پویا سرایی در باره نسخه اصلی این اثر معتقد است که، ربنای محمدرضا شجریان در طول دهه های اخیربه عنوان یکی از ماندگارترین نغمات آیینی ماه رمضان برای همگان خاطره ساز بوده است و فارغ از اینکه این اثر در حال حاضر به طور عمومی پخش می شود یا خیر، هدف از بازآفرینی آن فارغ از محتوای آن نشان دادن ارزش های موسیقایی این اثر بود.
ربّنا یا ربّنای شجریان، یکی از آثار برجستهٔ محمدرضا شجریان و شامل ۴ دعا از آیات قرآن است که در مقام‌های رَست و عجم خوانده شده و همه دعاهای آن با عبارت ربّنا آغاز می‌شوند. این اثر در تیرماه سال ۱۳۵۸ ضبط شده و برای مدت ۳۰ سال، جزو برنامه‌های اصلی رادیو و تلویزیون ایران در ماه رمضان بود.
بنا به گفتهٔ محمدرضا شجریان، انگیزهٔ اصلی وی از خواندن این دعا، تدریس آن به دو هنرجو بوده و این اثر در یکی از استودیوهای رادیو ایران ضبط شده‌است. در سال ۱۳۸۷، زمزمه‌هایی در مورد ثبت این اثر در فهرست آثار ملی ایران به گوش می‌رسید تا اینکه در ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۹۶ این اثر در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد.
موسیقی مذهبی و آیینی در همه فرهنگ های خاورمیانه همواره به غیر از کارکرد خود به عنوان یک ملودی زیبا نیز قابل شنیدن بوده است. همانطور که بسیاری از نغمه های زیبا در موسیقی مذهبی و آیینی نیز وارد شده است. چه بسا ملودی هایی که توسط استادان به نام موسیقی مذهبی و آیینی خلق شده است بسیار بکرتر و اثرگذارتر از آثار آهنگسازان نیز باشد.