جفری که دیروز (دوشنبه) در نشست «اندیشکده خاورمیانه» درباره موضوع سوریه حضور داشت، اعلام کرد که «ما پیروزی همه‌جانبه نمی‌خواهیم. نمی‌گوییم اسد باید برود، می‌گوییم وی یا هر کس دیگری که عهده‌دار قدرت در دمشق است، باید رفتارش را تغییر دهد؛ آمریکا به دنبال "تغییر نظام" سوریه نیست؛ مردم این کشور باید تصمیم بگیرند، چه کسی بر کشورشان حکومت کند».
البته باید گفت که این اعتراف دیرهنگام آن هم پس از ۱۰ سال که سوریه از طریق تروریست‌های مورد حمایت جبهه غربی – عربی – صهیونیستی و ترکیه ویران شده، سودی برای مردم این کشور نخواهد داشت، ولی حداقل نشان می‌دهد که سیاست‌های ضدحقوق بشری واشنگتن در سوریه شکست خورده است.
همچنین دیروز رسانه‌های بین‌المللی با انتشار بخشی از کتاب «جان بولتون» مشاور امنیت ملی سابق دولت «دونالد دونالد»، به قسمتی از ابعاد اقدامات آمریکا در سوریه اشاره کردند. در بخشی از این کتاب آمده است؛ ترامپ خواستار مذاکره با رئیس جمهوری سوریه برای آزادی گروگان‌های (جاسوسان) آمریکایی بود، اما سوری‌ها با این مذاکرات مخالفت کردند.
بر اساس مطالبی که بولتون در کتاب جنجالی جدیدش به نام «اتاقی که در آن اتفاق افتاد» نوشته، «مایک پامپئو» و خود او عقیده داشتند، تمایل ترامپ برای تبادل گروگانها (جاسوسان) با سوریه «نامطلوب» است.
آمریکایی‌ها مدعی هستند که "آستین تایس" جاسوسی که در قالب خبرنگار در سوریه فعالیت می‌کرده و در سال ۲۰۱۲ ناپدید شده، گروگان دولت سوریه است و ترامپ بطور علنی آزادی او را از دمشق درخواست کرده بود. خانواده «مجد کاماماز» روان‌درمان سوری - آمریکایی نیز که در سال ۲۰۱۷ در سوریه ناپدید شد هم مدعی هستند که او در زندانی در این کشور است، ولی هنوز هیچ اطلاعی از او وجود ندارد.
اوایل سال ۲۰۱۹ ترامپ قصد داشت نظامیان آمریکایی را از سوریه خارج کند، اما بولتون گفته است که وی ترجیح داده چند صد سرباز آمریکایی برای جنگ با دولت اسد و نیروهای همپیمان با آن در سوریه بمانند.
بولتون نوشته است، تمامی این مذاکرات درباره نقش ما در سوریه به دلیل تمایل مداوم ترامپ برای درخواست از اسد در خصوص قضیه گروگان‌های (جاسوسان) آمریکایی پیچیده شدند. خوشبختانه سوریه، ترامپ را از دست خودش نجات داد؛ سوری‌ها حتی از مذاکره با پامپئو امتناع کردند. ترامپ از پاسخ مذاکره‌کننده‌های سوری برآشفته شد و فریاد زد: به آنها بگویید اگر گروگان‌های (جاسوسان) ما را به ما برنگردانند، حمله سختی علیه سوریه انجام خواهیم داد. شما به آنها، این را بگویید. ما می‌خواهیم گروگانها از امروز تا یک هفته دیگر (به آمریکا) بازگشته باشند و در غیر این ضربه سختی به دمشق وارد می‌کنیم که هرگز فراموش نخواهد کرد.
بنابر نوشته بولتون، تصمیم ترامپ برای خارج شدن از سوریه در دسامبر ۲۰۱۸ تقریبا باعث ناخرسندی بسیاری شد؛ رییس جمهوری آمریکا با تهدیدها و وعده‌های «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهوری ترکیه مجاب به ترک سوریه شد و نگرانی‌های همپیمانان آمریکا در خاورمیانه و اروپا را نادیده گرفت.
مشاور امنیت ملی سابق آمریکا افزود: اگر آمریکا کردهای (شمال) شرق سوریه را به حال خود رها کند، این شرکای سابق آمریکا (کردها) مجبور به هم‌پیمانی با اسد علیه ترکیه و یا قربانی شدن در پاکسازی قومی در سوریه می‌شوند، مشابه با کاری که ترکیه با کردهای منطقه «عفرین» بعد از حمله ژانویه ۲۰۱۸ کرد.
بولتون (شمال) شرق سوریه را یک اهرم بزرگ علیه حکومت بشار اسد می‌دانست، جایی که منفعت اصلی ترکیه در مبارزه با کردها بود.
حضور مستقیم نیروهای آمریکایی در سوریه
چند کشور در بحران سوریه که در اسفند ماه سال ۱۳۸۹ شروع و پس از مدت کوتاهی به جنگی بین‌المللی تبدیل شد، نقش اساسی دارند که در این میان آمریکا نقش فرماندهی، انگلیس طراح جنگ، عربستان و قطر (به دستور آمریکا) تامین کننده منابع مالی و ترکیه نیز مسئولیت لجستیک و پشتیبانی این جنگ خانمانسوز را به عهده دارند، موجب ویرانی کشور سوریه شده و تاکنون خون بیش از ۶۰۰ هزار سوری بی‌گناه در این جنگ ریخته شده است.
هدف اصلی جنگ سوریه تامین امنیت رژیم صهیونیستی و نابودی جبهه مقاومت اسلامی ضد این رژیم که سوریه نیز جزو آن می‌باشد، بوده است.
تا پیش از شکست گروه تروریستی «داعش» در سوریه در آذر ماه سال ۱۳۹۶ که به عنوان بازوی آمریکا در این کشور عمل می‌کرد، واشنگتن به غیر از جاسوسان «سیا» هیچ نیروی در سوریه نداشت و آمریکا در کنار رژیم صهیونیستی با بمباران مواضع ارتش سوریه و جبهه مقاومت اسلامی، کمک‌های فراوانی به گروه‌های تروریستی به ویژه داعش می‌کرد.
با شکست گروه تروریستی داعش در آذرماه سال ۱۳۹۶، گروه‌های تروریستی دیگر که به آمریکا وابسته بودند، مستقیما جایگزین عناصر این گروهک در سوریه شدند و دقیقا از همان زمان نیز به جای داعش اقدام به ناامنی و استخراج و سرقت نفت سوریه و ادامه کشتار مردم این کشور کردند.
طی یک سال گذشته آمریکا با اعزام نیرو و تجهیزات بیشتر حضور خود را در مناطق نفت خیز سوریه بیشتر کرده، حضوری که تنها منجر به سرقت بیشتر معادن مردم این کشور و ناامنی در آنجاها شده است.
تاریخ جنایت‌بار آمریکا فقط مربوط به سوریه نیست و ایالات متحده این مسیر را در ۲۵۰ سال گذشته با قتل عام سرخ‌پوستان و سیاه‌پوستان، قتل بمباران اتمی مردم «هیروشیما» و «ناکازاکی» در ژاپن، قتل عام مردم ویتنام، قتل عام مردم عراق، سوریه و یمن، اقدام کودتا در شماری از کشورهای جهان از جمله در ایران در سال ۱۳۳۲، سرقت نفت کشورهای ایران (در دوران رژیم پهلوی)، عراق، سوریه و لیبی در دوران کنونی، ایجاد گروه‌های تروریستی بیشمار در جهان همچون القاعده، داعش، النصره و ... زدن هواپیمای مسافربری ایران در سال ۱۳۶۶ در آب‌های خلیج فارس و دهها اقدام دیگر ادامه داده، اقداماتی که نتیجه آن برای مردم جهان فقط مرگ و نابودی به همراه داشته است.
اما در این بین سخنان دیروز جیمز جفری نماینده ویژه آمریکا در امور سوریه که گفته واشنگتن به دنبال عزل اسد رئیس جمهوری سوریه از قدرت نیست، آن هم پس از ۱۰ سال جالب و قابل تامل است، سخنان مزورانه‌ای که نشان از شکست سیاست‌های آمریکا در سوریه دارد، چرا که طی این مدت آمریکایی‌ها با متحدان خود تلاش‌های فراوانی برای براندازی حکومت دمشق انجام دادند و حال که ایالات متحده با اعتراضات سراسری مواجه شده و سران این کشور به نتیجه مورد دلخواه خود در سوریه دست نیافته اند، اقدام به ایراد این‌گونه سخنان می‌کنند، سخنانی که هیچ دردی از دردهای مردم سوریه را دوا نخواهد کرد .