به گزارش خبرنگار فرهنگی ایرنا از روزنامه هنر چاپ لندن، دو مورد از آخرین خودنگاره‌های ونسان ونگوگ که به فاصله تنها یک هفته از هم کشیده شدند، سال آینده میلادی برای اولین بار در کنار هم در لندن به نمایش گذاشته می‌شوند. این دو نقاشی تنها جزء کوچکی از بزرگترین و کامل‌ترین نمایشگاه تاریخ از خودنگاره‌های ونگوگ هستند که از ۳ فوریه تا ۸ مه ۲۰۲۲ (۱۴ بهمن ۱۴۰۰- ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۱) در گالری کورتولد لندن برگزار خواهد شد.
به گفته کارن سرس (Karen Serres) متصدی این نمایشگاه، ایده برگزاری نمایشگاهی از خودنگاره‌های ونگوگ بیش از ۱۰ سال پیش و با الهام از یکی از معروف‌ترین نقاشی‌های این گالری یعنی خودنگاره با گوش باندپیچی شده (۱۸۸۹) شکل گرفت.
سرس می‌گوید: همه می‌دانند برپایی نمایشگاه از کارهای ونگوگ چه کار سختی است چون آثار او خیلی پرطرفدارند. علاوه بر این به امانت گرفتن این آثار هم کار راحتی نیست چون هر کدام ستاره کلکسیون موسسه خود هستند.
اما از آنجا که گالری کورتولد از سال ۲۰۱۸ برای عملیات نوسازی تعطیل بود، دست اندرکاران گالری از فرصت ایجاد شده برای تدارک این نمایشگاه بزرگ استفاده کردند. از خودنگاره با کلاه نمدی سیاه (۸۷-۱۸۸۶) که از موزه ونگوگ در آمستردام به امانت گرفته شده تا تابلوی خودنگاره (۱۸۸۹) که از موزه ملی هنر در واشنگتن می‌آید، در این نمایشگاه حدود ۱۵ خودنگاره به نمایش گذاشته می‌شود که در کنار هم تمام دوران حرفه‌ای کوتاه این هنرمند هلندی را پوشش خواهند داد.
خودنگاره (۱۸۸۹) که ژانویه سال گذشته بالاخره پس از ۵ سال مناقشه و تحقیق به ونگوگ منسوب شد، نیز از موزه ملی اسلو به امانت گرفته شده و جزئی از این نمایشگاه خواهد بود.
تابلوی خودنگاره موزه اسلو در سپتامبر سال ۱۸۸۹ یعنی مادام که ونگوگ در بیمارستان روانی سن-پل در سن-رمی بستری بود و تقریبا همزمان با تابلوی موزه هنر واشنگتن کشیده شده است. سرس می‌گوید این دو تابلو پیش از این هرگز کنار هم دیده نشدند. هرچند با توجه به نامه‌های ونگوگ، به فاصله تنها یک هفته از هم کشیده شده بودند.
تاکنون چند نمایشگاه از خودنگاره‌های ونگوگ در لندن (۱۹۶۰)، هامبورگ (۱۹۹۵) و آمریکا (۲۰۰۰) برپا شده است، اما نمایشگاه آتی در لندن بزرگترین و جامع‌ترین مورد از این نمایشگاه‌ها خواهد بود. شهرت گالری کورتولد به برگزاری نمایشگاه‌هایی کوچک و در عین حال هدفمند و آکادمیک که معمولا بر یکی از ابعاد کلیدی زندگی حرفه‌ای یک هنرمند تمرکز دارد، به برگزارکنندگان این نمایشگاه کمک کرد بیش از ۱۵ خودنگاره از ونگوگ برای نمایشگاه دست و پا کنند که کمتر از نصف خودنگاره‌هایی است که به دست این هنرمند هلندی خلق شدند.
سرس درباره این تابلوها می‌گوید: همگی خیلی متفاوتند و در زمان‌های مختلف با اهداف متفاوت کشیده شدند، برخی با دقت فراوان و برخی دیگر سرسری روی بوم آمدند. این آثار نشان می‌دهد ونگوگ به عنوان یک هنرمند چگونه سبک کار خود را پیدا کرد. با خواندن نامه‌های او در کنار خودنگاره‌ها می‌توان دید چقدر فکر پشت هر اثر است.
علاوه بر تمرکز بر پیشرفت سبک ونگوگ، در این نمایشگاه همچنین ابعاد فنی تابلوها تحلیل خواهد شد. سرس می‌گوید: رنگ برای ونگوگ خیلی اهمیت داشت اما بسیاری از پیگمنت‌هایی که استفاده می‌کرد، (در گذر زمان) تغییر کردند؛ به عنوان مثال چیزی که زمانی برای او معنای بنفش داشت حالا آبی روشن شده است. مهم است بازدیدکنندگان این مساله را درک کنند زیرا گاهی ممکن است حرف از نمادشناسی رنگ آبی روشن در میان باشد در حالی که منظور نقاش رنگ بنفش بوده است.
به گزارش ایرنا، ونسان ونگوگ یک نقاش پسادریافت‌گر هلندی در سده نوزدهم بود که از کودکی به نقاشی علاقه داشت ولی تا اواخر دهه دوم زندگی‌اش دست به قلم نشد. او بسیاری از کارهای شناخته‌شده‌اش را در دو سال آخر عمرش تکمیل کرد و در یک دهه بیش از دو هزار و ۱۰۰ کار هنری شامل ۸۶۰ نقاشی رنگ روغن و بیش از یکهزار و سیصد نقاشی با آبرنگ، طراحی و چاپ تولید کرد.
این هنرمند پرآوازه اواخر عمر به شدت با بیماری روانی اختلال دوقطبی و فشارهای روحی دست‌وپنجه نرم می‌کرد. افسردگی و مشکلات روانی او روز به روز وخیم‌تر شد تا این که در نهایت در ۳۷ سالگی به زندگی خود پایان داد.