تنها ۳ دهم درصد از تولید ناخالص داخلی به پژوهش اختصاص دارد

مصطفی معین روز سه شنبه در صفحه اینستاگرام خود بیان داشت: پیشرفت کشورها و رشد و رفاه عادلانه جوامع متناسب با میزان سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه (R&D) و پژوهش و نوآوری از تولید ناخالص داخلی(GDP) آنهاست.
حفظ محیط زیست و مواجهه موثر با چالش ها و پیامدهای تغییرات آب و هوایی مانند خشکسالی و حاشیه نشینی، فقر و نابرابری و فساد، سیل و زلزله، آلودگی هوا و بحران های زیستی مثل "همه گیری کرونا" نیز در گرو داشتن مدیریت علمی، فرهنگ عمومی و اقتصاد پایدار و دانش بنیان است.
ایران عزیز ما نیازمند مسئولانی است که با نگاه به داخل، با تکیه به منابع انسانی آموزش دیده، تولیدات کشاورزی و صنعتی داخلی و به پشتوانه مردم بتوانند کشور را "با عمل و نه با شعار"، از وضعیت مغشوش و بحرانی کنونی خارج سازند!
کشورها از نظر نسبت سرمایه گذاری آنها از تولید ناخالص داخلی (GDP) در امور تحقیق و توسعه رتبه بندی شده و به اصلی ترین رویکردها و دستاوردها و مزیت های آنها در زمینه های نوآوری، فناوری و محصولات صنعتی اشاره شده است.  
کره جنوبی، قطب تکنولوژیک آسیا با صرف ۴.۸۱ درصد از تولید ناخالص داخلی در پژوهش و فناوری، پیشتاز دستیابی به دانش علمی جدید و  واحدهای نوآوری و تجاری کوچک(Start- up)!
سوئیس، با تخصیص ۳.۳۷ درصد از تولید ناخالص داخلی به تحقیق و توسعه (بالاترین در اروپا) که بیشترین تعداد مقالات علمی را به نسبت جمعیت در جهان دارد!  
سوئد، بیشترین سرمایه گذاری را در بیوتکنولوژی و در تکنولوژی های نوین (سبز) انجام داده و الگوی عالی حفظ محیط زیست در جهان است!
ژاپن ۳.۲۶ درصد از تولید ناخالص داخلی اش را در پژوهش هزینه می کند و صنایع خودرو، دوربین، ابزار پزشکی و سایر محصولات صنعتی آن کشور از نظر کیفیت شهرت جهانی دارد!
مهم ترین عامل زمینه ای پیشرفت پژوهش، نوآوری و توسعه فناوری در کشورها، برخورداری از فرهنگ علمی و اجتماعی مساعد است که شکل گیری آن نیاز به برنامه ریزی بلند مدت دانشگاه ها، تلاش شبانه روزی استادان و پژوهشگران، سیاستگذاری و سرمایه گذاری فکری و معنوی و مادی حکومت ها در امر پژوهش و نوآوری، و "تجلیل و بزرگداشت پژوهشگران" است!