هرچه افکار سیاسی اشخاص صاحب نام، جهان شمول تر و منطقی تر و مردمی تر باشد جایگاه فکری و منش آنان در بین جهانیان و مردم کشور خویش و رهبران جهان مقبول تر خواهد بود و گفتار سیاسی هر سیاست مدار تابلو اندیشه های او خواهد شد.
اگر در بین سخنان مقامات انسجام و هماهنگی و ارتباطات معقولی توام با ادب و اخلاق نباشد وجاهت اجتماعی ایشان کاسته خواهد شد.
یک سیاستمدار باید بداند که مردم و جهانیان توازن بین افکار و اندیشه افراد را مقایسه و تضاد و تعارض بین سه اجزای افکار ، گفتار و رفتار او را تجزیه و تحلیل و اعتبار وی را تعیین می کنند.
از منظر روانشناسی و شخصیت شناسی سیاسی، افرادی که دارای افکار نامنسجم و پراکنده و گفتاری ناپسند و نامطلوب باشند، وجاهت جهانی و محبوبیت مردمی خویش را از دست می دهند.
تهدیدهای گوناگون و تلاش برای ایجاد شکاف بین دولت ها و مردم و کوشش برای ایجاد تعارضات بین فرهنگ ها و دادن نسبت های ناروا برای تحقیر دیگران، باعث افزایش محبوبیت و جاذبیت فرد نمی شود، بلکه از حرمت فرد می کاهد.
افراد سیاستمدار و مقامات عالی رتبه ، باید مشاورینی مطلع برگزینند تا متناسب با وقایع روز جهانی و ظرافت های لازم ، نکات کلیدی و حساس را به آنان یادآور شوند و از ابراز بیانات سبک و سخیف و حادثه ساز و تحریک کننده و نامربوط پرهیز کنند.
ابرقدرت بودن و مقتدر بودن فقط به قدرت نظامی و ...نیست ، بلکه به درایت و فهم مقامات تریبون دار برای قوام بخشیدن به صلح و دوستی جهانی و احترام متقابل و همزیستی مسالمت آمیز وابستگی مستقیم دارد.
ماندگاری اعتبار و منزلت و شخصیت سیاستمداران در کشاکش زمان به متانت ، صبوری و آینده نگری و وجاهت مردمی و رعایت حقوق بشر و احترام به حقوق شهروندان خویش و تحقق آن بستگی دارد.
اگر سیاستمدارانی چون مهاتما گاندی در هند ، ماهاتیر محمد در مالزی و نلسون ماندلا در آفریقای جنوبی جلوه ای از محبوبیت و مقبولیت دارند ، نه فقط بخاطر قرار دادن کشورشان در زمره توسعه و پیشرفت بوده ، بلکه به جهت دارا بودن افکار متعالی ، گفتار پسندیده و رفتار معقول جهان شمول آنهاست.
بر عکس آن دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا بود که با گفتار بی نزاکت خویش و اعمال دور از شان یک مقام بلندپایه ، پایگاه شخص خود و حرمت کشورش را به شدت تنزل داد.