تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۹ - ۱۴:۵۴

سنندج - ایرنا - مدارس و دانشگاه‌ها از اولین مراکزی بودند که کرونا بر آنها قفل تعطیلی زد تا دانش آموزان و دانشجویان از این بیماری در امان باشند اما فرآیند آموزش تنها یک ماه تعطیل بود.

با شیوع کرونا، شرایط دشواری در کشور شروع شد و مشخص نیست که این شرایط کی به اتمام می‌رسد و براساس نظریه‌هایی که منابع رسمی و غیررسمی اعلام می‌کنند، شاید ماه‌ها به طول بیانجامد.

این بیماری همه مناسبات جهانی را با مشکل مواجه کرد و در این میان آموزش به عنوان یکی از ارکان زندگی در عصر کنونی را به وقفه انداخت، وقفه‌ای که حتی تعویق کوتاه مدت آن، آثار منفی بلندمدتی بر جای می‌گذارد.

معلمان کوشیدند تا خلاء موجود را در حد توان خود پوشش داده و و نیاز آموزشی با با آموزش‌های آنلاین مرتفع کنند و در این میان با آنکه زحماتشان چند برابر شد اما زخم زبان‌ها هم نتوانست آنان را در ادامه راهی که انتخاب کرده‌اند دلسرد کند، گفتند خوش به حالشان، هر ساله نصف سال را بخاطر برف و باران سرکار نمی‌روند و امسال هم بیشترش، بخاطر کرونا خانه‌نشین شدند.

اما حقیقت این بود که آنها از سلامتی و ثروت مادی خود مایه گذاشتند تا درس و مدرسه تعطیل نشود، خوب می‌دانستند که کارشان چند برابر دشوارتر شده است، چون در کلاس حضور نداشتند تا لبخند دانش آموزش را پس از یادگیری در چهره شان ببینند و دیگر از برق شادی نمره خیلی خوب در چشمان دانش‌آموزان شان خبری نیست.

خستگی‌هایش زمانی بیشتر می شد که می‌دانست علت غیبت دانش آموزش در کلاس چیست و حتی از دیدن همکاران خودش هم محروم شده، دلتنگ روزهایی است که در دفتر مدرسه از کم و کسرهای زندگی و تجربیات آموزشی می‌گفتند.

حالا به جای یک ساعت، چندین ساعت در کلاس درسی حاضر می‌شود که سوال و جوابی در آن نیست و از درد گردن، چشم، انگشتان دست و سردرد، روزش را به شب می‌رساند و شب ها هم فکر و ذکرش این است که از چه راهی، کارآیی بهتری را برای انتقال مفاهیم درسی به دانش آموزان رقم بزند.

در کنار همه اینها، نگران دانش آموزی است که گوشی ندارد و باید منتظر بماند تا پدر از سرکار برگردد و او در کلاس درس مجازی حاضر شود، نگران آن دانش آموزی است که می داند بضاعتی ندارد و هیچکدام از اعضای خانواده‌اش گوشی هوشمند ندارند و یا پدر و مادر سوادی ندارند که بخواهند فرزندشان را در آموزش آنلاین همراهی کنند.

برف قبل از کرونا دست به‌کار شد

مدیر دبیرستان شهید همه‌گلانی روستای نشور کامیاران است، ۱۵ سال سابقه تجربی و ۱۴ سال سابقه مدیریتی دارد، ۸۲ دانش آموز در ۲ مقطع متوسطه اول و دوم در این دبیرستان مشغول به تحصیل بودند، قبل از اینکه کرونا آنان را راهی خانه کند.

فرزاد ناصری درباره ایجاد زیرساخت‌های مناسب برای آموزش مجازی در این دبیرستان اظهار داشت: به دلیل جغرافیای سخت کردستان، در طول سال شاهد تعطیلی مدارس بخاطر پدیده‌های جوی بودیم و گاهی برف روزها مدارس را تعطیل می‌کرد برای همین زیرساخت‌های اطلاع‌رسانی را از قبل از کرونا فراهم کرده بودیم.

وی افزود: قبل از ابلاغ استانی و منطقه‌ای برای از سرگیری آموزش مجازی، شورای مدرسه تشکیل جلسه داد و تصمیم بر این شد تا از پیام‌رسانی که نیاز به فیلترشکن نداشته باشد، آموزش را پیگیری کنیم و این مساله به صورت پیامک برای والدین ارسال شد.

ناصری با بیان اینکه برنامه درسی برای دانش آموزان هر پایه تدوین و در کانالی که برای آموزش اختصاص یافته بود، اطلاع‌رسانی شد.

این مدیر مدرسه گفت که ۲ نفر از دانش آموزان مقطع دوم متوسطه گوشی نداشتند و تعداد دیگری هم ک در روستاهای دور افتاده، گوشی هوشمند داشتند ولی به اینترنت دسترسی نداشتند، روستاهایشان نقاط کور داشت و برای همین به آنها ساعات خاص تدریس اطلاع‌رسانی می‌شد تا در زمیان مقرر در نقطه‌ای باشند که به اینترنت دسترسی داشته باشند.

ناصری وضعیت آموزش مجازی برای دانش آموزان مقطع راهنمایی را سخت اعلام کرد و افزود: در مرحله نخست ۵۰ درصد دانش آموزان بخاطر فقر و یا دسترسی نداشتن به اینترنت، از آموزش محروم بودند و برای همین لوح‌های فشرده درسی برایشان تهیه شد و وضعیت تحصیلی آنان از طریق سامانه پیامکی مدرسه و یا به صورت تلفنی رصد می‌شود.

این معلم که خودش هم یک دختر کلاس چهارم دارد، اضافه کرد: قبل از اینکه خودم را معلم بدانم، پدر  یک دانش‌آموز هستم و این روزها می‌بینم که معلمان چقدر درگیر آموزش دخترم در روزهای تعطیل هستند.

وی با مقایسه روزهای عادی آموزش تا پیش از شیوع کرونا با وضعیت فعلی، یادآور شد: پیش از شیوع کرونا ساعت سه بعد از ظهر در خانه بودم اما الان از ساعت هشت صبح تا پاسی از شب در گیر آموزش هستم.

ناصری گفت: همه کادر آموزش در تمامی مدارس در تلاش هستند تا پاسخگوی نیاز آموزشی دانش‌آموزان باشد.

وی درباره نگرانی های خود هم گفت: دانش آموزانی هستند که حتی سیستم پخش لوح فشرده ندارند وضعیت مالی آنان خوب نیست و برای همین تصمیم داریم تا آموزش با رعایت فاصله اجتماعی را برای این دانش‌آموزان در دامان طبیعت برگزار کنیم.

مدرسه شهید همه گلانی مدرسه شبانه روزی است که ۹۰ درصد دانش‌آموزان آن از روستاها می‌آیند و ۱۱ روستای کامیاران در همین مدرسه پوشش داده می‌شود او از والدین هم خواست همراهی کنند تا دانش آموزان از درس نمانند.

وی اضافه کرد: این روزها وقتی کادر آموزش دبیرستان پیگیر دانش آموزان روستایی می شوند آنان یا در سر زمین های کشاورزی مشغول به کار هستند و یا این که به کارگری رفته‌اند.

مدیر دبیرستان شهید همه‌گلانی تاکید کرد: در روزهای کرونایی باز داشتن از تحصیل ظلم مضاعفی به دانش‌آموزان روستایی است.

خسته‌تر از همیشه

 فرزاد کریمیان هم ۱۹ سال سابقه کار در آموزش و پرورش منطقه زیویه از توابع سقز را دارد.

 فوق لیسانس مدیریت آموزشی و مدیر آموزگار روستای آدینان است و ۱۶ دانش آموز درس ۶ پایه تحصیلی در کلاس درس این آموزگار معلم حضور داشتند و الان آموزش آنها مجازی شده است.

درباره تحصیل دانش آموزانش در روز های کرونایی اظهار داشت: ۱۴ نفر از دانش آموزان به اینترنت همراه دسترسی داشتند و از آنجا که روستا تلفن ثابت خانگی ندارد برای همین هزینه مضاعفی بر خانواده ها تحمیل شد.

روستای آدینان ۵۰ خانوار با ۲۴۰ نفر جمعیت دارد و از روستاهای تقریباً برخوردار سقز است که کشاورزی شغل اصلی ساکنان آن بوده و برای همین اهالی تمکن بیشتری در مقایسه با دیگر روستاها دارند.

کریمیان اضافه کرد: یک هفته بعد از کرونا با همکاری گروه های آموزشی برنامه ریزی هماهنگی برای آموزش دانش‌آموزان انجام و فیلم های آموزشی تهیه و در قالب لوح فشرده برایشان ارسال شد.

وی درباره دانش آموزیانی هم که به اینترنت دسترسی نداشتند گفت: کل موارد درسی در قالب لوح فشرده برای ۲ دانش آموزی که امکانات لازم را نداشتند ارسال شد که بعدها گفتند سیستم پخش هم ندارند و آن را هم صورت امانت برایشان تهیه و ارسال کردم.

او که روزهای قبل از کرونا همواره ساعت ۱۱ شب می خوابید تا صبح فردا سرحال در کلاس درس حاضر، حالا در روزهای کرونایی بعد از نماز صبح خوابش می برد چون کار آموزش و تهیه مواد آموزشی تا ۵ صبح طول می کشد.

تلاشش این است تا فایل درسی را به موقع آماده کند و دانش آموزانش از درس عقب نمانند.

کریمیان اضافه کرد: با وجودی که کلاس درسش برای ۶ پایه مشترک پایه بود ولی به اندازه یک چهارم آموزش مجازی اذیت نمی شد.

دغدغه این معلم، کلاس اولی‌ها بودند و برای همین از فایل های متنوع و تجربه همکاران پرسابقه به ویژه خانم معلم‌هایی که کارهایشان جذاب است استفاده و مواردی را آماده کرد و برای ایشان فرستاد تا همین اول راه از آموزش خسته نشوند.

از همراهی والدین برای آموزش مجازی هم راضی است و گفت: ۷۰ درصد والدین همراهی لازم را دارند، چند نفری در دسترس نبودند و بعضی‌ها هم مقاومت‌هایی داشتند که سعی کردیم آنها را مجاب کنیم.

وی سامانه شاد را هم خوب ارزیابی کرد و اظهار داشت: امکانات شاد برای فضای تدریس خیلی خوب است  و کار کرد و سامانه پشتیبانی خوبی دارد اما تنها عیب آن این است که امکان تشکیل گروه و کانالی برای هم اندیشی همکاران و وجود فضای تعاملی در آن میسر نیست.

معملی شغل نیست

این روزها که کرونا سر ناسازگاری دارد، بعضی وقتها زیرساختهای آموزشی هم با این ویروس همدست می شوند تا معلمان را بیشتر از دیگران آزار دهند.

گاهی اینترنت، گاهی امکانات ارتباطی و گاهی هم رفتارهای نسنجیده باعث می شود تا دلشان آزرده شود اما به روی خودشان نمی آورند و از اینکه دور از حال و هوای درس و مدرسه همچنان در تلاش برای آموزش هستند رضایت دارند.

آنها معلمی را شغل نمی بینند، پس همه به این عشق احترام بگذاریم.

۱۲ تا ۲۱ اردیبهشت هفته معلم نامگذاری شده است.

بیش از ۳۰۰ هزار دانش آموز کردستانی در سال تحصیلی ۹۹ - ۹۸ در دوره‌های مختلف مشغول به تحصیل و ۲۴ هزار نفر از پرسنل در واحدهای اداری و آموزشی استان مشغول به آموزش و خدمت رسانی به آینده سازان کشور هستند، از این تعداد دانش آموز ۱۵۸ هزار نفر در مقطع ابتدایی تحصیل می‌کنند که حدود ۴۵ هزار نفر آنها را دانش آموزان روستایی تشکیل می‌دهند

رییس مرکز اطلاع رسانی وزارت بهداشت اعلام کرد: تا ظهر شنبه ۲۰ اردیبهشت در مجموع ۱۰۶ هزار و ۲۲۰ نفر در کشور به طور قطعی به ویروس کرونا مبتلا شده و با فوت ۴۸ نفر در ۲۴ ساعت گذشته، تعداد جان باختگان کرونا در کشور به ۶۵۸۹ نفر رسید.