تهران- ایرنا- چندین ماه است از کودتای میانمار و بازداشت «آنگ سان سوچی» رهبر میانمار و سایر مقامات دولتی این کشور می‌گذرد و طی این مدت این کشور هر روز شاهد خشونت، اعتراض و درگیری گروه‌های شبه نظامی با نیروهای نظامی بوده و ارتش با روش‌های مختلفی سعی کرده است تا اعتراضات به حکومت خود را سرکوب کند.

به گزارش روز پنجشنبه ایرنا، تلاش دیپلماتیک کشورهای عضو اتحادیه جنوب شرق آسیا (آسه آن) برای پایان دادن به بحران و آغاز گفت و گو در میانمار بی‌نتیجه مانده است و فرماندهان نظامی میانمار می‌گویند برنامه خود را برای برقراری نظم و برگزاری انتخابات طی دو سال آینده ادامه خواهند داد. 

از دیگر سو، سازمان ملل متحد هفته گذشته در قطعنامه‌ای کودتای میانمار را محکوم کرد و از ارتش این کشور خواست «فوراً همه خشونت‌ها علیه معترضان صلح طلب را متوقف کرده و زندانیان را آزاد کند.»

محکومیت نسل‌کشی میانمار  از سوی آمریکا

به گزارش پایگاه خبری آمریکایی « اوراسیا ریویو» بر اساس گزارش مرکز پیشگیری از جنایات و نسل‌کشی در آمریکا، برای اولین بار در سال جاری میلادی، از واشنگتن خواسته شده است اقداماتی را با هدف جلوگیری از نسل‌کشی در ۶ کشور جهان از جمله میانمار اتخاذ کند.

  برپایه این گزارش، از زمان شروع کودتای ماه فوریه در میانمار، ارتش این کشور خشونتهای گسترده ای را علیه معترضان طرفدار دموکراسی در این کشور به راه انداخته است.

این گزارش همچنین اعلام کرده است که در ایالت «راخین» جنایات مختلفی از جمله پاکسازی قومی و نقض آزادی مذاهب در حال وقوع است.

در این گزارش همچنین از دولت آمریکا خواسته شده است به تلاش‌های خود برای اعمال تحریم علیه رهبران نظامی میانمار و پایان دادن به خشونتها در میانمار ادامه دهد.

در این گزارش از دولت «جو بایدن» رئیس جمهوری آمریکا خواسته شده است برای پایان دادن به خشونتها در میانمار نهایت تلاش خود را بکار گیرد.

 بحران روهینگیا و تأثیرات آن در جنوب آسیا

 از زمانیکه اولین و بزرگترین بحران مهاجرت در سال ۲۰۱۷ به وقوع پیوست، کل منطقه آسیای جنوبی و آسیای جنوب شرقی با تأثیرات منفی این پدیده انسانی از جمله تهدیدهای امنیتی جدیدی روبرو شده است.

در حال حاضر، به دنبال وقوع ناآرامی‌ها در میانمار، علاوه بر بنگلادش، سایر کشورهای جنوب آسیا و جنوب شرقی آسیا از جمله هند و تایلند به دلیل افزایش مهاجرت، با موج شدیدی از پناهجویان روبرو شده اند.

بر اساس این گزارش، سایر کشورهای آسیایی نیز مانند مالزی و اندونزی با مشکل مهاجرت مردم میانمار روبرو شده است.

از دیگر سو، افزایش مهاجرت مردم روهینگیا سبب ایجاد شبکه قوی قاچاق انسان در آسیا شده است و این مساله می‌تواند موجبات قاچاق مواد مخدر و اسلحه را نیز در این منطقه فراهم آورد.

تلاش بنگلادش برای بازگشت پناهجویان میانماری

در سال ۲۰۱۷ میلادی، بنگلادش در قالب طرح بشردوستانه ای حدود ۷۰۰ هزار تن از پناهجویان روهینگیایی را در چهار اردوگاه در منطقه «کاگس بازار» در این کشور جای داد.

 در حال حاضر پس از گذشت چهار سال، این مسئله نه تنها برای بنگلادش بلکه برای کل منطقه چالشهای جدید امنیتی به وجود آورده است.

اگرچه بنگلادش در سال ۲۰۱۷ میلادی توافقنامه ای را با هدف بازگشت پناهجویان روهینگایی به کشور خود با میانمار امضا کرد، اما به نظر می رسد میانمار تمایلی برای اجرای این توافق ندارد و می‌کوشد این روند را به تعویق بیندازد.

گفتنی است پیش‌تر بسیاری از مردم میانمار روهینگیایی‌ها را مهاجرینی غیرقانونی از کشور بنگلادش می‌دانستند. دولت میانمار که در کنترل مقامات نظامی است، با روهینگیایی‌ها همانند مردمانی فاقد ملّیت و بی‌خانمان برخورد می‌کند و به آن‌ها تابعیت نمی‌دهد.

روهینگیایی‌ها با محدودیت‌های سفت و سختی از جمله محدودیت در جابجایی، دسترسی به امکانات پزشکی و آموزشی مواجه هستند.

در خرداد سال جاری هزاران نفر از معترضان به حکومت نظامی در میانمار در خیابان‌های شهرهای مختلف این کشور حضور یافتند و با سردادن شعارهایی چون "ما در جنگ انقلابی شرکت می‌کنیم"، در عین حال حمایت خود را از هموطنان مسلمان روهینگیایی اعلام کردند.

به گزارش رسانه میانماری "میزیما"، معترضان به حکومت نظامی و مخالفان ارتش میانمار در خرداد ماه سال جاری در اغلب شهرهای بزرگ و کوچک این کشور با انتشار تصاویری از خود با لباس سیاه، حمایت خود را از مسلمانان روهینگیا اعلام کردند.

حمایت از اقلیت روهینگیا در میان جمعیت میانمار که اکثرا بودایی یا بامار هستند، بسیار بیش از سال‌های گذشته است. در گذشته حتی استفاده از کلمه روهینگیا در میانمار با انتقادات شدید روبرو می‌شد.

حمله شدید و بی‌رحمانه ارتش میانمار به روستاهای مسلمانان روهینگیا در ایالت راخین در سال ۲۰۱۷ باعث کشته شدن بیش از ۲ هزار نفر از این گروه اقلیت و آوارگی بیش از ۷۵۰ هزار نفر شده است.

درپی افزایش خشونت ها در ایالت راخین بسیاری از منتقدان در سراسر جهان آنگ سان سوچی را متهم کردند که در قبال آنچه بر جامعه ۱٫۱ میلیون نفری مسلمانان روهینگیا می‌گذرد، سکوت کرده‌است. حتی برخی از منتقدان خواسته‌اند جایزه صلح نوبل که در سال ۱۹۹۱ میلادی به او به عنوان قهرمان دموکراسی اعطا شد، پس گرفته شود.

پایگاه خبری بنگلادشی «داکا تریبون» در خرداد ماه سال جاری در گزارشی نوشت: بیش از ۱۸ هزار مسلمان روهینگیا در جزیره «باشان چار» در اردوگاه مهاجران زندگی می‌کنند و از زندگی در این جزیره راضی نیستند. 

دولت بنگلادش جزیره «باشان چار» را با هدف اسکان مسلمانان روهینگیا در آن آماده کرده است. 

از ماه دسامبر سال گذشته تاکنون، مقامات بنگلادشی مشغول انتقال پناهجویان روهینگیا از اردوگاه‌های مهاجران در منطقه کاگس بازار به جزیره باشان چار بوده‌اند. بنگلادش می‌گوید مسلمانان روهینگیا به خواست خود به این جزیره می‌روند و انتقال آن‌ها برای کاهش جمعیت اردوگاه‌ها و کنترل جرم در میان مهاجران ضروری است. 

اما مسلمانان روهینگیا می‌گویند آن‌ها به اجبار به این جزیره منتقل شده‌اند. 

به گفته مقامات بنگلادشی از ماه اوت (مرداد) سال ۲۰۱۷ نزدیک به ۷۰۰ هزار مسلمان روهینگیا وارد بنگلادش شده‌اند درحالی که پیش از این حدود ۴۰۰ هزار نفر از مسلمانان روهینگیا در مناطق مختلف بنگلادش زندگی می‌کردند. 

هم اکنون بیش از ۹۰۰ هزار مسلمان روهیگنیا در ارودگاه‌های مهاجران در منطقه "کاگس بازار" بنگلادش حضور دارند.

نزدیک به ۶۸۸ هزار نفر از این تعداد پس از آغاز دور جدید خشونت‌ها در میانمار در اواخر ماه اوت سال گذشته به بنگلادش آمده‌اند. 

بسیاری از مردم میانمار روهینگیایی‌ها را مهاجرینی غیرقانونی می‌دانند و لذا این مردمان از تبعیض‌هایی که علیه‌شان روا می‌رود در رنج هستند. دولت میانمار با روهینگیایی‌ها همانند مردمانی فاقد ملّیت و بی‌خانمان برخورد می‌کند و به آن‌ها تابعیت نمی‌دهد.

حمایت سازمان ملل از مردم روهینگیا

گفتنی است در ۱۲ ژوئیه سال ۲۰۲۱، برای اولین بار، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، قطعنامه ای را در خصوص وضعیت حقوق بشر مسلمانان روهینگیا و سایر اقلیت‌ها در میانمار تصویب کرد.

این قطعنامه مشکلات مردم روهینگیا و سایر اقلیت‌های قومی در میانمار را مورد تأیید قرار داد و خواستار برقراری گفتگوی مسالمت آمیز میان طرفهای درگیر شد.

این قطعنامه همچنین از مردم میانمار و تلاشهای آنها برای برقراری دموکراسی در این کشور حمایت کرد.

از دیگر سو، این قطعنامه توسط بنگلادش و با حمایت سازمان کشورهای اسلامی تهیه شده است.

گفتنی است از زمان آغاز بحران پناهندگان روهینگیایی در سال ۲۰۱۷، بنگلادش در حال جستجوی تمام مسیرهای ممکن دیپلماسی و مذاکره برای یافتن یک راه‌حل پایدار برای حل این مساله است.