با توجه به ممنوعیت‌های اجتماعی دولت‌ها، معترضان در کشورهای مختلف شیوه‌های مختلفی را برای ابراز مطالبات و خواسته‌هایشان پیش گرفتند.
کووید ۱۹ که از آن به عنوان بزرگترین بحران جهان یاد می‌شود اقتصادهای بزرگ جهان را فلج و آنها را متحمل خسارت‌های بسیار زیادی کرده است که در این میان، کارگران بیشتر از هر طیف دیگری آسیب‌های سخت‌تری دیده‌اند. کارگران که همه ساله در روز جهانی کارگر با آمدن به خیابان‌ها اعتراض‌های خود را به دولت‌های متبوعشان و سیاست‌های حاکم نشان می‌دادند در رویدادهای امسال هم با وجود محدودیت‌ها و ممنوعیت‌های ناشی از شیوع کرونا به شیوه‌های مختلف میدان‌داری کردند.
اعتراض‌ها در نقاط مختلف جهان بویژه اروپا هرکدام شکل متفاوتی داشت: در جایی مسالمت‌آمیز و تنها با حضور در بالکن خانه‌ها انجام شد و در جای دیگر شاهد درگیری‌های نسبتا شدید بین نیروهای کارگر و پلیس بودیم. شیوع کرونا میلیون‌ها کارگر را در سراسر جهان بیکار کرده و اگر چه دولت‌ها سیاست‌های حمایتی برای کاستن از هزینه‌های سنگین معاش بر خانواده‌ها اتخاذ کرده اما بیکار شدن بیش از ۵ میلیون کارگر آن هم فقط در اروپا گویای حجم بحران موجود است.
کارگران در سراسر جهان روز جمعه بار دیگر به مناسبت یکم می که به عنوان روز جهانی کارگر نامگذاری شده دست به اعتراض زدند اما این بار شرایط، شیوه‌های تازه‌تری را ایجاب می‌کرد. شیوع جهانی ویروس کرونا و نبود امکان تظاهرات خیابانی به مناسبت اول ماه می باعث شکل‌گیری نخستین تظاهرات مجازی روز کارگر در سراسر جهان شد.
خبرگزاری فرانسه گزارش کرد: کارگران جهان در روز جمعه از سنت‌های روز اول ماه می به دلیل شیوع ویروس کرونا عقب‌نشینی و بسیاری را ناچار به راهپیمایی آنلاین کرد در حالی که در این میان، تعداد معدودی هم ماسک به صورت به خیابان‌ها آمدند.
این افراد در فیلیپین، روسیه، شیلی و ترکیه دستگیر شدند و شورش‌ها در اندونزی و پاشیدن اسپری فلفل در هنک کنگ به دلیل برخی قوانین قرنطینه به منظور برگزاری تظاهرات عمومی شکسته شد. در فیلیپین، روسیه، شیلی و ترکیه دستگیر شد، شورش در اندونزی و اسپری فلفل در هنگ کنگ به دلیل برخی از قوانین حبس برای برگزاری مجامع عمومی شکسته شد.
به گزارش خبرگزاری فرانسه اما از هاوانا تا هلسینکی و فراتر از آن بیشتر اجتماعات در این روز غیرمعمول کوچک و بدون حادثه بود.
جشن‌های این روز در کوبا پس از آنکه حزب حاکم از مردم خواست تا در خانه جشن بگیرند، خاموش شد.
در کوبا همه ساله حدود یک میلیون کارگر و خانواده‌هایشان به طور معمول در راهپیمایی سالانه روز اول ماه می شرکت می‌کنند، اما در روز جمعه تصویری نمادین از چگوارا در میدان ساکت انقلاب هاوانا جلب توجه می‌کرد.
در نقاط دیگر آمریکای لاتین اتحادیه‌های کارگری در هندوراس خواستار پایان دادن به «فساد هیولایی» در این کشور و کارگران در بوینس آیرس در حالی که بنری با نوشته «نه به قرنطینه همراه با گرسنگی» در دست داشتند در مقابل ساختمان‌های دولت در این شهر راهپیمایی کردند.
در شیلی هم پلیس این کشور ده‌ها نفر را به دلیل مخالفت آنها با ممنوعیت تجمع عمومی بیش از ۵۰ نفر در جریان برگزاری تجمع در میدان «پلازا ایتالیا» دستگیر کرد.
خبرگزاری فرانسه افزود: با قوانین سختگیرانه رعایت فاصله اجتماعی در اکثر کشورها، بسیاری از رهبران اتحادیه اروپا تصمیم گرفته‌اند برگزاری اجتماعات را به تاخیر بیاندازند یا به صورت آنلاین برگزار کنند.
همچنین به نوشته یورونیوز، در وضعیتی که نیمی از جمعیت کره زمین در قرنطینه به سر می‌برند، شبکه‌های اجتماعی و بالکن خانه‌ها به جایگزینی برای تظاهرات و اعتراض‌های خیابانی به مناسبت روز کارگر بدل شدند.
در فرانسه که سنت برگزاری راهپیمایی اول می، سنتی پراهمیت برای اتحادیه‌های کارگری به شمار می‌رود، این نخستین بار از زمان ممنوعیت تظاهرات در جریان جنگ‌های هندوچین و الجزایر در دهه ۵۰ و ۶۰ میلادی است که بار دیگر برگزاری راهپیمایی روز کارگر ممنوع می‌شود.
اتحادیه‌های کارگری در فرانسه از مردم خواسته‌اند که به برگزاری آنلاین کنفرانس‌ها و کنسرت‌ها اقدام کنند و با انتشار عکس‌های اعتراضی در شبکه‌های اجتماعی فضای مجازی را به این موضوع اختصاص دهند و با صدا در آوردن قابلمه‌ها از روی بالکن‌ها اعتراض خود را به شرایط کار کارگران و نابرابری اقتصادی نشان دهند.
در فرانسه شهروندان با ابتکارهای خودجوش روی بالکن خانه‌ها روز جهانی کارگر را در همبستگی با فعالان محیط زیست جشن گرفتند. سندیکاهای فرانسه در همبستگی با سازمان‌های محیط زیستی در بیانیه مشترکی که با عنوان «دیگر هرگز!» به مناسبت روز جهانی کارگر منتشر شد خواهان بهبود خدمات دولتی شدند و از دولت خواستند به شهروندانی که نادیده گرفته می‌شوند بیشتر توجه کند. در بحران همه‌گیری کرونا سهم این شهروندان در صیانت از سلامت و رفاه جامعه مشخص شد: پرستاران، بهیاران، رانندگان اتوبوس و مترو، کارگران شهرداری‌ها و کارگرانی که در صنایع غذایی با وجود قرنطینه مشغول به کار بودند.
با وجود منع قانونی گردهمایی، در میدان جمهوری پاریس شماری از طرفداران حقوق کارگران به مناسبت روز جهانی کارگر تجمع کردند. این تجمع اما پرشمار نبود.
با این حال در برخی از کشورها گروه‌هایی از کارگران تلاش کردند که برای راهپیمایی روز کارگر به خیابان بیایند. در ترکیه، پلیس روز جمعه چندین مقام سندیکایی را که با وجود ممنوعیت خروج از خانه برای تظاهرات به خیابان‌های استانبول آمده بودند، دستگیر کرد.
در یونان، دولت خواستار به تعویق انداختن تمام راهپیمایی‌ها تا ۹ می/۲۰ اردیبهشت شده بود با این حال اتحادیه «پی. ای. ام. او» وابسته به کمونیست‌ها، با وجود منع قانونی هرگونه تجمع، در برابر پارلمان دست به تجمع زدند و به شکلی بسیار منظم سرود «بلا چاو» را خواندند. صدها تظاهر کننده با رعایت فاصله یک متری و ایستادن روی علائم قرمزی که روز زمین به فاصله یک متر از هم طراحی شده بود و با صورتی که با پارچه‌های قرمز یا ماسک پوشیده شده بود دست به اعتراض زدند.
شماری از کارگران، پرستاران و دانشجویان به مناسبت اول ماه می، روز جهانی کارگر مقابل پارلمان یونان در آتن تجمع کردند. حال و هوای برلین، اما شورشی بود. پنج هزار پلیس آلمان برای مقابله با معترضان در محله کرویتسبرگ این شهر بسیج شدند.
در ایتالیا نیز که بیشترین قربانی بیماری کووید-۱۹ در اروپا را داشته است، تظاهرات برگزار نمی‌شود اما کنسرت بزرگی که سنتی هر ساله است، اجرا می‌شود و بطورت زنده از تلویزیون برای همه ایتالیایی‌ها پخش خواهد شد.
شیوع جهانی ویروس کرونا که باعث تعطیلی بسیاری از مشاغل شده در دو ماه اخیر به بیکاری گسترده در سراسر جهان انجامیده است و اکنون بیش از گذشته اهمیت حقوق کارگران و آسیب‌پذیری آنان را در بحران‌های بهداشتی پیش چشم جهانیان نشانده است.
دویچه وله می‌نویسد: سازمان جهانی کار می‌گوید که زندگی حدود ۱ میلیارد و ۶۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان از اپیدمی کرونا به خطر افتاده است. در جهان حدود ۳۰۵ میلیون موقعیت شغلی تمام‌وقت از دست رفته است.
بنا به گزارش سازمان جهانی کار، وابسته به سازمان ملل متحد، حدود دو میلیارد نفر در اولین ماه گسترش اپیدمی زیان دیده‌اند.