یامبر اکرم (ص) در سیزدهمین روز از ماه مبارک رمضان دست به درگاه الهی برداشته و اینگونه دعا کردند: اَللّهُمَّ طَهِّرْنِی فِیهِ مِنَ الدَّنَسِ وَ الْأَقْذَارِ وَ صَبِّرْنِی فِیهِ عَلَی کائِنَاتِ الْأَقْدَارِ وَ وَفِّقْنِی فِیهِ لِلتُّقَی وَ صُحْبَةِ الْأَبْرَارِ بِعَوْنِک یا قُرَّةَ عَینِ الْمَسَاکینِ. یعنی خدایا! مرا در این ماه از آلودگی‌ها و ناپاکی‌ها پاک کن، و بر آنچه مقدّر شده شکیبایم گردان، و به پرهیزگاری و همنشینی با نیکان توفیقم ده، به یاری‌ات ای نور چشم درماندگان.
حجت الاسلام حسن عامری در گفت و گو با خبرنگار معارف ایرنا اظهار کرد: همانگونه که در دعای روز دوازدهم بیان شد، برای رسیدن به عدل و انصاف باید از دعای روز سیزدهم کمک گرفت و اولین راه این است که خود را از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی پاک کنیم، آنگاه می توان به عدالت و انصاف نزدیک شد.
وی افزود: کسی که تمام وجودش را پول و ثروت یا قدرت فراگرفته باشد، نمی تواند عادل و منصف باشد. البته فقط آلودگی ها انسان را به بی انصافی و بی عدالتی وادار نمی کند بلکه گاهی مشکلات و فشار روزگار باعث بی عدالتی می شود. به همین دلیل بعضی افراد هنگامی دستشان به مال مردم دراز می شود، بهانه می آورند و آن را توجیه می کنند. مثلا می گویند گرفتار بودم یا چاره ای نداشتم.
این استاد حوزه ادامه داد: دومین راه برای رسیدن به مقام عدل و انصاف این است که در مقابل آن چیزهایی که برای ما مقدر شده، صبور باشیم و از عدالت خارج نشویم. مثلا اگر کسی بیکار یا فقیر است و برای کار و تلاش کوتاهی هم نکرده، باید آن را از امتحانات الهی بداند و صبوری به خرج دهد.
وی صبر را دارای چهار مقام دانست و گفت: گاهی صبر به خاطر قدرت و ثروتی است که داریم ولی در این دعا معنای عام صبر موردنظر است که شامل تمام گرفتارهای دنیا می شود. چون مال و ثروت یا قدرت و مسئولیت نیز یک نوع گرفتاری است و گاهی انسان به دلیل قدرت یا مال فراوان دچار بی عدالتی می شود.
عامری افزود: در دعای امروز از خدا می خواهیم که به ما توفیق تقوا عنایت کند. چون انسان در هر مرحله نیاز به تقوا دارد تا آلودگی های درونی و بیرونی انسان را از تقوا خارج نکند.
وی اضافه کرد: البته همشنینی با خوبان نیز تضمین کننده رسیدن انسان به عدل و انصاف است. چون گاهی افراد به خاطر دیگران ظلم می کنند. مثلا ممکن است کسی به خاطر فرزند یا همسر یا دوستش به دیگری ظلم کند ولی اگر همنشینان انسان از نیکان باشد و از همنشین خود ظلم و گناه نخواهند، انسان نیز دچار ظلم و گناه نمی شود که توفیق این موارد نیز به لطف الهی ممکن است و تلاش آدمی نیز به کمک الهی میسر می شود.