حجت الاسلام محمدعلی رضایی اصفهانی روز جمعه با اشاره به فضایل امیرمومنان علی (ع) در گفت وگو با خبرنگار معارف ایرنا اظهار کرد: هیچ یک از مذاهب اسلامی درباره علی(ع) و مقام خلافت، امامت و پیشوایی آن حضرت بحثی ندارد ولی در بقیه موارد اختلاف وجود دارد. یعنی برخی را شیعه قبول ندارد و اهل سنت نیز برخی را مشکوک می داند.
وی افزود: بر همین اساس باید تلاش کنیم تا حضرت علی (ع) را به عنوان محور وحدت اسلامی مطرح و جنبه های وحدت آمیز آن حضرت را بیان کنیم. البته بعضی از گروه ها و فرقه ها همچون خوارج که عملا وجود ندارد یا برخی شیعیان انگلیسی تحت تاثیر تبلیغات و القائات بیگانگان، به دنبال مسائل اختلاف انگیز هستند.
استاد حوزه علمیه قم اضافه کرد: همانگونه که قرآن محور وحدت اولیه جهان اسلام است، امیرمومنان (ع) نیز شخصیت وحدت آفرین جهان اسلام است. همچنین برخی آن حضرت را معجزه دوم پیامبر (ص) می دانند. چون علی (ع) به عنوان اسلام مجسم در مکتب پیامبر (ص) هستند که بدون تزلزل در کنار پیامبر و الگوی عملی است.
وی افزود: استدلال این موضوع از آن جهت است که پیامبر (ص) دو معجزه داشتند. یکی قرآن و دیگر علی (ع) بود. چون همانگونه که کسی نتوانست مثل قرآن بیاورد، کسی نتوانسته همچون امیرمومنان (ع) جز در حد معصومان معرفی کند.
رئیس مجتمع آموزش عالی قرآن و حدیث جامعه المصطفی گفت: برخی دانشمندان همچون سیوطی صاحب تفسیر در المنثور و صاحب کتاب الاتقان فی علوم القرآن از علی (ع) به عنوان صدر المفسرین یاد می کند و می نویسد که مشهورین مفسران چند نفر بودند و علی (ع) اولین مفسر قرآن است.
وی افزود: سیوطی از ابن عباس به عنوان یکی از مفسران بزرگ صدر اسلام یاد می کند که شاگرد علی(ع) بوده و حتی ابن مسعود که از مفسران معروف صدر اسلام است، می گوید بیشتر مطالب را از علی(ع) یاد گرفته است.
رضایی اصفهانی ادامه داد: امیرمومنان (ع) بعد از پیامبر اکرم (ص) به تفسیر قرآن و مباحث تفسیری پرداختند و خدمات متعددی به جهان اسلام و قرآن داشتند. به عنوان نمونه آن حضرت قرآن را در یک مصحف جمع آوری کردند که در کنار آن شان نزول و روایاتی را به نقل از رسول خدا (ص) نوشتند. البته این مصحف در اختیار ما نیست ولی اولین مصحفی بود که توسط علی(ع) جمع آوری و بعد به مردم ارائه شد که نپذیرفتند.
وی افزود: علاوه بر تفسیر آیات قرآن، آن حضرت اولین نگارش قرآن را انجام دادند و همچنین آیات بسیاری از قرآن را به عنوان شاهد و مستند در کلام خود آورده اند که در نهج البلاغه آمده است.
این پژوهشگر و مترجم قرآن ادامه داد: آیات متعددی از قرآن درباره علی (ع) نازل شده که برخی ۳۰۰ آیه ذکر کرده اند و کتاب هایی نیز تالیف شده که ۵۰۰ آیه و حتی ۷۰۰ آیه را درباره آن حضرت دانسته اند.
وی این آیات را به چهار دسته تقسیم کرد و گفت: تفسیر برخی از آیات راجع به حضرت علی(ع) است مانند آیه ۶۱ سوره آل عمران که به آیه مباهله معروف است یا آیات نذر که در سوره انسان آمده و شان نزول آن درباره حضرت علی (ع) و فاطمه زهرا(س) ست.
رضایی اصفهانی افزود: باطن و تاویل برخی آیات درباره حضرت علی (ع) است مانند مرج البحرین در آیه ۱۹ سوره رحمن که بر اساس روایات به حضرت علی (ع) نسبت داده شده است.
وی ادامه داد: دسته سوم آیات تطبیقی است. مثلا در روایات آمده است که علی (ع) صراط مستقیم است. یعنی یکی از مصادیق کامل صراط آن حضرت هستند و آیه تطهیر یعنی آیه ۲۲ سوره احزاب نیز از همین نمونه است. دسته چهارم نیز آیات مرتبط با علی(ع) است. مانند سوره عادیات که در جریان جنگ بنی المصطلق بود و حضرت علی در آن جنگ یعنی جنگ ذات السلاسل حضور داشتند.