رسانه های بنگلادش به نقل از یک بیانیه وزارت خارجه این کشور اعلام کردند اقدام چین برای در نظر نگرفتن تعرفه گمرکی برای کالاهای این کشور فرصت جدیدی را برای صادرکنندگان بنگلادشی فراهم می آورد.
گزارش ها حاکی است که این توافق پس از درخواست رسمی بنگلادش از وزارت بازرگانی چین به دست آمد و بر اساس آن پنج هزار و ۱۶۱ کالای بنگلادشی بدون تعرفه گمرکی وارد بازارهای چین خواهد شد.
چین یکی از بزرگ‌ترین شرکای تجاری بنگلادش محسوب می‌شود. بر اساس داده‌های فدراسیون اتاق‌های بازرگانی و صنعتی بنگلادش، ارزش تجارت دو جانبه این کشور با چین در سال مالی ۱۹-۲۰۱۸ حدود ۱۵ میلیارد دلار بوده است. از این مقدار، نزدیک به ۱۴ میلیارد دلار مربوط به واردات بنگلادش از چین و ۸۳۱ میلیون دلار مربوط به صادرات این کشور به چین بوده است.
داکا خواهان تخفیف چین برای تجارت با این کشور شده است. چین با این درخواست بنگلادش در تاریخ ۱۶ ژوئیه موافقت کرد. افزایش مبادلات تجاری چین و بنگلادش با گسترش تنش‌های مرزی چین با هند در منطقه لاداخ و همچنین کشته شدن ۲۰ سرباز هندی به دست نیروهای چینی همزمان شده است.
هند ،بنگلادش را یک متحد نزدیک خود می‌داند و در گذشته سعی کرده با نفوذ چین در بنگلادش مقابله کند. روابط هند با بنگلادش در سال گذشته پس از اجرایی شدن چند طرح دچار تنش شد. یکی از این طرح‌ها، پروژه ملی ثبت نام شهروندان هندی بوده که مهاجران بنگلادشی مسلمان را هدف قرار می‌داد و آن‌ها را مهاجران غیر قانونی جلوه می‌داد.
یکی دیگر از طرح‌های هند اصلاحات قانون شهروندی و رواج اسلام هراسی در این کشور بود که داکا را از دهلی نو دورتر کرد.
هند نگران افزایش حضور پررنگ چین در مناطق همسایه خود از جمله احداث چندین بندر از سریلانکا تا پاکستان است و معتقد است که این بنادر می‌توانند به عنوان پایگاه‌های نظامی برای نیروی دریایی چین مورد استفاده قرار گیرند.
از سوی دیگر روابط هند و نپال در چند هفته اخیر دچار تنش شده است و مقامات در دهلی نو، نفوذ چین را دلیل سرد شدن روابط دهلی نو و کاتماندو می‌دانند.
پارلمان نپال هفته گذشته نقشه جدید سیاسی این کشور که توسط دولت کی پی شرما اولی نخست وزیر نپال پیشنهاد شده بود را تایید کرد.
این نقشه مناطق مرزی مورد اختلاف با هند را بخشی از خاک نپال نشان می‌دهد. هند نقشه جدید نپال را "گسترش مصنوعی مرزها" توصیف کرده و آن را بی‌اعتبار دانست.
اما در نپال، تصویب این نقشه احساسات ملی گرایانه احزاب سیاسی و مردم این کشور را بر انگیخته است.
کشور نپال در ماه گذشته برای انتشار نقشه جدید اقدام کرد. این اقدام پس از احداث یک جاده ۸۰ کیلومتری توسط هند از ایالت اوتراکند به سوی منطقه مورد اختلاف "گذرگاه لیپولک" انجام شد. لیپولک با منطقه تبت هم مرز است و جاده احداثی هند از منطقه‌ای می‌گذرد که نپال آن را بخشی از خاک خود محسوب می‌کند.
گسترش مناقشه مرزی هند و نپال همزمان با افزایش مناقشه مرزی هند و چین در منطقه لاداخ اتفاق می‌افتد.
مناقشه مرزی میان هند و چین یکی از جدی‌ترین مناقشه‌های مرزی میان دو کشور از سال ۲۰۱۷ تاکنون است. هند و چین در سال ۲۰۱۷ در منطقه دو کلم واقع در شرق هیمالیا شاهد تنش مرزی بودند که پس از ۷۳ روز و با دخالت رهبران دو کشور حل شد.
همچنین هند و چین در سال ۱۹۶۲ یک جنگ مختصر بر سر اختلاف‌های مرزی داشتند.
ناظران نظامی معتقدند یکی از دلایل افزایش تنش‌های مرزی میان هند و چین، ساخت یک باند فرودگاه و همچنین جاده در نزدیکی مرزها با چین است. هند سعی کرده است تجهیزات و زیرساخت‌های خود در امتداد مرزهای مشترک با چین را گسترش دهد.
مقامات آگاه هندی اعلام کردند که با وجود مذاکرات میان مقامات نظامی دو کشور، هنوز ارتش‌های دو کشور حاضر به عقب نشینی از مواضع خود نیستند. دهلی نو معتقد است که نیروهای چینی به خاک هند تجاوز کرده‌اند و برای پایان تنش، باید به درون خاک چین عقب نشینی کنند. از سوی دیگر چین می‌خواهد هند ساخت و ساز را در تمام مناطق مورد اختلاف متوقف کند.
هند و چین در مرزهای مشترک به طول بیش از ۳ هزار کیلومتر دارای اختلاف هستند و با وجود برگزاری مذاکرات مختلف مرزی، دو کشور هنوز نتوانسته‌اند این اختلافات را رفع کنند.
به نظر می‌رسد هند در نزدیک‌ترین کشورهای همسایه خود تحت فشار قرار گرفته است. این فشار نشات گرفته از رقابت روز افزون هند و چین در منطقه اقیانوس هند برای اعمال نفوذ بیشتر در کشورهای کوچک‌تر است.