به گزارش خبرگزاری ایرنا از پایگاه خبری دِ نیوز، «ذبیح‌الله فرهنگ» سخنگوی کمیسیون حقوق بشر افغانستان گفت تشدید خشونتهای در مناطق مسکونی از مهمترین دلایل جانباختن کودکان افغان به شمار می آید.
وی افزود بیش از ۶۳۰ کودک افغان در ۶ ماه نخست سال جاری میلادی قربانی جنگ شده‌اند که از این میان ۲۲۵ کودک جان باخته و ۴۰۵ تن دیگر نیز زخمی شده اند .
وی تصریح کرد احتمالا شما قربانیان بسیار بیشتر از ارقام ثبت شده است.
فرهنگ افزود: براساس حقوق بین‌الملل بشردوستانه قربانی شدن افرادی که در جنگ شرکت ندارند جنایت جنگی به شمار می‌آید.
این در حالیست که سازمان بین المللی حمایت از کودکان سوم آذرماه سال جاری، وضعیت اجتماعی در افغانستان را وخامت بار توصیف کرد و نوشت که این کشور خطرناکترین کشور جهان برای کودکان است
به گزارش ایرنا از پایگاه اینترنتی این سازمان، از سال ۲۰۰۵ به این سو تاکنون ۲۶ هزار کودک به طور متوسط روزانه ۵ کودک در افغانستان کشته یا زخمی شدند.
این سازمان نوشت که این آمار، هزینه وحشتناک درگیری چندین دهه ای علیه کودکان در این کشور را برجسته می کند.
این سازمان در این گزارش از دولت انگلیس خواست که از نفوذش در سطح جهانی استفاده کرده و یک اعلامیه سیاسی برای منع استفاده از سلاح‌های منفجره در مناطق پرجمعیت جهان را تایید کند.
در بخشی از این گزارش آمده است که از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۱۹ نیز بیش از ۳۰۰ بار مراکز آموزشی در افغانستان مورد حمله قرار گرفته اند که در پی این حملات، ۴۱۰ آموزگار و دانش آموز کشته و یا زخمی شده‌اند.
در این گزارش سازمان بین‌المللی حمایت از کودکان همچنین آمده است که ۷ میلیون کودک در افغانستان با خطر گرسنگی روبه‌رو و ۳ میلیون کودک زیر ۵ سال هم به سوء‌تغذیه گرفتار هستند.
این سازمان اعلام کرد، شیوع بیماری همه گیر کرونا اکنون نیازهای بشردوستانه به ویژه برای کودکان را تشدید کرده است.
همچنین به نوشته خبرگزاری بلومبرگ آمریکا، عقب نشینی نیروهای آمریکایی از افغانستان، چراغ سبزی برای انجام اقدامات تروریستی بیشتر در این کشور گرفتار در ناآرامی های داخلی است..
این نشریه می نویسد: «ایالات متحده آمریکا و متحدانش نزدیک به دو دهه است که ادعا می کنند در حال جنگ با طالبان هستند ولی ارزیابی درستی از وضعیت دشمن طالبان ندارد.
گروه های تروریستی چون داعش به دنبال نابودی دولت و حاکمیت افغانستان هستند. پس از کشته شدن اسامه بن لادن سرکرده گروه تروریستی القاعده، قرار نبود ایالات متحده تعداد زیادی از سربازان را به طور نامحدود در افغانستان حفظ کند. هنگامی که حمله به بن لادن اتفاق افتاد، سطح نیروهای نظامی در افغانستان به طرز باورنکردنی بالا بود، حدود ۱۰۰ هزار نفر. اگرچه کاهش نیروها مرحله به مرحله انجام شد، اما از خشونت کاسته نشد.
هزینه های مداخله برای ایالات متحده و کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) پس از خروج فیزیکی از افغانستان بسیار زیاد خواهد بود، زیرا آنها باید نیروهای خود را مجددا مستقر و تدارکات مربوط به بازسازی زیرساخت ها را مدیریت کنند که این امر بسیار هم پرهزینه است.