بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی مازندران ، امسال در مجموع حدود یکهزار ۳۰۰ تن بذر اصلاح شده مربوط به ارقام پرمحصول در استان تولید و عرضه شد که فقط ۷۲۲ تن آن را شالیکاران خریداری کردند تا کشت کنند.
با توجه به این که برای هر هکتار شالیزار ۵۰ کیلوگرم بذر مورد نیاز است ، خرید ۷۲۲ هزار کیلو گرم بذر گواهی شده پرمحصول به معنای این است که سطح زیر کشت این ارقام امسال به ۱۵هزار هکتار معادل ۶ تا هفت درصد سطح شالیزارهای قابل کشت استان رسیده است. این در حالی است که طبق پیش بینی مسئولان از جمله جهاد کشاورزی و مرکز تحقیقات برنج کشور مستقر در آمل ،انتظار می رفت تمامی بذرهای گواهی شده ارقام پرمحصول توسط کشاورزان خریداری شود.
طبق آمار سازمان جهاد کشاورزی مازندران ، سال گذشته به دلیل فراوانی آب علاوه بر این که در مجموع ۱۰ هزار هکتار به سطح زیر کشت شالیزاری اضافه شده بود ، ۶۵ هزار هکتار معادل حدود یک سوم از شالیزارهای استان زیر کشت ارقام کیفی پرمحصول از جمله شیرودی و فجر رفت که نتیجه رکورد شکنی تولید شلتوک در استان بود. مازندران پارسال یک میلیون و ۴۲۰ هزار تن شلتوک تولید کرد.
مازندران بر اساس آمارهای رسمی ۲۳۰ هزار هکتار شالیزاری دارد که هر ساله ۲۱۵ تا ۲۲۰ هزار هکتار آن زیر کشت می رود.
بر اساس طرح خوداتکایی برنج ،سطح زیر کشت ارقام پر محصول در ۲ استان مازندران و گیلان باید به ۲۵۵ هزار هکتار افزایش یابد در حالی که به دلایل مختلف آمار سطح زیر کشت هر ساله با نوساناتی رو به رو می شود.
کارشناسان علت استقبال نه چندان گرم کشاورزان مازندرانی از بذر گواهی شده ارقام پرمحصول برنج را شیوع ویروس کرونا در کنار شرایط آب و هوایی سرد در اسفند و فروردین گذشته ارزیابی می کنند.
به اعتقاد این کارشناسان ، شیوع ویروس کرونا سبب کند شدن فعالیت شخم و شیار و آب تخت کردن شالیزارها ، خزانه گیری و در نهایت تاخیر ۱۵تا ۲۰ روزه در نشاکاری نسبت به سال قبل شده است و به همین دلیل هم شالیکاران کمتر به سراغ کشت ارقام پرمحصول رفته اند.
دوره کاشت ، داشت و برداشت برنج ارقام پرمحصول در مازندران ۱۱۰ روزه است و به همین دلیل هم شالیکارانی که تمایل به کشت دوم دارند یا باید این ارقام را زودتر از موعد کشت کنند که امسال به خاطر کرونا میسر نشد و یا این که از مزیت های آن دست بکشند و ارقام محلی را کشت کنند.
همچنین یکی از مشکلات ارقام پرمحصول عدم امکان برداشت برنج " دونوچ " (رتون) از آن است. برنج دونوچ از پرورش ساقه های باقی مانده از کشت اول در شالیزار به دست می آید و از کیفیت بهتری نسبت به کشت اول برخوردار است و گران تر هم به فروش می رسد.
به طور کلی امسال کشت برنج در مازندران به خاطر شیوع ویروس کرونا به تاخیر افتاده است به گونه ای که بر اساس آمار رسمی سازمان جهاد کشاورزی تا کنون حدود ۵۰ هزار هکتار از شالیزارهای استان نشاء کاری شده است که در مقایسه با مدت مشابه سال زراعی گذشته حدود ۲۵ هزار هکتار کمتر است.
بر اساس محاسبه سال زراعی برنجکاری که کشاورزان انجام می دهند ، شالیکاران مازندران امسال دستکم ۱۵روز با تاخیر نشای شالیزارها را شروع کردند که این عقب ماندگی به معنای رسیدن دوره کشت دوم به اواسط تا اواخر مرداد و زمانی است که عملا کشت دوباره یا حتی پرورش سابقه با خطر پذیری بالایی مواجه است و اصولا کشاورزان هم تن به چنین خطری نمی دهند.
کشت دوم برنج از طریق نشای دوباره یا پرورش ساقه از هفت سال پیش در مازندران مورد توجه کشاورزان قرار گرفت و سبب شد تا شالیکاران کشت ارقام محلی و سپس کشت دوم را به کشت ارقام پرمحصول ترجیح دهند.
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی مازندران هم روز دوشنبه با انتشار تازه ترین گزارش از وضعیت نشاکاری در استان ، اعلام کرد که تاکنون ۲۱ هزار و ۴۰۰ هکتار از شالیزارهای استان به صورت مکانیزه و ۲۵ هزار و ۲۰۵ هکتار به صورت سنتی نشاکاری شد.
مجید بهادری با بیان اینکه ۲۰۷ هزار و ۸۹۶ هکتار معادل ۹۷ درصد شالیزارهای مازندران شخم و شیار شد، افزود: ۲۰۳ هزار و ۶۰۹ هکتار معادل ۹۵ درصد شالیزارهای استان خزانه‌گیری شده است.
وی با اعلام این که ۱۴۴ تن بذر اصلاح شده محلی برای کشت سال جاری در اختیار کشاورزان قرار گرفت، گفت : ۷۲۲ تن بذر پرمحصول بین کشاورزانی که متقاضی کشت این ارقام برنج بودند توزیع شد.
این مسؤول همچنین از پوشش بیمه ای ۱۰ هزار و ۵۶۰ هکتار از شالیزارهای استان خبر داد.
مازندران با تولید سالانه حدود یک میلیون تن برنج سفید ۴۲ درصد برنج مورد نیاز کشور را تامین می کند.
بهادری با بیان اینکه حجم مخازن سدهای استان ۴۴۲ میلیون مترمکعب است، گفت : میزان آب ذخیره شده در این سدها ۳۳۰ میلیون مترمکعب است.
وی ظرفیت آبگیری آببندان‌های استان را ۴۰۲ میلیون مترمکعب اعلام کرد و افزود : ۳۸۶ میلون مترمکعب میزان ذخیره‌سازی آب در آببندان‌های استان در حال حاضر است.
به گفته معاون جهاد کشاورزی مازندران امسال به دلیل فراوانی آب هنوز موتور پمبپ های کشاورزی روشن نشده است و عمده شالیکاران از روان آب رودخانه ها استفاده می کنند.