به گزارش روز جمعه گروه دانشگاه و آموزش ایرنا از پایگاه خبری ساینس، این امواج مغزی نشان‌دهنده کیفیت شنوایی شخص هستند و ثبت و مطالعه آن‌ها امکان تولید تجهیزات کمکی هوشمند برای بهبود شنوایی را فراهم می‌کند.
ایمپلنت حلزون گوش برای احیای حس شنوایی اشخاص دچار ناشنوایی کاربرد دارد. این ایمپلنت‌ها توسط متخصصان و با کمک شخص کاربر به‌گونه‌ای تنظیم می‌شوند که بهترین وضعیت شنوایی را ایجاد کنند اما کودکانی که ناشنوا متولد شده‌اند و افراد مسنی که دچار زوال عقل هستند نمی‌توانند کارکرد ایمپلنت را به درستی ارزیابی و به متخصصان اعلام کنند. یک راهکار این مشکل، تنظیم ایمپلنت بر اساس امواج مغزی است.
ناشنوایی، متداول‌ترین معلولیت حسی در سراسر جهان است. بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت، در حدود نیم میلیارد نفر از ساکنین زمین شنوایی خود را از دست داده‌اند و انتظار می‌رود این آمار در طول چند دهه آینده به دو برابر افزایش یابد.
از هر ۲۰۰ کودک، یک نفر با معلولیت شنوایی متولد می‌شود و از هر ۱۰۰۰ کودک، یکی کاملا ناشنوا متولد می‌شود. تقریبا در نیمی از این موارد، ناشنوایی حاصل جهش‌های ژنتیکی است.
در حال حاضر حدود ۱۰۰ ژن مختلف شناسایی شده است که با ناشنوایی ارثی ارتباط دارند.