به گزارش روز چهارشنبه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، در این تحقیقات، موش‌های آزمایشگاهی برای مدت سه هفته، هرشب به مدت ۲ ساعت در معرض تابش نور آبی قرار گرفتند و رفتار آن‌ها تحت نظر قرار گرفت. در نتیجه این بررسی‌ها مشخص شد پس از سه‌هفته میزان تلاش موش‌ها برای به دست آوردن خوراکی‌های شیرین، کمتر شده است و هنگامی که امکان فرار آن‌ها از قفس فراهم می‌شود، تلاش کمتری برای انجام این کار از خود نشان می‌دهند.
این تغییرات رفتاری، نشانه‌هایی از افسردگی محسوب می‌شوند. همچنین محققان دریافتند علایم افسردگی پس از قطع شدن تابش نور آبی در شب، حداقل برای سه هفته در موش ها باقی می‌ماند.
محققان برای روشن شدن علت این وضعیت، مسیرهای عصبی بین چشم و مغز موش‌ها را مورد مطالعه قرار دادند و دریافتند نوع خاصی از گیرنده‌های نور در شبکیه چشم موش وجود دارد که به دو بخش perihabenular nucleus و nucleus accumbens در مغز متصل هستند. این بخش‌ها وظیفه کنترل حالت را بر عهده دارند.
پس از قطع کردن ارتباط بین گیرنده‌های نوری و بخش‌های مذکور در مغز مشخص شد موش‌ها هیچ علایمی از افسردگی در اثر تابش نور آبی در شب نشان نمی‌دهند. همچنین محققان دریافتند این مسیرهای عصبی در طول شب بسیار فعال‌تر از روز هستند و احتمالا به همین علت قرار گرفتن در معرض تابش نور آبی در طول روز موجب بروز علایم افسردگی نمی‌شود.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Nature Neuroscience منتشر شده است.