حمید سوری دکترای تخصصی اپیدمیولوژی روز دوشنبه با بیان اینکه گذاشتن تب سنج در ورودی فروشگاه ها و ادارات برای تشخیص بیماران در کشور چندان موثر نیست، گفت: در ایران تب شاخص چندان مهمی برای شناسایی ویروس کرونا نیست و ۴۰ درصد مبتلایان به کرونا تب داشتند در حالی که در چین بیماری ۷۵ درصد مبتلایان با تب شروع شده است.
به گزارش دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی با بیان اینکه یکی از مهمترین شاخص های تشخیص کرونا در کشور میزان غلظت اکسیژن در خون است، اظهار داشت: در ایران ۶۰ درصد بیماران هنگام ابتلا غلظت اکسیژن خونشان پایین تر از ۹۳ درصد می شود، این درحالییست که در چین فقط ۱۴ درصد مبتلایان دچار کاهش غلظت اکسیژن در خون می شوند.
این اپیدمیولوژیست درباره عوامل موثر در طول مدت اپیدمی ها ادامه داد: طول مدت اپیدمی ها به قدرت، سرعت انتشار و میزان عفونت زایی عامل بیماری زا، تمهیدات انسان ها و امکانات و فرصت های جامعه برای مقابله با بیماری بستگی دارد.
به گفته وی، شدت اپیدمی به معنای تعداد مرگ و میر و بستری هایی است که بر اثر بیماری رخ می دهد، برای مثال درمورد آنفلوآنزای فصلی ابتلا بسیار زیاد است اما شدت بیماری به قدری نیست که باعث بستری تعداد زیادی از افراد شود و ظرفیت بالقوه بالایی برای مرگ و میر و آسیب های اقتصادی و اجتماعی ندارد.
سوری افزود: بنابر این طول دوره اپیدمی به عوامل مختلفی بستگی دارد، به همین خاطر در بعضی از کشورها مانند کره جنوبی مدت اپیدمی کووید ۱۹ کوتاه تر است اما در برخی جوامع مانند ایتالیا و یا ایران اپیدمی ماه ها طول می کشد.
وی درباره علت تفاوت در طول مدت اپیدمی ها توضیح داد: ممکن است تفاوت در نوع مداخلات، سرعت عمل و یا شدت عمل در اعمال مداخلات و همچنین ماهیت عامل بیماری زا در کشورهای مختلف با یکدیگر باعث تفاوت در طول مدت اپیدمی باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه به علت بالا بودن سرعت انتشار ویروس کرونا هیچ نقطه غیرآلوده ای در کره زمین باقی نمانده، گفت: زمانی می توان این اپیدمی را خاموش کرد که هرچقدر سریعتر میزان مولد پایه را کاهش دهیم، یعنی میانگین افرادی که از یک فرد در طول دوره بیماری مبتلا می شوند را به کمتر از یک برسانیم.
سوری ادامه داد: هرچقدر که زودتر میزان مولد پایه کم شود، طول مدت اپیدمی کاهش می یابد، اگر بخواهیم وضعیت جامعه را به حالت طبیعی و عادی رها کنیم ممکن است اپیدمی خیلی طولانی شده و حتی سال ها به طول انجامد.
وی اظهار داشت: برخی اپیدمی ها مانند آبله و یا سرخک، طول مدت اپیدمی کوتاه تری دارند، زیرا اگر کسی به آنها دچار شود، تا آخر عمر نسبت به آن مصون می شود اما در مورد ویروس هایی مانند سارس، مرس و یا کووید ۱۹ هنوز نمی دانیم که فرد در صورت ابتلا چه مدت نسبت به آن مصون می ماند.
این اپیدمیولوژیست ادامه داد: البته گزارش های پراکنده ای نسبت به ابتلای مجدد افراد به کووید ۱۹ گزارش شده اما هنوز قطعی نیست.
وی درباره اثر وضعیت کشورهای مختلف بر روی شرایط اپیدمی سایر کشورها توضیح داد: حل مشکل پاندمی کووید ۱۹ از محدوده شهر، استان و کشور فراتر است و یک مشکل جهانی است که نیاز به هماهنگی و همکاری بین المللی دارد.
سوری اضافه کرد: حتی اگر در کشوری یک مورد بیماری یافت نشود، هر روز و ساعت این احتمال وجود دارد که بیماری از خارج کشور وارد شود، مگر اینکه کشوری خود را کامل ایزوله کند و کسی را به کشور راه ندهد و حتی واردات را نیز محدود کند که تقریبا غیر ممکن است.
وی تصریح کرد: زمانی اپیدمی خاموش شده تلقی می شود که دو دوره از اپیدمی بگذرد و مورد جدیدی گزارش نشود، مثلا دوره ویروس کرونا دو هفته است، یعنی اگر چهار هفته هیچگونه ابتلای جدیدی (منظور بستری و مرگ نیست) گزارش نشود اپیدمی خاموش تلقی می شود.
این اپیدمیولوژیست تاکید کرد: از نظر علم اپیدمی منطقه ای سفید محسوب می شود که دو دوره از بیماری گذشته باشد و مورد جدیدی دیده نشود.
وی درباره راه های سالم ماندن جامعه پس از خاموشی اپیدمی اظهار داشت: بعد از کنترل اپیدمی در جامعه یا همان دوره پست اپیدمی، نباید جامعه به حال خود رها شود، بلکه باید اندازه های بروز بیماری مرتب گزارش شود و تمهیدات لازم برای مراقبت از جامعه اتخاذ شود، یعنی ممکن است تا چند سال مجبور شویم هر شخص جدیدی که وارد کشور می شود را کنترل و در صورت الزام قرنطینه کنیم تا جامعه مصون باقی بماند.
سوی افزود: باید الگوهای ابتلای ویروس کرونا در کشور شناسایی شده و از افراد جامعه بر اساس این الگوها محافظت شود.