به گزارش خبرنگار حوزه ایثار وشهادت ایرنا، شهید علی پورمند فرزند رحمت الله در سال ۱۳۴۰ در تهران در یک خانواده مذهبی چشم معصومانه خود را به جهان گشود و پس از سپری کردن دوران طفولیت در سن هفت سالگی وارد مدرسه شد و پس از پایان دوران ابتدائی وارد دوره راهنمایی شد که بعد از آن عضو گروهان چمران شد و یک بار نیز مجروح شد.
وی عضو نیروی هوائی ارتش جمهوری اسلامی شد که ابتدا راننده و سپس بعنوان بی سیم چی به جبهه های حق علیه باطل اعزام شد و حدود ۱۸ ماه نیز خدمت کرد.
شهید علی پورمند در ماه رمضان سال هزار و سیصد و شصت و یک در شهر شلمچه در عملیات رمضان جاویدالاثر شد و دیگر نامه ای از او به خانواده اش نرسید و هر چه نامه می فرستادند از او خبری نمی شد.
خانواده علی چندین بار به صلیب سرخ نامه دادند ولی جوابی نمی آمد، تا اینکه در سال هزار و سیصد و هشتاد و پنج از طرف ارتش جمهوری اسلامی به منزل شهید آمدند و اعلام کردند در آن زمان حدود ۹۰ نفر از جمله علی با آتش پرحجم دشمن بعثی به شهاادت رسیده و نشانی از وی و همرزمانش برجای نمانده است و علی به شهادت رسیده است.
در ایام نیمه شعبان برای تزیین محله سنگ تمام می گذاشت
زینب پورمند خواهر شهیدعلی پورمند به خبرنگار حوزه ایثار و شهادت ایرنا گفت : علی بعنوان برادر کوچکتر من در ایام ولادت اهل بیت بابچه های محله خاوران جمع می شدند و برای تزئین وچراغانی محله خدمت می کردند.
وی با بیان اینکه علی چهار سال از او کوچکتر و بعنوان فرزند آخر خانواده ۵ نفری حاج رحمت الله پورمند(راننده ماشین های سنگین که امروز سالگرد وفات وی هست) و سرکار خانم بهجت مشهدی حسین (مادر عزیز شهید که در قید حیات هستند) محسوب می شد، افزود: به یاد دارم علی و دوستانش در ماه شعبان فعالیت های زیادی داشتند و مخصوصا برای روز نیمه شعبان خیلی سنگ تمام می گذاشتند و گلدان های همسایه ها رو جمع کرده و می آوردند در وسط کوچه ها و محلات قرار می دادند. رزوهای بسیار خوبی بود، الان هم هنوز مردم محل از او یاد می کنند.
در تمام راهپیمایی‌ها حاضر بود
خانم پورمند ادامه داد : علی و رفقایش در اول انقلاب برای همسایه ها و افراد مسن محله نفت می گرفتند وتوزیع می کردند و کوپن آنها را دریافت کرده و برای خرید گوشت در صف فروشگاههای گوشت و ارزاق می ایستادند و به آنها کمک می کردند.
این خواهر شهید درباره اقدامات علی در روزهای قبل از پیروزی انقلاب هم گفت : او در تمام راهپیمایی ها حاضر بود و به یاد دارم تا میدان آزادی با دوستانش پیاده می رفت و علیه رژیم شاه شعار می دادند.
خواهر شهید پورمند خاطر نشان کرد : علی خیلی با مردم خوش رو و مهربان بود، مردم محله را خیلی دوست داشت و محبت خاصی با خواهر زاده های خود داشت با آنها بازی می کرد و آنها را بیرون می برد و برای شادی وخوشحالی آنها و نوجوانان محله پیشتاز بود.