حشمت الله انتخابی روز سه شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: بر اساس مصوبه سیزدهمین جلسه شورای عالی آب که به امضای وزیران نیرو و جهاد کشاورزی و رییس سازمان حفاظت از محیط زیست و استانداران چهار استان همجوار رسید مقرر شد که کل حجم آب حاصل از آورد طبیعی این رود و تونل اول کوهرنگ شامل سد زاینده رود فقط به حقابه داران، سهم‌آبه بران، محیط زیست رودخانه و تالاب بین‌المللی گاوخونی اختصاص یابد و بخش های دیگری از جمله صنعت، آشامیدنی( به جز ۳۰ میلیون مترمکعب آشامیدنی اصفهان مطابق با پیش از احداث سد زاینده‌رود و تونل اول کوهرنگ) از آن برداشت نشود.
وی اضافه کرد: این مصوبه به صراحت کل حجم زاینده رود و تونل اول کوهرنگ را متعلق به حقابه داران و سهم‌آبه بران، محیط زیست رودخانه و تالاب بین المللی گاوخونی می‌داند اما سالهاست که این مهم زیر پا گذاشته می‌شود.
دبیر شورای هماهنگی سازمان‌های مردم نهاد محیط زیست اصفهان تصریح کرد: برگرداندن حوضه آبریز و رودخانه زاینده رود به روال قبلی و پیش از این همه تخصیص‌های غیراصولی و غیرقانونی که جزو حوضه نبودند خواسته اصلی مردم، کشاورزان و دوستداران محیط زیست است.
انتخابی خاطرنشان کرد: در همین ارتباط شورای هماهنگی سازمان‌های محیط‌زیست استان به تازگی نامه ای به استاندار اصفهان ارسال کرد که در آن پیرامون لزوم هرچه سریعتر اعلام برنامه زمان‌بندی احیای زاینده رود بر اساس اجرای تعهدات دولت و توقف هرگونه بارگذاری بر روی این رود تاکید شده است.
وی با اشاره به طرح انتقال آب بهشت آباد که یکی از طرح‌های تامین آب فلات مرکزی ایران محسوب می‌شود، تصریح کرد: مطالعات این طرح در سال ۸۱ شروع شد و در سال ۸۴ از مجلس شورای اسلامی کد اجرایی دریافت کرد و مهندسان مشاور زایندآب با همکاری شرکت بین المللی فرانسوی کوئینه بلیه، مسوولیت طراحی و مطالعات آن را بر عهده گرفتند.
این فعال زیست محیطی بیان کرد: همچنین از گروه‌های مختلف مشاوران ژئوتکنیک و ژئوفیزیک دانشگاه‌های امیرکبیر، تربیت مدرس، موسسه تحقیقات آب کشور و سازمان زمین‌شناسی کشور در انجام این مطالعات استفاده شده است.
دبیر شورای هماهنگی سازمان‌های مردم نهاد محیط زیست اصفهان اظهارداشت: در سال‌های گذشته تغییراتی در جهت کاهش حجم آب انتقالی این طرح از یک هزار و ۱۰۰ میلیون مترمکعب به ۵۸۰ میلیون متر مکعب داده شد(۲۵۰ میلیون متر مکعب برای اصفهان،۱۸۰میلیون متر مکعب برای کرمان، ۱۵۰میلیون متر مکعب برای یزد) و در سال ۱۳۹۲ شورای عالی آب با در نظر گرفتن آب بهشت آباد و تونل سوم کوهرنگ میزان ۲۳۷میلیون مترمکعب آب زاینده رود را به استان مجاور اختصاص داد.
انتخابی ادامه داد: اما استان‌های دیگر که تخصیص خود را باید از تونل سوم کوهرنگ تامین می‌کردند سالهاست که از زاینده رود و بدون اجرای طرح‌های تونل سوم کوهرنگ و بهشت آباد برداشت می‌کنند.
وی اضافه کرد: در واقع آبی که وعده آن بنام اصفهان تمام شد در عمل سالهاست که به کام دیگران ریخته می‌شود و بدون اینکه آبی انتقال یافته باشد بیش از مقدار وعده داده شده از حوضه بحران‌زده زاینده رود برداشت می‌شود.
این فعال زیست محیطی ادامه داد: وزارت نیرو در جدول منابع و مصارف آب استان اصفهان، میزان آورد آب انتقال نیافته از تونل سوم کوهرنگ و بهشت آباد را جزو منابع آبی استان در نظر می‌گیرد و بر آن اساس تخصیص‌ها را تعیین می‌کند که نتیجه آن خشک شدن زاینده‌رود و تالاب بین المللی گاوخونی و فرونشست زمین، خشکیدن درختان، افزایش ریزگردها، کمبود و کیفیت پایین آب آشامیدنی در استان اصفهان بوده است.
انتخابی خاطرنشان کرد: در دی ماه ۹۲ با اعلام مصوبات ۹ ماده ای شورای عالی آب تا حدودی امیدواری ایجاد شد اما متاسفانه از آن زمان تا کنون نه تنها عزم جدی برای اجرای مصوبات یادشده دیده نشد بلکه به‌طور روز افزون بر برداشت‌های غیرقانونی و اجرای پروژه های غیرمنطقی اضافه شده است.
به گزارش ایرنا، زاینده‌رود به طول افزون بر ۴۰۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی بویژه زردکوه بختیاری سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود و در نهایت به تالاب گاوخونی در شرق اصفهان می‌ریزد.
این رودخانه که علاوه بر جاذبه تفریحی و فرهنگی، همواره نقشی مؤثر در پایداری محیط زیست، تامین آب آشامیدنی، رونق کشاورزی و اقتصاد منطقه مرکزی و هستی تالاب گاوخونی داشته، در دهه‌های اخیر به علت برداشت‌های غیرقانونی، انتقال آب از این حوضه به دیگر حوضه‌ها و استان‌ها، تراکم جمعیت و تا حدودی کاهش نسبی بارندگی‌ها، به یک رودخانه فصلی تبدیل و در پایین دست در فصول گرم بویژه تابستان با خشکی مواجه شده است.
به اذعان کارشناسان امور آب نگاهی به خشکی‌های دوره‌ای زاینده‌رود، کاهش تخصیص آب کشاورزی، فرونشست زمین، ریزگردها، مشکلات عدیده زیست محیطی بخصوص برای تالاب بین المللی گاوخونی و آمار و ارقام مربوط به بارندگی‌ها در حوضه آبریز زاینده‌رود بعنوان یکی از اصلی‌ترین منابع آب مرکزی ایران از یک سو و کاهش حدود ۵۰ درصدی بارش‌ها و کم شدن میزان ذخیره سد زاینده‌رود از سوی دیگر لزوم اجرای هرچه سریعتر پروژه‌های آبی در این خطه را گوشزد می‌کند.