به گزارش روز سه شنبه پایگاه خبری ساینس‌دیلی، در این تحقیقات که با استفاده از موش‌ها انجام گرفت، محققان یک مسیر پروتئینی خاص موسوم به گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی را شناسایی کردند که با تحریک بیش از اندازه آن می‌توان مانع تخریب غضروف مفاصل در طول زمان شد.
این مسیر پروتئینی با سیگنال‌دهی موجب تولید غضروف در مفصل زانو می‌شود و تحریک آن با استفاده از مولکولی موسوم به لیگاند موجب شکل‌گیری غضروف حجیم‌تر در مفصل و در نتیجه مقاومت بیشتر آن در برابر فرسایش ناشی از بیماری آرتروز می‌شود.
محققان با استفاده از نانوذرات توانستند مولکول‌های لیگاند را که دارای طول عمر کوتاهی هستند، مستقیما به محل مفصل زانو برسانند و مانع اثرگذاری عوامل محیطی بر آن شوند. بدین ترتیب توانستند مسیر پروتئینی گیرنده فاکتور رشد اپیدرمی را تحریک کرده و مانع تخریب غضروف و درد مفاصل زانوی موش‌هایی شوند که از طریق جراحی عوارض بیماری آرتروز در بدن آن‌ها شبیه‌سازی شده بود. محققان امیدوارند با استفاده از این راهکار بتوانند پیشرفت بیماری آرتروز را کاهش دهند و مانع از تخریب عضروف شوند.
آرتریت (التهاب مفاصل) به التهاب دردناک در ناحیه مفاصل گفته می‌شود که یکی از بزرگترین معضلاتی است که افراد به مرور زمان و با گذشت سن با آن مواجه می‌شوند. شایع‌ترین دردهای ناشی از آرتروز در نواحی زانو، لگن، ستون فقرات و دست دیده می‌شود.
استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتویید، آرتریت عفونی، ورم مفاصل پسوریاتیک و نقرس، پنج گروه عمده آرتریت محسوب می‌شوند. آرتروز شایع ترین نوع آرتریت است. این التهاب دردناک سبب تورم و اختلال حرکت مفاصل می‌شود و معمولا در ناحیه دست، زانو، لگن و ستون مهره‌ها بیشتر است. سه عامل اضافه وزن، سن و آسیب دیدگی مفاصل، مهمترین دلیل بروز آرتروز هستند.
بین مفاصل به طور طبیعی نوعی روان‌کننده وجود دارد، زمانی‌که در بیماری آرتروز میزان تولید این روان‌کننده کاهش می‌یابد، مفاصل و غضروف‌ها به هم ساییده می‌شوند و علاوه بر ایجاد درد، باعث می‌شود بیمار در انجام فعالیت‌های عادی مانند راه رفتن و نشستن با مشکل مواجه شود.
از طرفی بیماری آرتروز عامل از بین رفتن غضروف بین مفاصل است. در این حالت مفاصل و استخوان‌ها هنگام حرکت ساییده می‌شوند که با علائمی مانند درد، تورم و سفتی همراه هستند.
بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت در سال ۲۰۱۷ میلادی حدود ۲۷۵ میلیون نفر در سراسر جهان به آرتروز زانو مبتلا بودند. استامینوفن، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی و انواع مسکن، داروهای رایجی هستند که این افراد برای کاهش درد استفاده می‌کنند که هیچ نقشی در درمان بیماری ندارند.
مطالعات بنیاد آرتریت آمریکا نشان می‌دهد غذاهای سالم شامل انواع غلات سبوس‌دار، میوه‌ها و سبزیجات تازه و آجیل منجر به کاهش التهاب و درد ناشی از آتریت می‌شوند. از طرفی ادامه این مطالعات نشان می‌دهد وزن تاثیر مستقیمی بر شدت آرتریت دارد. هر یک پوند کاهش وزن (معادل ۰.۴۵ کیلوگرم)، فشار بار اضافی وارد شده به زانو را حدود ۴ پوند کاهش می‌دهد.
بنابراین کاهش وزن و دستیابی به سایز متعادل قدم مهمی برای کاهش درد ناشی از آرتروز و آرتریت است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Science Translational Medicine منتشر شده است.