مصطفی محقق روز پنجشنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه دانشگاه و آموزش ایرنا افزود: با در نظر گرفتن روند منفی و فزاینده پیامدهای تغییرات اقلیمی و بر اساس ۲ سناریوی بررسی شده بد و بدتر احتمال دارد این میزان در سال های آینده معادل ١/١ تریلیون و ١/٤ تریلیون دلار شود.
وی ادامه داد: در ۵۰ سال گذشته حوادث و بلایا در آسیا و اقیانوسیه به ٦/٩ میلیارد نفر از مردم منطقه آسیب رسانده و موجب مرگ ٢ میلیون نفر شد که بیشتر این تلفات و خسارات ناشی از مخاطرات آب و هوایی مانند سیل، خشکسالی و توفان بوده است.
هماهنگ‌کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه (APDIM) در پاسخ به این سوال که «تاب آوری در جهان پرخطرتر و مدیریت ریسک های سیستمی ناشی از مخاطرات بیولوژیک و طبیعی در آسیا و اقیانوسیه چگونه ارزیابی می شود»، اظهار داشت: در سال های ٢٠١٩ و ٢٠٢٠ متوسط میزان مرگ و میر ناشی از حوادث در این منطقه به ۶ هزار و ٣٠٠ نفر در سال کاهش یافت که نتیجه اقدامات مؤثر بسیاری از کشورهای منطقه در زمینه پیشگیری و پاسخگویی کارآمد در برابر حوادث بوده است.
محقق خاطرنشان کرد: اما از نظر خسارات وارده روند موجود کاهش زیادی نداشته است و به طور متوسط ١٢٢ میلیون نفر از منطقه سالانه تحت تاثیرات مخرب حوادث و بلایا قرار می گیرند.
وی با بیان اینکه بحران همه گیری کرونا نشان داد که چگونه چنین مخاطراتی در دنیایی که به سرعت به سوی جهانی شدن است، می تواند موجب فروپاشی سیستم جهانی شود، افزود: هر مخاطره ای موجب ظهور مخاطره دیگر و در نهایت باعث پدیده ای شود که اصطلاحا «بارش مخاطرات» نام دارد.
هماهنگ‌کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه تصریح کرد: در حال حاضر همه کشورهای دنیا درگیر مقابله با بحران ویروس کرونا هستند و تا خرداد ١٤٠٠ تعداد ٤٩ میلیون نفر در منطقه آسیا و اقیانوسیه به این ویروس مبتلا شدند و ٧٤٨ هزار نفر جان خود را از دست دادند.
محقق خاطرنشان کرد: بیشترین تاثیرات همه گیری ویروس کرونا در جنوب و جنوب غرب آسیا بوده که ٣٧/٢ میلیون نفر از ساکنان آن به این ویروس مبتلا شدند و بعد از آن در شمال و شمال شرق آسیا که ٦/٦ میلیون نفر از این منطقه دچار این همه گیری شدند.
وی افزود: کشورهای آسیا و اقیانوسیه همچنان به مقابله با بحران ویروس کرونا ادامه می دهند، در حالی که باید همزمان با دیگر انواع مخاطرات مانند توفان، سیل، خشکسالی، موج گرما، خشک شدن یخچال های طبیعی، زلزله، آتشفشان و هجوم ملخ ها مقابله کنند. سیلاب هم کشورهای متعددی در منطقه از جمله چین، ژاپن، پاکستان، گینه نو، ایران، قزاقستان و ازبکستان را تحت تاثیر قرار داده است.
این مقام مسوول در سازمان ملل متحد با یادآوری اینکه در بسیاری از این کشورها سیستم های پیشگیری، پایش، هشدار و پاسخگویی حوادث تحت تاثیر محدودیت های ناشی از بحران ویروس کرونا قرار گرفته است، اظهار داشت: حتی در برخی موارد وقوع این مخاطرات به گسترش انتشار ویروس کرونا کمک کرده است.
محقق ادامه داد: بحران ویروس کرونا نشان داد که «وضعیت نرمال جدید» در آسیا و اقیانوسیه دارای چشم انداز ریسک حوادث و بلایا با مخاطرات فزاینده پیچیده، همپوشان و بارشی خواهد بود.
وی با بیان اینکه کشورهای منطقه برای پیشگیری و مقابله مؤثر با حوادث و بلایا باید آمادگی بسیار قوی و سطح بالا ایجاد کنند، گفت: در وضعیت به اصطلاح «نرمال جدید» محتمل است که بسیاری از کشورهای دنیا همزمان مجبور به مقابله با تهدیدات و مخاطرات عمده شوند که ظرفیت ها و سازوکارهای موجود سنتی برای شرایط جدید کافی و متاسب نخواهد بود.
هماهنگ‌کننده ارشد سازمان ملل متحد برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه (APDIM) یادآور شد: برای این هدف شناخت روندها و تدوین سناریوهای احتمالی بر اساس ارزیابی جامع ریسک مخاطرات چندگانه در آینده نزدیک و دور و تامین منابع و سازوکارهای کارامد برای برنامه ریزی و اجرا ضروری است.
محقق تاکید کرد: نباید فراموش کرد که ایران در میانه مسابقه میان سرعت بالای تولید ریسک به دلیل برنامه ریزی های نامتوازن توسعه اقتصادی و اجتماعی و فقدان آینده نگری از یک سو و سرعت پایین اقدامات پیشگیرانه و کاهنده ریسک و مقابله با حوادث و بلایا قرار گرفته است. سرعت و ابعاد تولید ریسک به دلایل یادشده در شرایط مخاطرات بارشی و چندگانه می تواند در مقیاس غیر قابل تصور در آینده افزایش یابد.
وی در پاسخ به این سوال که راه های مقابله مؤثر با مخاطرات چندگانه و پیچیده چیست، اظهار داشت: پیش بینی و تدوین سناریوهای محتمل مخاطرات و ریسک در آینده، سرمایه گذاری در فناوری های پیشرفته و نوآوری، سرمایه گذاری در سلامت و حمایت اجتماعی، تامین و تقویت مکانیسم ها و تسهیلات مالی و گسترش و تقویت همکاری های منطقه ای و زیر منطقه ای از جمله راه های مقابله موثر با مخاطرات چندگانه و پیچیده در جهان پرخطر امروزی است.
به گزارش ایرنا، مرکز آسیا و اقیانوسیه برای توسعه مدیریت اطلاعات بلایا (اپدیم APDIM) یک مرکز وابسته به کمیسیون اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل متحد برای آسیا و اقیانوسیه (اسکاپ) است که به پیشنهاد جمهوری اسلامی ایران و به طور اخص سازمان برنامه و بودجه کشور، با گذشت بیش از یک دهه پیگیری مداوم، رایزنی و مذاکره با طرف‌های مرتبط داخلی و خارجی؛ سرانجام در تهران افتتاح شد.
این مرکز با هدف خدمت رسانی در زمینه اطلاعات بلایا به ویژه زلزله برای کشورهای عضو «اسکاپ» راه‌اندازی شده و تلاش دارد در زمینه مدیریت دانش، ظریف‌سازی، انتقال دانش فنی و تجارب موفق سایر کشورها در قالب همکاری‌های جنوب - جنوب در راستای افزایش تاب آوری در زمینه بلایا و کاهش خطرات آن انجام وظیفه کند.
٥٣ مخاطره یا حادثه طبق سند راهبرد ملی مدیریت بحران ایران شناسایی شده اند که ۱۴ مخاطره اولویت‌دار از آنها، آتش سوزی (جنگل ها و مراتع - صنعتی و ساختمانی)، آفات نباتی و بیماری های دام، طیور و آبزیان، آلودگی هوا، ازدحام جمعیت، بیابان‌زایی، بیماری‌های فراگیر انسانی، حرکات دامنه ای، حوادث حمل ونقل جاده ای، خشکسالی، زلزله، سیل، فرونشست زمین، گردوغبار و طوفان گردوخاک و موج سرما هدف‌گذاری شده اند که بسته به نیاز و با مخاطرات نوظهور احتمالی، قابلیت به‌روزرسانی دارد. با توجه به این مسائل، تاسیس مرکز «اپدیم» در راستای پاسخگویی به نیازهای منطقه و کشور بوده است.
راه اندازی مرکز منطقه ای اپدیم (APDIM) در تهران در شصت و هفتمین اجلاس اسکاپ در سال ۲۰۱۱ ( ۱۳۸۹) با اجماع کشورهای عضو در قطعنامه ۴/۶۷ تصویب شد و در سال ۲۰۱۵ ( ۱۳۹۴) در قطعنامه ۱۱/۷۱ برنامه راهبردی، اساسنامه آن به تصویب رسید.
این مرکز (APDIM) با محور اهداف بشر دوستانه جمهوری اسلامی ایران و با تلاش‌های پیگیرانه سازمان برنامه و بودجه کشور و همکاری وزارت امور خارجه، سازمان مدیریت بحران کشور، سازمان نقشه برداری و مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی در همکاری با اسکاپ و با هدف جذب کمک‌های فنی و بهره‌مندی از امکانات سازمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، اعتمادسازی و معرفی توانمندی‌های کشور و تعامل با کشورهای منطقه ایجاد می شود.
کاهش آثار منفی بلایای طبیعی از طریق تقویت مدیریت اطلاعات حوادث و بلایا در آسیا و اقیانوسیه، تقویت توانایی ها و ظرفیت‌های فنی و سازمانی کشورها و سازمان‌های منطقه‌ای در زمینه مدیریت اطلاعات بلایا، کاهش خطرپذیری بلایا و اجرای چارچوب توافق سندای (این توافق اهداف و برنامه اقدام نخست را برای کاهش خطر در زمان وقوع بلایای طبیعی شناسایی می کند) در خصوص افزایش مقاومت پذیری در برابر بلایای طبیعی و کمک به تقویت همکاری‌ها و هماهنگی‌های منطقه‌ای میان کشورها و سازمان‌های منطقه‌ای در زمینه مدیریت اطلاعات بلایا همسو با توسعه اقتصادی و اجتماعی کشورها و دستیابی به اهداف توسعه هزاره، از اهداف مرکز اپدیم (APDIM) است.