به گزارش روز دوشنبه ایرنا به نقل از این خبرگزاری آمریکایی، چهل و هفتمین نشست گروه هفت در حالی در "کورنوال" انگلیس پایان می یابد که آمریکا هنوز به طور کامل به ناتو بازنگشته، اروپا آنگونه که باید متحد نیست و برگزیت هنوز انجام نشده است. درواقع آنگونه که از این نشست برمی آمد این بود که حتی بدون «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری پیشین، تنش میان آمریکا و متحدان به قوت خود باقی است.
بلومبرگ در ادامه به برخی از ویژگی های این نشست در مقایسه با سال های گذشته پرداخت و نوشت: این نخستین نشست سران گروه هفت بود که پس از دوسال برگزار می شد و بی شک به عنوان نخستین نشست بین المللی در عصر پساکرونا در یادها خواهد ماند. این دیدار همچنین اولین نشست رهبران بزرگ پس از چهار سال آشفته دوران ریاست جمهوری «دونالد ترامپ» در کاخ سفید بود؛ جایی که او به صورت مداوم اتحاد و تفاهمات چندین دهه ای بین المللی را درهم می شکست و همچنین آخرین نشستی است که در آن «آنگلا مرکل» صدراعظم آلمان شرکت می کند؛ کسی که به مدت ۱۶ سال همچون سنگری برای اروپا عمل کرد.
نشست گروه هفت علاوه بر تمامی موارد بالا، یک کابوس لجستیکی بود که با توجه به نیاز بر حفظ فاصله اجتماعی برگزار شد. هرچند مهمترین ویژگی این نشست که آن را متمایز از سایر اجلاس گروه هفت می کرد، چرخش و تلاش های صادقانه برای برقراری ارتباط مجدد رهبران زیر نور آفتاب غیرقابل پیش بینی انگلیسی بود؛ اختلافات واقعی میان رهبرانی که یا پیش از این هرگز یکدیگر را از نزدیک ندیده بودند و یا مدت ها از آخرین ملاقاتشان می گذشت.
عکس های عجیب از این نشست و بسیاری موارد دیگر از جمله مهمانی شام بدون رعایت فاصله اجتماعی، به تنش ها و تناقضات و شکنندگی روابطی اشاره داشت که گواه بر غیرعادی بودن این نشست بود.
برخی موضوعات مورد بحث مانند برگزیت حتی به نزاع لفظی میان «بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس و رهبران اروپایی بر سر مسائل حل نشده انجامید و به ویژه این بحث میان وی و «امانوئل مکرون» رئیس جمهوری فرانسه بیش از دیگر رهبران بالا گرفت.
سایر شکاف ها در روابط کلیدی ظریف‌تر بود. به عنوان مثال مرکل در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران در خصوص انتخاب «جو بایدن» به عنوان رئیس جمهوری آمریکا در پی چهار سال دشوار ریاست جمهوری ترامپ، گفت: «انتخاب رئیس جمهوری جدید آمریکا به این معنی نیست که جهان دیگر مشکلی ندارد».
درواقع آنچه مسلم است، بایدن تلاش دارد روابط خود را با متحدان دیرینه بازسازی کند و نشان دهد که ایالات متحده واقعا "بازگشت" است، اما به گفته مرکل که تا چندی دیگر باید مسند صدارت را رها کند، اروپایی ها در مورد آنچه که نمی توانند بپذیرند رک خواهند بود. از طرف دیگر، وی فراموش نکرده است که ایالات متحده و انگلیس در اوج بحران کووید-۱۹ اجازه صادرات واکسن را ندادند آن هم در شرایطی که اتحادیه اروپا در حالیکه روند کند واکسیناسیون را پشت سر می گذاشت به هر دو کشور مزبور واکسن صادر می کرد.
به عبارتی مفهوم این نشست بدان معنا بود که اگرچه بایدن به دلیل آنکه دیگر ترامپی در کار نبود مورد استقبال قرار گرفت، اما حضور وی قرار نیست سبب بازگشت جادویی به "هنجارهای" پیشین باشد و اینکه روزهای سلطه آمریکا بر تصمیم گیری ها و تعیین دستور کارها و سایر مواردی که به اجبار از طرف آمریکایی دیکته می شد پایان یافته است. در عوض، حتی با وجودی که مرکل به عنوان یک عضو تاثیرگذار اروپایی در انتخابات پیش روی ماه سپتامبر (شهریور) از سمتش به عنوان صدراعظم آلمان کنار می رود، قرار است شرایط به گونه ای باشد که موضع برابرتر برای سایر کشورها در تصمیم گیری ها ایجاد شود.
موضوع چین از دیگر بخش های کلیدی این نشست بود. بیانیه نهایی نشست گروه هفت در خصوص منشا ویروس کرونا راه را برای تحقیق در مورد ریشه های کووید-۱۹، که ترامپ آن را "ویروس چینی" نامیده بود و بدون هیچ گونه مدرکی آن را نتیجه نشت از آزمایشگاه ووهان اعلام کرده بود، هموار کرد. علاوه بر این برخی از رهبران اروپایی آشکارا اعلام کردند که تئوری نشت آزمایشگاهی ویروس را باور ندارند.
اما هنگامی که صحبت از موضوع اساسی تر مقابله با رشد اقتصادی و بی اعتنایی چین در برابر انتقادهای جهانی شد، رهبران ابتدا برای ارائه جبهه ای متحد تلاش کردند. هرچند براساس گفته های یکی از مقامات حاضر در نشست گروه هفت، اروپایی ها و به ویژه ایتالیا و آلمان، احساس می کردند که این روایت ضد چینی تحت تاثیر فشارهای واشنگتن بوده و بازتاب دقیقی از گفت و گوهای آنها با بایدن نیست. در نهایت هم زبان بکار برده شده در مورد چین به اندازه ای که آمریکا می خواست قوی نبود.
در این میان واکنش برخی رهبران اروپایی در مساله چین متناقض بود. مکرون در این نشست در پی موضعی میانه بود و در حالیکه از یک سو استقبال بسیاری گرمی از بایدن داشت و او را در آغوش گرفت، اعلام کرد خواهان ایجاد همکاری با چین است و نباید گروه هفت به یک باشگاه با رویکرد ضد چین بدل شود. رئیس جمهوری فرانسه در حالی این سخنان را بر زبان می آورد که پیشتر پکن را رقیب خود خوانده بود.
موضع چین در برابر بیانیه گروه هفت هم شاید یکی دیگر از ویژگی های بارز این نشست بود. سفارت چین در لندن در واکنش به اقدامات گروه هفت بدون هیچگونه خشم و در بیانیه ای تحقیرآمیز اعلام کرد: «روزهایی که تصمیمات جهانی توسط گروه کوچکی از کشورها دیکته می شد، مدتها پیش سپری شده است».
چهل‌وهفتمین نشست سه روزه سران هفت کشور صنعتی جهان روز ۱۱ ژوئن (۲۱ خرداد) با تمرکز بر احیای اقتصاد دنیا از همه‌گیری ویروس کرونا با حضور هفت کشور اقتصادی جهان و شمار دیگری از رهبران کشورها و سازمان‌های بین‌المللی از جمله استرالیا، هند، کره جنوبی، آفریقای جنوبی و روسای کمیسیون و شورای اروپا در انگلیس آغاز شد.