به گزارش روز جمعه ایرنا، برای این بیماری تاکنون دارو و واکسن تایید شده نهادهای بین المللی مانند سازمان بهداشت جهانی ثبت نشده و همین موضوع هریک از کشورها را به مسیری سوق داده تا از تمام دانش و ظرفیت و و اندوخته های تاریخی و توان پزشکی خود برای مقابله با این بیماری ناشناخته استفاده کند.
استمداد از دانش کهن
مردم در کشورهای جنوب شرق آسیا از روزهای آغازین مواجهه با بیماری که حتی برای سیستم پزشکی روز جهان نیز ناشناخته و مبهم بود به منشاء و خاستگاه کهن درمانی خود رجوع کردند.
درمان های سنتی که قدمتی به قامت عمر انسان در این منطقه از جهان دارد، به ویژه در شوک های اولیه این بحران، شاید تنها ابزار رویارویی با ناشناسی بود که درمورد منشاء ایجاد و بالطبع درمان آن نیز اطلاعات روشنی وجود نداشت.
به این ترتیب گیاهان شفابخش و دارویی که پایه درمان های سنتی را تشکیل می دهد، در یکی از بزرگترین و بی سابقه ترین بحران های بهداشتی جهان در ردیف مهمترین ابزارهای دارویی و روانی حمایت کننده مردم در مقابله با دشمنی نامرئی قرار گرفت.
از ماههای گذشته که کشورها با تک تازی های ویروس تاجدار دست و پنجه نرم می کنند، دانشمندان، پزشکان و محققان شرقی در مورد بهره گیری از گیاه دارویی، درمان های کهن به ویژه برای پیشگیری و بهبود شرایط درمانی، طیفی از توصیه ها را ارائه دادند.
متخصصان طب سنتی در شرق آسیا (دانشی با خاستگاه عمدتا چینی) داروهایی را برگرفته از گیاهان محلی تجویز می کردند که این امر سبب شد تا بسیاری از شبکه های مجازی و یا حتی رسمی به محملی برای معرفی آنها تبدیل شود و سرعت گردش اطلاعات دراین مسیر با یا بدون راستی آزمایی به چندین برابر قبل رسد.
تعداد زیادی از داروهای سنتی در کشورهای این منطقه از جمله چین، ژاپن، مالزی، اندونزی، سنگاپور، برونئی، تایلند، ویتنام، به سرعت به چرخه تجویز وارد شدند که البته شک و تردید در مورد اثربخشی همه یا برخی از آنها نیز وجود داشت.
تی سی ام (traditional Chinese medicine (TCM یکی از داروهای گیاهی بود که در این منطقه معرفی شد اما پس از مدتی استفاده آن با اما و اگرها و شبهه های علمی روبه رو شد.
در کشورهای دیگر منطقه نیز هریک داروهای بومی خود را برای این رویایی قابل توجیه و تانی می دانستند.
برخی از کشورها در شرایط کنونی هم داروهای مشخصی را برای درمان این بیماری مطرح کردند، به طور مثال کره جنوبی اعلام کرد از رمدسیور (Remdesivir) به عنوان داروی اصلی درمان کرونا استفاده می کنند.
این دارو که پیشتر ویژه درمان ابولا بود و اکنون جایگاه دیگری در درمان کووید-۱۹ یافته، توسط شرکت "گیلئاد" آمریکا ساخته شده است.
همزمان با این روند، برخی کشورهای شرق و جنوب شرق آسیا هم اعلام کردند که تحقیقات و یا همکاری ها را برای یافتن واکسن این بیماری و داروی آن آغاز کرده اند که تاکنون نتایج قطعی از این آزمایشات رسانه ای نشده است.
سبک زندگی و باورهای اجتماعی
طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی ویروس کرونا در ۱۱۰ کشور جهان و در سراسر مناطق کره زمین تسری یافته و بیش از ۱۴ میلیون نفر به آن مبتلا شده و افزون بر ۶۰۰ هزار نفر در اثر این بیماری جان باخته اند، اما بررسی ها نشان می دهد که شرق و جنوب شرق آسیا کمترین آمار تلفات را نسبت به سایر نقاط جهان به خود اختصاص داده است.
کنکاش ها برای پاسخ به سوال ها در مورد چرایی این موضوع حاکی است که سبک زندگی سالم و باورهای اجتماعی در فرهنگ شرقی دو دستاویز مهم و نجات دهنده این جوامع بوده که درس مهمی برای سایر نقاط جهان است.
باور استفاده از غذا و داروی گیاهی در شرق آسیا آن گونه قوی و نفوذ در عادات روزانه و عمومی دارد که حتی دولت ها نیز از موضوع غافل نیستند.
جوکو ویدودو رئیس جمهوری اندونزی در ماه مارس سال جاری میلادی همزمان با بحران خزنده و پرشتاب کووید-۱۹ که کشورش را دربرگرفته بود در اظهاراتی که در تارنمای دولتش منتشرشد، گفت: از زمان شیوع ویروس کرونا روزانه سه بار دمنوش مخلوطی از زنجبیل قرمز، لیموترش، زردچوبه و کورکوما (گیاهی از خانواده زنجبیل و بومی جنوب شرقی آسیا) را می نوشد.
وی با علم به ریشه دار بودن درمان های سنتی در کشورش اینگونه به مردمش توصیه کرد: این دمنوش مخلوط را به جای چای در این ایام می نوشد و به میهمانانش نیز همین دمنوش را می دهد.
این دمکرده گیاهی در اندونزی با عنوان Jamu شناخته می شود و عامه مردم از آن استفاده ای دیرینه در هنگام ابتلا به آنفلوانزا داشته اند.
اقبال بیش از ۲۸۰ میلیون نفر جمعیت در اندونزی به این دارو البته بیشینه ای فراتر از ایام کرونا دارد، اما گفته می شود اثر پیشگیری یا درمانی آن در مورد بیماری کووید-۱۹ در پزشکی مدرن هنوز تائید نشده است.
علاوه براین هزینه نسبتا بالای درمان کرونا برای میلیون ها فقیری که در مناطق دورافتاده و محروم شرق و جنوب شرق آسیا زندگی می کنند سبب شده تا آنها گرایش بیشتری به روش های درمانی ارزانتر مانند گیاهان دارویی یا "هربال دارو" داشته باشند.
شرایط بحرانی حاصل از شیوع کرونا و عدم شناخت از این بیماری و شیوه های مقابله و درمان آن سبب شد تا مرکز ملی طب مکمل و جایگزین آمریکا NCCAM نیز بر این موضوع اذعان کند که نبود دارو یا شیوه درمانی مشخص برای ویروس کرونا سبب شده تا اقبال مردم در جهان به سمت جایگزین های احتمالی افزایش یابد.
شبکه خبری دویچه وله آلمان با انتشار نتایج یک پژوهش درژوئن سال جاری میلادی در مورد علت کم تلفات بودن کرونا در شرق به نسبت کشورهای غربی "فرهنگ و عادات غذایی سالم و سنتی" را یکی ازعلل اصلی این موضوع دانست.
دراین گزارش با اشاره به زندگی و فرهنگ عمومی دربرخی کشورهای شرق آسیا، فرهنگ رایج مردم در خصوص استفاده از غذاهای عمدتا دریایی و گیاهی و همچنین باور و اعتماد عمومی بر رعایت دستورالعمل های ارائه شده از سوی دولت را در مقابله با کرونا بسیار موثر دانست.
براساس این بررسی، در ازای هر یک میلیون نفر مبتلا در چین سه نفر دراثر بیماری کووید-۱۹ جان باختند، این رقم در اندونزی و کره جنوبی ۵ نفر، پاکستان ۶ نفر، ژاپن ۷ نفر و ویتنام و کامبوج و مغولستان بدون مرگ و میر ثبت شده است.
این درحالی است که رقم مشابه در اسپانیا و ایتالیا بیش از ۵۰۰ نفر، در آمریکا و انگلیس ۳۰۰ نفر و در آلمان ۱۰۰ نفر بوده است.
نتایج این بررسی نشان داد؛ مردم در کشورهای آسیای شرقی علاوه بر سبک زندگی سالم تر که سبب شده بیماری های زمینه ای مانند چاقی یا دیابت در آنها کمتر باشد، مدیریت بهتری در سرعت بخشی به فاصله گذاری اجتماعی، استفاده از ماسک و دستکش و رعایت ضوابط اعمال شده داشتند واین واقعیتی است که سایر نقاط جهان باید برای عبور از بحران کرونا از آن درس بگیرند.
نیویورک تایمز هم در گزارشی دراین زمینه نوشت: تایلند یکی از موفق ترین کشورها در رویارویی با کرونا بوده که این امر تاحد زیادی مدیون فرهنگ عمومی دراین کشور است.
خبرنگار مقیم این روزنامه درگزارش خود از بانکوک گزارش داد: تایلندی ها افرادی آرام و معقول هستند اما در بحران ها بسیار مقاوم عمل می کنند.
وی از مشاهدات خود گفت که مردم تایلند خیلی پیش از ویروس کرونا فاصله اجتماعی را با دست ندادن به یکدیگر رعایت کرده اند. آنها برای سلام دادن دست های خود را در جلوی صورت (همانند زمانی که دعا می کنند) نگه می دارند و این کار را به جای دست دادن به یکدیگر انجام می دهند. این مردم با بهره گیری از تجارب مقابله با ابولا و سارس و آنفلوانزای خوکی بخوبی می دانند چگونه باید مانع از انتقال ویروس به دیگران شوند. آنها در اوایل شیوع کووید-۱۹ سه ماه در خانه ها ماندند و تنها هر دو هفته یکبار یکی از آنها برای خرید مواد غذایی و مورد نیاز از خانه خارج می شد.
اگرچه در تایلند بیش از سه هزار نفر به ویروس کرونا مبتلا شدند اما امار تلفات آنها فقط ۵۸ نفر بوده و اکثر مبتلایان نیز بهبود یافته اند.
دراین گزارش تصریح شده که مردم تایلند هنوز براین باور هستند که باید تا ریشه کنی کرونا ضوابط فاصله گذاری اجتماعی را کاملا رعایت کنند چرا که تا آن زمان مصونیتی برای افراد وجود ندارد.
طبق این گزارش مردم در تایلند هنوز به صورت داوطلبانه و فعالانه ابتکارهای شخصی در رعایت فاصله گذاری اجتماعی در محیط کار و مراکز عمومی را اعمال می کنند.
درمجموع می توان گفت اگرچه کرونا همچنان در شرق آسیا می تازد و به ویژه در جنوب شرق این منطقه، کشورهای اندونزی، فیلیپین و مالزی بیشترین درگیری با این بیماری را دارند، اما سبک زندگی و آموزه هایی که منجر به ایجاد عادات مشترک صحیح و انضباط اجتماعی شده و ریشه در خانواده وآموزش های عمومی دارد، در بحران های مهم بهداشتی مانند همه گیری کرونا در قالب باورهای اجتماعی حافظ سلامت و قوام این جوامع بوده است.
این ویژگی ها در نهایت از جمله عواملی بوده که سبب شده تا این کشورها تلفات کمتری از کووید-۱۹ را نسبت به سایر مناطق جهان ثبت کرده و توفیق بیشتری در زندگی با کرونا را به نام خود در جهان رقم بزنند.