به گزارش خبرنگار سیاسی ایرنا، حدود دو هفته از ورود طالبان به کابل و اعلام پایان جنگ توسط این گروه میگذرد. اما همچنان ابهام و تردید بر این کشور سایه افکنده است و اخبار منتشر شده از این کشور نگرانیها را افزایش داده است. در این بین تعدادی از سیاستمداران ارشد افغانستان از جمله حامد کرزی، رئیسجمهور پیشین، در روزهای اخیر در مورد تشکیل یک حکومت جدید با طالبان مذاکره کردهاند اگر چه این مذاکرات هنوز به نتیجهای نرسیده است.
در این میان در روزهای اخیر انتقادهای گسترده ای در مورد تنها گذاشتن و رها کردن مردم و دولت افغانستان در برابر طالبان از سوی غربیها و آمریکا مطرح شده است. همزمان با انتشار تصاویر هرج و مرج در فرودگاه کابل و هراس شدید مردم از طالبان، انتقادات از ناتو و قدرتهای غربی افزایش یافته است. بیشترین انتقادات از جو بایدن، رئیسجمهور آمریکا به دلیل نحوه مدیریت خروج نظامیان این کشور از افغانستان است. اما رئیسجمهور آمریکا این انتقادها را نپذیرفته و از خروج نظامیان آمریکایی از افغانستان به عنوان تنها گزینه ممکن دفاع کرده است.
هفتهنامه اکونومیست مقاله اصلی این هفته خود را به مساله خروج آمریکا از افغانستان و تبعات آن برای مردم این کشور و آمریکا اختصاص داده است. این مقاله خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را شتابزده و آشفته توصیف کرده که افغانستان را به دست نیروهای تندرو و خشن طالبان انداخته، مردم افغانستان را به ۲۰ سال گذشته بازگردانده است.
دونالد ترامپ، رئیسجمهور پیشین آمریکا هم که با عجله کردن در خروج نیروهای آمریکایی برای به نتیجه رساندن این برنامه قبل از انتخابات ریاستجمهوری سال گذشته افغانستان را در معرض خطر قرار داد، از وضعیت افغانستان برای حمله به بایدن استفاده میکند. او موافقت خود را برای خروج نیروهای آمریکایی بدون رسیدن به توافق آتشبس اعلام کرد و تا زمان روی کار آمدن بایدن تعداد نیروهای آمریکایی در افغانستان را به اندکی بیش از ۲هزار سرباز کاهش داد.
ولی بایدن مجبور نبود به این توافق پایبند باشد. طالبان آشکارا تا پایان مذاکرات برنامه خود را برای اشغال افغانستان به تاخیر نینداختند و به جای ادامه مذاکرات، افغانستان وارد جنگ با دولت شدند. این موضوع میتوانست خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را متوقف یا حتی آنها را معکوس کند.
اما سیاستمداران آمریکایی با ساده لوحی اصرار داشتند سقوط کامل دولت به زودی اتفاق نخواهد افتاد و زمانی که روشن شد که ارتش افغانستان در حال فروپاشی است، بایدن با وجود روشن شدن پیامدهای احتمالی آن همچنان بر سر تصمیم خود پافشاری کرد.
جیسون کرو، یکی از اعضای مجلس نمایندگان آمریکا گفته که طالبان با استفاده از اسناد نهادهای امنیتی افغانستان که به دست آنها افتاده مشغول شناسایی شهروندانی هستند که با ارتش و دولت آمریکا همکاری میکردند. او افزود: طالبان به شیوه بسیار منظم و سازمانیافتهای در حال تعقیب و شناسایی این افراد هستند.
اکنون مردم افغانستان به شدت از دست آمریکا و غرب ناراضی هستند و معتقدند آمریکا و غرب خیانتی تاریخی علیه مردم افغانستان مرتکب شدند نه به این دلیل که آمریکا و ناتو نیروهای شان را از افغانستان بیرون کشیدند چرا که تاریخ نشان داده است دخالت قدرت های بزرگ فقط باعث بدبختی و فلاکت مردم افغانستان بوده است.
در همین زمینه رسانههای بریتانیایی از احتمال احضار رئیس اداره امنیت این کشور به پارلمان برای پاسخگویی به ضعفهای اطلاعاتی در مورد پیامدهای خروج نیروهای خارجی از افغانستان گزارش داده اند. چندین عضو دولت بریتانیا همزمان با سقوط کابل در تعطیلات بودند و دومینیک راب، وزیر خارجه این کشور به دلیل واکنشهای اولیه به این بحران به شدت مورد انتقاد قرار گرفته است. سایر دولتهای غربی از جمله آلمان و استرالیا هم تحت فشار قرار گرفتهاند تا برای کمک به خروج شهروندان افغانستان که ممکن است هدف انتقامجویی طالبان قرار بگیرند اقدامات بیشتری انجام دهند.
وزرای خارجه کشورهای گروه هفت نیز خواستار اقدامات هماهنگ بینالمللی برای جلوگیری از تشدید بحران شده و گروهی دیگر از کشورهای جهان از جمله روسیه نیز بر این موضوع تأکید کردند. چین اعلام کرده که جامعه بینالمللی به جای اعمال فشار به افغانستان باید به این کشور کمک کند.
بایدن با این استدلال بیپایه که حضور آمریکا در افغانستان این کشور را از تمرکز بر مشکلات بزرگتری چون رقابت با چین منحرف میکند، از خروج نیروهای آمریکایی دفاع کرده است. ولی او با ترک افغانستان با چنین شکل آشفتهای رسیدگی به این مشکل را نیز سخت تر کرده است. خروج آشفته از افغانستان تعهد آمریکا و متحدانش نسبت به مردم عادی افغانستان را کاهش نمیدهد، بلکه آن را افزایش نیز میدهد. آوارگان نیاز به کمکهای بشردوستانه دارند و کشورهای غربی باید پناهندگان افغان بیشتری را بپذیرند.