شهرکرد- ایرنا- مدیرکل حفاظت محیط‌زیست چهارمحال و بختیاری گفت: با توجه به نمونه‌گیری‌ها متوالی در فصول و مقاطع زمانی مختلف، جواب آزمایشات موجود از تداوم آلودگی منابع آب و خاک منطقه سرخون شهرستان اردل حکایت دارد.

شهرام احمدی روز یکشنبه در نشست بررسی مشکلات آلودگی نفتی منطقه سرخون استان چهارمحال و بختیاری افزود: خط لوله انتقال نفت مارون که از استان عبور می‌کند ،تاکنون چهار بار دچار شکستگی شده است و از سال ۹۰ بر اثر نشست ترکیبات نفتی به آب چشمه سرخون ۲۱ روستا و ۱۰ مزرعه پرورش ماهی دچار آلودگی شده است.

وی ادامه داد: آخرین باری که این خط لوله دچار شکستگی شد، مربوط به سال ۹۵ است و در طول این سالها هنوز منبع آلودگی نفتی در این منطقه شناسایی نشده است.

احمدی، با اشاره به اهمیت  کمی و کیفی آب چشمه سرخون، تصریح کرد: با توجه به  نمونه‌برداری‌های بسیار و آزمایش آب چشمه در فصول مختلف کم‌آبی و پرآبی، این منبع آبی همچنان آلوده است و منبع پایداری به شمار نمی‌رود.

مدیرکل حفاظت محیط زیست چهارمحال و بختیاری خاطرنشان کرد: با توجه به مشخص نشدن منبع آلودگی و میزان انتشار آن، می‌طلبد مسئولان مربوطه اقدامات لازم را در این خصوص داشته باشند.

معاون شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری نیز در این نشست از انجام عملیات ردیابی مسیر آلودگی چشمه سرخون از آذرماه سال گذشته خبر داد و گفت: با انجام عملیات ردیابی مسیر آلودگی را تشخیص داده‌ایم.

علی اکبر صبا افزود: با توجه به اینکه سرعت و مسیر آلودگی نفتی در منطقه سرخون تشخیص داده شده است می‌طلبد با بهره‌گیری از تحقیقات دانشگاهی در راستای رفع این آلودگی هرچه سریع‌تر اقدام شود.

به گزارش ایرنا، قرارگیری چهارمحال و بختیاری در مسیر خط انتقال نفت مارون به اصفهان سالهاست که مردم منطقه سرخون شهرستان اردل این استان را با مشکلات روبرو کرده است.

سرخون مرکز بخش میانکوه از بخش‌های شهرستان اردل است که تا شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری ۱۵۰ کیلومتر و تا اردل مرکز شهرستان ۸۰ کیلومتر فاصله دارد.

بررسی‌ها اداره‌کل محیط زیست چهارمحال و بختیاری حاکی از آن است که در اواسط دهه ۶۰ خط لوله انتقال نفت خام مارون به اصفهان دچار شکستگی می‌شود و در پی آن نفت به آرامی در منابع آب و خاک این منطقه نشست می‌کند.

اکنون پس از گذشت چند دهه از بروز آلودگی نفتی در آب و خاک این منطقه و با وجود انجام برخی اقدامات مقطعی، هنوز اقدام موثری که منجر به نشت‌یابی و جلوگیری از نشست نفت خام به اراضی این منطقه که اثرات مخرب زیست محیطی بسیاری به همراه داشته، انجام نشده است.