دیروز (جمعه) سراسر جهان شاهد محکومیت اقدامات ضدانسانی رژیم صهیونیستی علیه فلسطینیان از سوی مسلمانان و آزادی خواهان بود؛ اقدامی که مقامات آمریکایی را وا داشت تا از سر استیصال و در مسیر خدمت به صهیونیست ها دشمنی های خود را بار دیگر علیه مردم مسلمان سوریه آشکار کنند.
در سالروز جهانی قدس نماینده دولت آمریکا در نشست مجازی شورای امنیت با بهانه تراشی علیه حکومت سوریه و در مسیر حمایت از تروریست های تکفیری و در حمایت از رژیم صهیونیستی مدعی شد، «از سال ۲۰۰۱ (زمان آغاز بحران سوریه) ارتش سوریه تاکنون ۵۰ بار از حملات شیمیایی علیه مخالفان (تروریست ها) استفاده کرده و آمریکا معتقد است که نظام بشار اسد، همچنان مواد شیمیایی گاز سارین و گاز کلر برای تولید سلاح شیمیایی جدید را در اختیار دارد».
ریچارد میلز، معاون نماینده آمریکا در سازمان ملل طی جلسه دوره‌ای شورای امنیت درباره سلاح شیمیایی در سوریه بدون ارایه هیچگونه سندی ادعا کرد که «نظام سوریه همچنان به نادیده گرفتن درخواست‌های جامعه جهانی برای روشن کردن کامل برنامه سلاح شیمیایی خود و امحای کامل آن ادامه می‌دهد».
سازمان منع تسلیحات شیمیایی زیر فشار آمریکا و رژیم صهیونیستی در چهارم فوریه ۲۰۱۸ و دقیقا در زمانی که تروریست های تکفیری شکست های زیادی متحمل شده بودند ادعا کرد که ارتش سوریه از گاز کلر در سراقب استان ادلب در شمال غرب سوریه (علیه تروریست ها) استفاده کرده است.
به دنبال ادعای مقام آمریکایی, این سازمان پیش‌نویسی را درباره تعلیق حقوق و امتیازهای دمشق در داخل سازمان منع تسلیحات شیمیایی از جمله حق رأی تصویب کرد.
به دنبال اقدام نماینده دولت آمریکا در نشست مجازی شورای امنیت، "جو بایدن" رئیس جمهور آمریکا با ادعای این که رفتارها و سیاست‌های دولت سوریه، امنیت ملی، سیاست خارجی و اقتصاد آمریکا را تهدید می‌کند!، حالت فوق العاده در قبال دولت سوریه و تحریم ها علیه این کشور را به مدت یک سال دیگر تمدید کرد.
به گزارش رویترز، بایدن در نامه‌ای به مجلس نمایندگان آمریکا، ضمن تمدید وضعیت اضطراری ملی ایالات متحده در ارتباط با دولت سوریه مدعی شد که دولت سوریه تلاش‌های آمریکایی و بین المللی برای برقراری امنیت و ثبات عراق و بازسازی این کشور را از بین می‌برد!.
جو بایدن در این نامه همچنین بدون اشاره به حمایت های همه جانبه واشنگتن از گروه های تروریستی در سوریه ادعا کرده که دمشق با اقداماتی از جمله استفاده از سلاح شیمیایی و حمایت از تروریسم، آمریکا را تهدید می‌کند!.
داستان حملات شیمیایی از چه قرار است؟
موضوع استفاده از سلاح های شیمیایی در جریان بحران سوریه که از سال ۲۰۱۱ آغاز و به جنگ بین المللی تبدیل شده است، یکی از بحث برانگیزترین موضوعات این بحران در کنار عاملان اصلی بحران، علل و انگیزه های آنان، حامیان واقعی تروریست ها، نقش رسانه های مغرض در انتشار اخبار این بحران، نقش آمریکا در این بحران، علل سفر آسان تروریست ها از مناطق مختلف جهان به سوریه، غارت میراث فرهنگی، نابودی زیرساخت ها سوریه، حمله به مراکز درمانی و بهداشتی و استفاده از سلاح های آمریکایی و اسراییلی پیشرفته از سوی تروریست ها در کنار تجهیزات مخابراتی مدرن، همه و همه نیازمند بررسی های جامع و کامل در ارتباط با عوامل پشت پرده این اقدامات و علل و انگیزه های آنها دارد.
تاکنون دهها مورد گزارش در طول یازده سال گذشته در ارتباط با استفاده از سلاح های شیمیایی حاوی گازهای "کلر، خردل، سارین، فسفر سفید" و مواد نامشخص در جریان درگیری ها بین ارتش سوریه و تروریست ها در رسانه های غربی – عربی – عبری منتشر شده که مهم ترین آنها منطقه "غوطه شرقی" در حومه دمشق و استان ریف دمشق، درعا در جنوب، خان العسل در شمال، دوما در غوطه شرقی، حلب در شمال، حماء در مرکز، دیرالزور در شرق، خان شیخون و سراقب در ادلب (شمال غرب)، حسکه و رقه در شمال و شرق منتشر شده است.
البته برخی منابع رسانه ای غرب که همواره در طول بحران از تروریست ها حمایت کردند، در این ارتباط نیز رقم استفاده از سلاح های شیمیایی در جریان بحران سوریه را ۱۶۴ مورد اعلام می کنند و معتقدند که از این تعداد ۱۰۶ مورد آن قریب به یقین است و از بین آنها ۱۸ مورد نیز حتمی است و استفاده از سلاح شیمیایی در میزان های مختلف و با مواد مختلف صورت گرفته است.
به دنبال هر بار اعلام استفاده از سلاح های شیمیایی در سوریه سازمان های مرتبط با آن نیز بسرعت ورود کرده و با اعزام کارشناسانی به سوریه شامل مناطق در کنترل ارتش این کشور و یا تروریست ها اقدام به بررسی شواهد و قراین و نمونه برداری مختلف برای اطمینان از بهره گیری از سلاح های شیمیایی کرده، ولی تاکنون به طور دقیق اعلام نشده که طرف استفاده کننده چه کسی بوده است، ارتش سوریه یا تروریست های مورد حمایت کشورهای غربی و عربی در کنار رژیم صهیونیستی؟
در آخرین مورد از این بررسی ها که ۱۵ اسفند سال ۱۳۹۷ صورت گرفت، با وجود اعلام گزارش تخصصی و سیاسی نشدن موضوع بار دیگر گزارش دقیقی از طرف استفاده کننده از سلاح شیمیایی در دوما در نزدیک دمشق ارایه نشد و "کریستف هاسگن" نماینده آلمان در سازمان ملل متحد گفت که ما درباره استفاده از اینگونه سلاح ها در دومای سوریه نگرانی جدی داریم. متاسفانه شواهدی از استفاده دولت از این سلاح ها دیده شده و باید تلاش کنیم تا همه عوامل استفاده کننده از این سلاح ها پاسخگو شوند.
بخش آخر این سخنان بسیار معنا دار است و به عبارتی حاکی از وجود طرف های گوناگون در این ارتباط است و به نوعی یکطرف مورد نظر نیست و نشان از چند پهلو بودن گزارش دارد.
به طور کلی سه فرض را در این ارتباط می توان در نظر گرفت که فرض اول استفاده ارتش سوریه از این سلاح ها، فرض دوم استفاده تروریست ها از آنها و فرض سوم و آخر استفاده هر دو طرف از سلاح های شیمیایی علیه یکدیگر است.
در ارتباط با فرض اول باید گفت که از ۲۱ اوت سال ۲۰۱۳ یعنی اولین حمله شیمیایی گزارش شده در غوطه شرقی و نزدیک دمشق تحرکات در ارتباط با مقابله با استفاده از سلاح شیمیایی در سوریه آغاز شد و در نهایت نیز بدون نتیجه خاتمه یافت و فقط به تحویل تمام سلاح های شیمیایی در اختیار سوریه به کنوانسیون بین‌المللی منع سلاح‌های شیمیایی در سپتامبر همان سال به میزان یک هزار و ۳۰۰ تن منجر شد.
به دنبال انتشار این خبر که در زمان ریاست جمهوری "باراک اوباما" رئیس جمهوری پیشین آمریکا بود، وی خط قرمز واشنگتن برای ورود و مداخله نظامی را استفاده از سلاح های شیمیایی از سوی ارتش سوریه اعلام کرد و برخی برداشت ها از این سخنان زمینه سازی برای دخالت آمریکا در بحران سوریه بود.
با توجه به تحویل تمامی سلاح های شیمیایی سوریه در سال ۲۰۱۳ به کنوانسیون بین‌المللی منع سلاح‌های شیمیایی و تعهدات این کشور به سازمان های بین المللی، اگر هم اقدام اولیه متوجه سوریه باشد که ثابت نشده، حملات شیمیایی بعدی با توجه به تحویل تمامی سلاح های شیمیایی را نمی توان از سوی دولت دمشق دانست.
مسوولان عالی رتبه سوریه بارها گزارش های منتشره از سوی بازرسان سازمان های بین المللی را تحریف شده خواندند و درخواست کردند تا بازرسان پاک دست، بی طرف و حرفه ای و متعهد به قوانین این سازمان انتخاب و به سوریه اعزام شوند.
فرض دوم نیز این است که تروریست ها که از انواع حمایت های تسلیحاتی از سوی رژیم صهیونیستی و کشورهای غربی و عربی برخوردار هستند، به سلاح های شیمیایی نیز دست یافته و توانایی و اراده استفاده از آنها را در هر زمان داشته اند.
در این ارتباط می توان به مواردی مانند انفجار در برخی مراکز و آزمایشگاه های شیمیایی تروریست ها در طول سال های اخیر، دستیابی به مراکز نگهداری کلر در شهرهای سوریه برای اضافه کردن آن به آب های شهری هنگام اشغال شهرها و مناطق، کشف انبارهای سلاح های شیمیایی در برخی مناطق آزاد شده، گزارش های منتشره درباره ربوده شدن ۴۴ کودک سوری قبل از حملات شیمیایی مهر ماه سال ۱۳۹۷ و افشاگری برخی کشورها در ارتباط با تحرکات تروریست ها برای نقل و انتقال سلاح های شیمیایی در ادلب و شمال سوریه مانند روسیه و نظایر آن اشاره کرد.
کارشناسان و تحلیلگران مسایل منطقه در خصوص رد ادعاهای غربی ها به ویژه آمریکایی ها مبنی بر استفاده ارتش سوریه از سلاح های شیمیایی علیه تروریست ها معتقدند که ارتش سوریه و رزمندگان جبهه مقاومت اسلامی در سال های اخیر دست برتر در جنگ سوریه را داشته و هیچگونه نیازی به استفاده از سلاح های شیمیایی علیه تروریست ها نداشته و ندارد و این تروریست ها بوده و هستند که در موضع ضعف قرار داشته و برای جلوگیری از شکست خود متوسل به سلاح شیمیایی می شوند.
از دیدگاه تحلیلگران مسایل منطقه، هیچ عقل سلیمی اجازه نمی دهد که ارتش آن کشور حتی علیه تروریست های در حال جنگ در کشورش سلاح شیمیایی استفاده کند، چرا آثار زیانبار این سلاح ها سال ها در آن کشور باقی می ماند؛ همچنین سلاح شیمیایی همانند یک موشک یا یک گلوله جنگی نیست که فقط دهها متر در دور محل اصابت را هدف قرار دهد، بلکه شعاع درگیری این سلاح، کیلومترهای بسیاری از محل اصابت را درگیر می کند که مطمئنا وارد جبهه های خودی نیز شده و موجب تلفات و جراحات نیروهای خودی می شود از این رو هیچ توجیهی ندارد که ارتش سوریه در داخل کشور و نزدیک خطوط خود علیه تروریست ها از سلاح شیمیایی استفاده کند.
نکته مهمی که در این میان وجود دارد دست و پا زدن مقامات آمریکایی برای اثبات کاری است که از سوی ارتش سوریه انجام نشده، ولی دلیل آن اهمیت دارد.
هم اکنون حضور و قدرت منطقه ای ایران و روسیه در غرب آسیا با شرکت در جنگ سوریه و رساندن این جنگ به ایستگاه آخر خود یعنی استان ادلب افزایش چشمگیری یافته که این مساله برای آمریکایی ها و صهیونیست ها قابل پذیرش نیست از این رو مقامات آمریکایی با همین بهانه سعی در حضور غیرقانونی نیروهای خود در خاک سوریه دارند که از سال ۱۳۹۶ و قبل از شکست تروریست های داعش وارد این کشور شدند.
مساله کلیدی که در این میان وجود دارد، خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان و افزایش نگاه یانکی ها به تقویت حضور در سوریه است.
آمریکایی ها هم اکنون فعالیت های خود را در شمال شرق سوریه با حمایت از نیروهای کرد سوریه (قسد) و همچنین تروریست های مستقر در استان ادلب (شمال غرب) متمرکز کرده اند، هر چند آمریکایی ها پایگاه التنف در جنوب سوریه هم مرز با اردن را نیز حفظ و تقویت کرده اند و در راستای اجرای دستورات لابی صهیونیست به دنبال ایجاد و گسترش پایگاه های خود در سوریه برای جلوگیری از شکست تروریست ها از یک طرف و مقابله به هژمونی ایران و روسیه در منطقه از طرف دیگر می باشند.
از این رو مقامات آمریکایی هر روز با یک بهانه تراشی به دنبال اجرای نقشه های شوم خود در سوریه هستند که هم اکنون و برای چندمین بار پرونده سلاح های شیمیایی در سوریه را مستمسک قرار داده اند تا از این راه دستورات صهیونیست ها را اجرا کنند.