به گزارش ایرنا، ۱۰ سال پیش در چنین روزهایی (۱۵ مارس ۲۰۱۱) سوریه پس از سال ها و دهه ها آرامش، رونق و رفاه و در حالی که آماده می شد به عنوان یک کشور نمونه توسعه یافته و الگو در خاورمیانه معرفی شود با بحرانی ویرانگر و بی سابقه در منطقه و حتی جهان مواجه شد.
در این تاریخ سوریه که در خط مقدم جبهه مبارزه با صهیونیسم قرار داشت به یک باره از چهار طرف با ظهور گروه های تروریستی و تکفیری و ورود آنها از ده ها کشور منطقه و حتی اروپایی، آسیایی و آفریقایی به صحنه جنگ بین المللی و تسویه حساب های قدرت های منطقه ای در داخل مرزهایش تبدیل شد.
دشمنان ملت سوریه و تروریست ها با دستاویز قرار دادن یک اعتراض محدود برخی ساکنان استان درعا در ژانویه ۲۰۱۱ (بهمن ۱۳۸۹) تحت تاثیر حال و هوای آن زمان که از تحولات سیاسی موسوم به بهار عربی نشات گرفته بود، سوریه را وارد بازی کثیف تاخت و تاز و جنگ و نابودی کردند و این کشور را تا آستانه اضمحلال پیش بردند.
ورود تروریست ها از چهار سو و حمایت جبهه عربی- غربی و صهیونیستی از عناصر تکفیری و گروه های تروریستی با هدف نابودی زیرساخت های این کشور و سرنگونی دولت قانونی سوریه به باور بسیاری از تحلیل گران
تاوان مقاومت مردم و دولت سوریه در مقابل صهیونیست ها و حامیان منطقه ای و جهانی بود موضوعی که با فاش شدن اسناد محرمانه ،این فرضیه را به اثبات رساند که هدف پدیدآوردگان بحران سوریه ،نابودی این کشور و از میان بردن جریان مقاومت اسلامی ضد رژیم صهیونیستی است.
رژیم صهیونیستی که در جنگ های ۲۰۰۰ و ۲۰۰۶ از مقاومت اسلامی حزب الله لبنان شکست خورده بود و سوریه را حامی اصلی مقاومت ضد صهیونیستی قلمداد می کرد به تلافی این حقارت تاریخی، دنبال انتقام از دمشق بود و با حمایت برخی کشورهای عربی و غربی خائن به آرمان فلسطین و مقاومت ، با همراهی ترکیه، نابودی سوریه را دستور کار خود قرار دادند و در ۱۵ مارس ۲۰۱۱ بحران سوریه را کلید زدند.
اگرچه در این مدت صهیونیست ها در پشت پرده صحنه گردان اصلی بحران سوریه بوده اند اما وقوع برخی رخدادها از جمله هدف قرار دادن پایگاه های نظامی نیروهای سوری بیانگر این است که صهیونیست ها در ردیف اصلی ترین دشمنان ملت سوریه قرار دارند که شاید بیش از دیگر بازیگران بحران از نابودی این کشور سود برند.
از سوی دیگر کشورهای عربی از همان نخستین روزهای بحران با خلق و اعزام تروریست های تکفیری در کنار حمایت های مالی و تسلیحاتی علاوه بر نابودی زیرساخت های سوریه، ملت این کشور را به خاک و خون کشیدند. در این ۱۰ سالی که از بحران می گذرد ده ها گروه کوچک و بزرگ تروریستی از جبهه النصره گرفته تا داعش و القاعده با حمایت جبهه عربی - غربی – صهیونیستی و ترکیه برای نبرد با ملت و دولت قانونی این کشور جولان داده اند و جنایت هایی را مرتکب شده اند که تاریخ نظیر آنها را کمتر در حافظه خود ثبت و ضبط کرده است.
اکنون با گذشت ۱۰ سال از بحران، دولت و ملت سوریه همچنان درگیر نبرد با تروریست های تکفیری و دولت های حامی جریان های تکفیری هستند و به مدد ایستادگی ملت و کمک محور مقاومت اوضاع این کشور در مقایسه با اوج بحران شاهد بهبود نسبی است و در نتیجه این مقاومت ها ، گروه های تروریستی مانند داعش دیگر چندان در سوریه قادر به عرض اندام نیستند.
در یک تقسیم بندی ، گروه هایی که در بحران سوریه دخیل بودند شامل گروه نخست، نیروهایی بودند که به کشور خود وفادار ماندند و در کنار مردم و دولت این کشور به دفاع از سوریه پرداختند؛ گروه دوم نیروهای به اصطلاح اسلام گرای تندرو یا همان وهابی – سلفی ها بودند که نخستین گروه منسجم تروریستی در سوریه را با نام جبهه النصره (تحریر الشام کنونی مورد حمایت ترکیه) ایجاد کردند؛ شاکله النصره بیش از ۷۰ درصد سوری و کمتر از ۳۰ درصد خارجی بود.
ارتش موسوم به آزاد هم از نیروهای جدا شده از ارتش سوریه بودند که از نظر تشکیلاتی همچون النصره وابسته به ترکیه بود و در آنجا پایگاه داشت؛ شماری از مردم سوریه هم در ابتدای بحران سوریه به دو گروه یاد شده و دیگر گروه های تروریستی بعدی که کوچک بودند پیوستند، ولی با گذر زمان و روشن شدن نیت شوم آنها مردم سوریه صف خود را از آنها جدا کردند.
گروه سوم هم نظامیانی بودند که با جدایی از ارتش سوریه در خانه های خود نشستند، نه به تروریست ها پیوستند و نه ارتش سوریه را در مقابله با تروریست ها همراهی کردند، برخی نیز مهاجرت کردند.
البته با حمایت محور مخالف دولت سوریه که همان محور غربی – عربی – صهیونیستی است، پشتیبانی از تروریست ها شامل کمک های مالی، تجهیزاتی، سازماندهی و آموزش همچنان ادامه دارد ولی با وجود این حمایت های گسترده اکنون نیروهای مقاومت و دولت سوریه در نبردها دست بالا را دارند و در این مدت بخش های بزرگی از سرزمین سوریه را از چنگال و اشغال گروه های تروریستی و حامیان منطقه ای و بین المللی آنها خارج کرده اند.
در استان های ادلب و حلب در نتیجه عملیات نیروهای دولتی و جبهه مقاومت، صدها کیلومتر از مناطق اشغالی آزاد شده و اوضاع رو به آرامش و در جبهه شمال و شمال غرب نیز در نتیجه توافق آتش بس وضعیت پایدار است و گروه های تروریستی در استان های حلب، ادلب، حماه و لاذقیه اکنون قادر به حمله و درگیری نیستند.
در مناطق شرقی و شمال شرقی که تحت کنترل نیروهای کرد موسوم به دموکراتیک سوریه (قسد) است وضعیت نسبتا آرام است اگرچه در ماه های اخیر نیروهای ترکیه و عناصر تروریستی مورد حمایت این کشور از جمله تحریر الشام در حاشیه شهر مهم و راهبردی «عین عیسی» واقع در شمال استان الرقه دست به تحرک نظامی زده بودند.
نیروهای روسیه در مناطق مختلف این استان ها با وجود کارشکنی نظامیان امریکایی ها در شرق و شمال شرق اوضاع را تحت کنترل دارند.
اوضاع مناطق و استان های جنوبی نیز از ماه های گذشته آرام گزارش شده با این وجود در هفته های اخیر برخی گزارش های مستند از کمک های آمریکایی ها به بازسازی گروه تروریستی داعش برای انجام حملات تروریستی حکایت داشت حتی در چند مرحله به مدد پشتیبانی آمریکایی ها داعش در این مناطق دست به حملات تروریستی زد که منجر به کشته و زخمی شدن چندین غیرنظامی شد.
بر اساس برخی گزارش ها، اکنون گروه های تروریستی، نظامیان ترکیه و نیروهای امریکایی نزدیک به ۱۰ درصد از گستره سوریه را تحت اشغال خود دارند، داعش نیز جسته و گریخته بر ۴ درصد از خاک سوریه کنترل دارد.
گروه قسد (نیروهای دمکراتیک سوریه) نیز که از سوی واشنگتن حمایت می شود بر نزدیک به ۱۸ درصد از سرزمین های سوریه در شرق و شمال کشور کنترل دارد.
نیروهای ارتش سوریه با همراهی محور مقاومت هم پس از سال ها درگیری و جانفشانی در مقابل تروریست ها و کشورهای حامی آنها در زمان کنونی ۶۸ درصد از خاک این کشور را به کنترل خود درآورده اند مناطقی که بیشتر آنها اهمیت راهبردی دارد.
دیده بان حقوق بشر سوریه که مقر آن در لندن است در تازه ترین گزارش خود که به مناسبت دهمین سالگرد آغاز بحران در این کشور، منتشر شد ، شمار قربانیان جنگ را ۳۸۸ هزار و ۶۵۲ نفر شامل ۱۱۷ هزار و ۳۸۸ غیرنظامی برآورد کرده است. البته برخی گزارش‌های دیگر کشته شدگان جنگ سوریه را حدود ۶۰۰ هزار نفر برآورد کرده‌اند.
به گفته این گروه حقوق بشری، ۲۲ هزار و ۲۵۴ نفر از قربانیان بحران، کودک هستند.
همان گونه که پیشتر گفته شد بحران سوریه با یک اعتراض محدود در ۱۵ مارس ۲۰۱۱ آغاز شد با سوء استفاده دشمنان این کشور و دولت های خیانتکار عربی و حمایت غربی ها این واقعه به یک بحران تمام‌عیار تبدیل شد؛ بحرانی که با تحریک و حمایت های همه جانبه محور عربی، غربی، صهونیستی و ترکیه تا امروز دو میلیون زخمی و میلیون‌ها آواره بر جا گذاشته است.