مهاجران در بنگلادش و میانمار در مقابل کرونا بی دفاع هستند.
میانمار تعدادی از مسلمانان روهیگنیا را آزاد کرد
به دلیل نگرانی از شیوع ویروس کرونا، دادگاهی در میانمار تعدادی از مسلمانان روهینگیا که از سال ۲۰۱۷ در این کشور بازداشت بودند را آزاد کرد.
به گفته یک مقام میانماری آزادی ۱۲۳ روهینگیایی که در میان آنها چند کودک نیز وجود دارد، با هدف خلوت کردن زندان ها انجام شده است. دیده بان حقوق بشر زندان های میانمار را به شدت شلوغ با بهداشت ضعیف توصیف کرده است.
بر اساس آمار اعلام شده، تاکنون ۲۲ مورد ابتلا به ویروس کرونا در میانمار به ثبت رسیده است و سه نفر نیز در این کشور جان خود را از دست داده اند اما کارشناسان بین المللی می گویند دلیل آمار پایین ابتلا به کرونا در میانمار، تعداد کم آزمایش کرونا در این کشور است.
در مقابل بنگلادش تاکنون ۲۱۸ مورد ابتلا به کرونا را به ثبت رسانده است که از این میان ۲۰ نفر نیز جان خود را از دست داده اند.