به گزارش روز شنبه ستاد ویژه فناوری نانو، ماسک‌های پارچه‌ای که امروزه بسیاری از ورزشکاران از آن استفاده می‌کنند قادر به محافظت در برابر کرونا است. با این حال معمولا این ماسک‌ها بسیار کمتر از ماسک‌های حرفه‌ای N۹۵ مورد استفاده توسط کادر درمان، توانایی محافظتی دارد.
یافته‌های اخیر محققان دانشکده مهندسی BYU آمریکا که با همکاری بنیاد نانوس انجام شده، ممکن است این روند را تغییر دهد. این گروه غشاء حاوی نانوالیاف ساخته است که می‌تواند بین پارچه‌های ماسک‌های خانگی قرار گیرد.
در حالی که ماسک پارچه‌ای معمولی امروزی ممکن است کمتر از ۵۰ درصد از ذرات ویروس را مسدود کند، این غشاء قادر به مسدود کردن ۹۰ تا ۹۹ درصد از ذرات خواهد بود و به حفظ تنفس‌پذیری ماسک کمک شایانی می‌کند.
این غشاءها از طریق فرآیندی به نام الکتروریسندگی ایجاد می‌شود که در آن پلاستیک پلیمری درون محلولی حل شده و سپس با استفاده از جریان الکتریکی قطره پلیمر از سوزن به بیرون پاشیده می‌شود. قطره با شتاب گرفتن به الیاف بسیار کوچکی تبدیل می‌شود که بار ساکن دارند.
کتی وارلا از محققان این پروژه می‌گوید: این نانوالیاف به‌طور تصادفی بر روی یک جمع کننده قرار می‌گیرند تا نوعی مش غیر بافت را ایجاد کنند.
وی می‌افزاید: بار موجود در الیاف مفید است، زیرا ذرات ویروس نیز دارای بار ثابت هستند. زمانی که آنها به ماسک نزدیک می‌شوند، از نظر آماری جذب ماسک شده و نمی‌توانند از آن عبور کنند. بنابراین، مانع از استنشاق ویروس می‌شوند.
در واقع محققان با استفاده از نانوالیاف می‌توانند ماسک‌های معمولی را نسبت به ویروس کرونا نفوذناپذیرتر کنند و در عین حال تنفس‌پذیری ماسک حفظ شود. ماسک‌های N۹۵ همیشه مشکل گرم شدن و ایجاد حس خفگی را دارند اما این ماسک‌های نانو تنفس‌پذیری بهتری دارند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که غشاء نانوالیاف ۶ برابر از ماسک‌های موجود N۹۵ تنفس‌پذیرتر بوده، خشک و خنک هستند.
این گروه قصد دارند این فناوری را به‌صورت منبع باز ارائه کنند و امیدوار هستند که بتوانند سازمان‌های غیرانتفاعی را برای استفاده از این فناوری مجاب کنند.