به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، هجمه‌ها به دولت روز به روز در حال افزایش است و اگر این هجمه ها پیش از این متوجه برخی اقدامات و تصمیمات دولت بود اکنون بیش از پیش به سوی موضوعات بی پایه و جعلی سمت و سو یافته است و هر رویداد و کنشی از سوی دولت، مجموعه‌ای از خبرهای جعلی، توهین‌های توییتری، گزارش‌های خلاف واقع، روایت‌های دست چندم و سلیقه‌ای را از سوی مخالفان در صفحات مجازی و حقیقی در پی دارد. مخالفان برخلاف توصیه‌های موکد رهبر انقلاب مبنی بر تعامل مطابق قانون و شرع، و کاملا در جهت عکس شعارهای انقلابی خود، از هیچ تهمت و توهینی به رییس جمهوری دریغ ندارند. گویی، تفسیر آنها از انقلابی بودن، فحش دادن ، بی ادبی و وقاحت بی اندازه است. این حجم از توهین و وقاحت نسبت به رییس جمهوری در کمتر دوره ای پس از انقلاب مشاهده شده است.
هجمه‌های بی پایان به روحانی
«دختر رییس جمهور بودجه کرونا را به خود اختصاص داده است! ریش رییس جمهوری مهم‌تر از شرایط کشور است! وزرا برای دیدار با رییس جمهوری باید تست سریع کرونا بدهند! وزرا ماه‌ها رییس جمهوری را نمی‌بینند! رییس جمهور تاریخ را تحریف می‌کند! استیضاح رییس جمهور پیگیری می‌شود، رییس جمهور در پی تسلیم کشور به بیگانگان است، رییس جمهور باید هزار بار اعدام شود، اف بر روحانی و ....». این گزاره‌ها تنها نمونه‌هایی از حمله ها و توهین‌های بی‌سابقه علیه شخص دوم کشور و مقام نخست اجرایی است که فقط در یک هفته گذشته در رسانه‌های مخالف دولت و یا حساب‌های توییتری منتقدان و رقبای سیاسی وی منتشر و بازنشر شده است. هجمه سنگینی که نشان می دهد گروهی به عمد در پی تضعیف دولت و شخص رییس جمهوری هستند و برایشان تفاوتی نمی‌کند موضوع سخنرانی رییس جمهوری، صلح امام حسن(ع) باشد یا تشریح ریشه‌های شرایط اقتصادی دشوار کشور، در هر حال قلم‌ها و تریبون‌ها آماده تاختن به حجت الاسلام «حسن روحانی» است. این هجمه‌ها بعد از آخرین سخنرانی رییس جمهوری در جلسه هیات دولت و اشارات وی به نحوه واکنش عقلایی ائمه معصومین به شرایط و مقتضیات زمان، بسیاری را وادار به واکنش‌های تندی کرده است که در برخی از آنها نه به ۵۰ سال درس طلبگی و حجت الاسلامی روحانی توجه می‌شود و نه به جایگاه وی به عنوان رییس جمهور ایران و نه حتی به سال‌ها حضور او در سطح نخست قدرت و ریاستش بر شورای عالی امنیت ملی. تمام این مناصب و مفاهیم در جدالی سیاسی، قربانی لجبازی گروهی می‌شود که روحانی آنها را در دو انتخابات متوالی با رای و انتخاب مردم شکست داده است.
گرچه وزرا و معاونان رییس جمهوری مشغله‌های بسیار مهم تر از چنین موضوعاتی دارند اما گاهی شدت وقاحت و توهین‌ها به حدی می‌رسد که برخی آنها را وادار به واکنش می‌کند. «علیرضا معزی» معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رییس جمهوری روز چهارشنبه در واکنش به شدت توهین‌ها به رییس جمهوری در توییتی نوشت: «دهان‌دریدگی شاید چند صباحی شیوه سیاست‌ورزی باشد اما تا همیشه نشانه فرومایگی است.» «محمود واعظی» رییس دفتر رییس جمهوری هم در توضیحی قابل تامل، تحکیم چنین رویه‌ای را حتی به ضرر رقبای سیاسی روحانی هم دانست و گفت: «این بی‌اخلاقی‌هایی که برخی انجام می‌دهند و برخی هم سکوت می‌کنند باید بدانند که فقط این بی‌اخلاقی‌ها تنها به رییس جمهوری نیست بعدا نوبت خیلی‌های دیگر هم می‌شود.»
«حسام الدین آشنا» مشاور رییس جمهوری هم در دیدگاه مشابه دیگر مردان دولت نوشت: «دوره این دولت هم - با همه ضعف‌ها و قوت‌ها - مانند دولت‌های دیگر، به پایان می‌رسد. آنچه می‌ماند ایرانیان نیک‌اندیشی هستند که با درک آثار اختلافات و رقابت‌های بی‌حاصل کنشگران درون حکومت، این‌بار کسانی را انتخاب خواهند کرد که بتوانند در مسائل اساسی و راهبردی، اجماع ملی ایجاد کنند.»
اگرچه ماهیت سیاست و تلاش برای کسب قدرت، رقابت را میان سیاستمداران گریزناپذیر ساخته است اما اینکه چنین رقابتی در حال حاضر با معیارهای اخلاقی و آموزه های دینی چه نسبتی دارد؛ نیازمند بررسی دقیق است. در چنین شرایطی، به نظر می رسد منظور مردان دولت در واکنش به توهین ها علیه رییس جمهوری دقیقا این ضرب المثل پرنغز ایرانیان باشد که «آسیاب به نوبت است». به عقیده کارشناسان، تداوم رویه دشنام به دولت به عنوان تنها واکنش به شرایط موجود شرایطی را ایجاد خواهد کرد که ایجادکنندگان این رویه غیراخلاقی هم از تبعات آن در امان نخواهند ماند.
مطالبات رهبری از نمایندگان مجلس
اهانت کنندگان به رییس جمهوری نه تنها در مسیر زیرپا گذاشتن آموزه‌های اخلاقی و دینی نظام از چیزی ابایی ندارند بلکه حتی رهنمودهای چندماه پیش رهبر معظم انقلاب را هم از یاد برده‌اند. ایشان ۲۲ تیرماه سال جاری و به فاصله یک ماه و نیم از آغاز به کار یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی در سخنان مهمی خطوط مهم تعامل قوا، اهداف مهم و مسوولیت‌های خطیر نمایندگان در این دوره از قانون‌گذاری را مشخص کردند. در این دیدار که به دلیل شیوع کرونا به صورت ویدیویی برگزار شد؛ رهبری مهلت چهار ساله نمایندگی، را فرصت خوبی برای ریل‌گذاری حرکت عمومی کشور و تاثیرگذاری فراوان در روند حل مسائل و پیشرفت و آینده ایران دانستند. «عمل با نیت الهی و خالص»، «کار برای مردم» و «پرهیز از جو زدگی»، «توجه به سوگند شرعی» «توجه به مسائل کلیدی و اصلی کشور» و «پرهیز از دچار شدن به حاشیه‌ها و اولویت دادن به مسائل فرعی» از مهم‌ترین توصیه‌هایی بود که رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان به آنها اشاره کردند. مهم ترین توصیه ایشان اما با توجه به شرایط کشور و نیاز جامعه به مشاهده همراهی و همدلی قوا؛ توصیه به «تعامل و هم افزایی قوا» بود. ایشان در تبیین این توصیه تاکید کردند: «روابط مجلس با دولتمردان باید مطابق قانون و شرع باشد، یعنی سؤال و تفحص به عنوان حق مجلس وجود داشته باشد اما توهین و دشنام و نسبتِ بدون علم به دولتمردان به هیچ وجه جایز نیست و برخی از این نسبت‌ها حرام شرعی است.» ایشان به صراحت اعلام کردند که نمایندگان مجلس از برخوردهای احساسی و غیرمنطقی پرهیز کنند و بیان دیدگاه و نظر مخالف، متین، خردمندانه، قوی و قابل توجیه باشد.
با توجه به محورهای سخنان رهبری، سوال اینجاست که اقدامات پنج ماهه مجلس تا چه اندازه نزدیک به رهنمودهای ایشان است؟!. چالش بر سر نوع خودروی سواری، سفر با خانواده و به هزینه کشور برای بازدیدهای به اصطلاح میدانی آنهم در شرایط شیوع کرونا، اختصاص نخستین محموله واکسن نایاب آنفلوانزا به نمایندگان، هجمه و طعنه به دولت و رییس جمهوری، رعایت نکردن قوانین ستاد کرونا و کنایه به رییس جمهوری به دلیل رعایت این قوانین، عدم همکاری حتی در نامه نگاری با دولت و مواردی از این دست، با کدام یک از توصیه‌های رهبری هم‌خوانی دارد؟! اینها پرسش هایی که نمایندگان مجلس یازدهم که خود را نماینده انقلابی می‌دانند باید از خود بپرسند و به آن پاسخ دهند.
جایگاه هیات نظارت بر رفتار نمایندگان دقیقا کجاست؟
«هیات نظارت بر رفتار نمایندگان مجلس کجاست؟!» این پرسشی است کهدر پی هر توهینی از سوی نمایندگان مجلس به رییس جمهوری یا دیگر اعضای هیات دولت پیش می آید و همه خردمندان کشور و دلسوزان نظام درباره شیوه برخورد با کسانی که در این شرایط سخت، مصالح کشور را در نوشته‌ها و گفته‌های خود رعایت نمی کنند و در پی بر هم زدن آرامش و امنیت سیاسی و اجتماعی کشور هستند، می پرسند. گرچه قانون نمایندگان را در اظهارنظر آزاد و تعقیب آنها را به دلیل اظهارات شان در ایفای وظیفه نمایندگی منع کرده است اما باید توجه کرد که منظور قانونگذار، اظهارنظر درباره امور مربوط به وکلا و در حدود وظایف آن‌هاست نه توهین و هتاکی به رییس قوه دیگر. موضوعی که به نظر می‌رسد برای نمایندگان تازه کار و جویای نام مجلس یازدهم چندان درست تبیین نشده است. در این موارد قانون آیین‌نامه داخلی مجلس ضرورت رسیدگی به اظهارات خارج از چارچوب و اقدامات فراقانونی نمایندگان را به هیات نظارت بر رفتار آن ها واگذار کرده است. اکنون به نظر می رسد در شرایطی که کشور سخت مشغول مبارزه با دو ویروس پیچیده تحریم و کروناست، دستکم هیات نظارت بر رفتار نمایندگان به منظور حفظ جایگاه خود باید با هتاکان به رییس جمهوری برخورد کند. نظارت بر رفتار نمایندگان به معنای حقیقی و آنگونه که رهبر معظم انقلاب بارها بر آن تاکید کرده اند می‌تواند تا حدودی نشر و بازنشر توهین‌های برخی نمایندگان را در رسانه‌ها کاهش دهد تا هم توجه دولت بر موضوعات مهم‌تری متمرکز بماند و هم جایگاه مجلس به عنوان قوه مقننه و نه ستاد انتخاباتی رقیب دولت حفظ شود.