وزارت امور خارجه پاکستان روز دوشنبه با صدور بیانیهای، بار دیگر دهلینو را به سرکوب غیرنظامیان در کشمیر (تحت کنترل هند)، تداوم محدودیتها، تعلیق خدمات ارتباطاتی از جمله اینترنت و انجام عملیاتهای جعلی علیه ساکنان این منطقه در وضعیت شیوع ویروس کرونا متهم کرد.
دولت اسلامآباد در این بیانیه از همسایه غربی خود (هند) خواست تا دست از توهم درباره منطقه کشمیر (تحت کنترل پاکستان) و به رسمیت شناساندن اقدامات خود در کشمیر بردارد.
وزارت امور خارجه پاکستان مدعی شد که عملیات کاذب و برخوردهای خشونت آمیز نیروهای امنیتی هند در کشمیر تشدید یافته و همزمان با شیوع ویروس همه گیر کرونا در جهان از جمله در منطقه کشمیر، قتلهای فراقضایی و اقدامات سرکوب گرایانه همچنان ادامه دارد.
دولت پاکستان از هند خواست تا به جای دامن زدن به اختلافات و بحث درباره منطقه کشمیر (تحت کنترل اسلامآباد) هر چه سریعتر محدودیتها در کشمیر را بردارد و به ناظران بین المللی و رسانههای مستقل اجازه دسترسی به منطقه را بدهد.
وزارت امور خارجه پاکستان تاکید کرد که این کشور به حمایت از حق غیرقابل انکار کشمیریها برای دستیابی به آزادی و حل این مناقشه براساس قطعنامههای شورای امنیت سازمان ملل ادامه خواهد داد.
دولت هند چهاردهم مردادماه ۹۸ خودمختاری نسبی و اختیارات ویژه منطقه جامو و کشمیر را لغو کرد. طبق اصل ۳۷۰ قانون اساسی هند، این منطقه به جز در مسائل دفاعی و امور خارجی، در سایر موارد از اختیارات خاص برخوردار بوده است. تصمیم دهلینو منجر به تشدید تنشها با اسلامآباد شد و متعاقب آن پاکستان ضمن مخالفت با اقدام هند، روابط خود با این کشور را به حداقل رساند.
پس از استقلال پاکستان و هند از انگلیس در سال ۱۳۲۶ تاکنون، منطقه کشمیر همواره صحنه جنگها و درگیریهای مرزی بوده است. مهاراجه کشمیر در آن زمان از پیوستن به پاکستان یا هند خودداری کرد. از آن دوره تاکنون هر دو کشور کوشیدهاند این منطقه را به خاک خود ملحق کنند.
عملیات هوایی هند در خاک پاکستان در اسفندماه ۹۷، سرنگونی دو فروند جنگنده هندی توسط پاکستان، حادثه تروریستی بهمنماه ۹۷ در منطقه «پولواما» علیه نیروهای هندی، لغو امتیازات ویژه منطقه جامو کشمیر از سوی دهلی و تصویب قانون اعطای شهروندی در هند از جمله تنشهای سیاسی، دیپلماتیک و نظامی اخیر میان دو کشور به شمار میرود.
اختلاف سرزمینی هند و پاکستان اختلافی ۷۳ ساله است که به طور سینوسی اوج گرفته و گاهی شعلهورتر میشود اما این اختلاف با وجود آن که همانند یک زخم کهنه فرسوده شده هنوز به دست فراموشی سپرده نشده است.