ساری - ایرنا - استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه مازندران با اشاره به پذیرش رسمی و عضویت دائم ایران در سازمان منطقه‌ای شانگهای ، گفت : این مساله بر روی تصمیمات آتی کشورهای غربی در مورد ایران تاثیر خواهد گذاشت و مسیر تصمیمات آنها را عوض می‌کند.

دکتر مرتضی علویان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : کشورهای غربی طی سال های اخیر سخت ترین و شدیدترین فشارها و تحریم ها را علیه ایران پیاده کردند تا از این طریق بتوانند کشورمان را که به نوعی در مقابل سیاست تک قطبی کردن جهان قرار داشت به زانو در بیاورند، اما ایران طی این سال ها با تحمل این فشارها و سخت گیری ها ، توانست در مقابل نظام سلطه تک قطبی این کشورها بایستد و اکنون نیز با پذیرش ایران در سازمان شانگهای که یک سازمان منطقه ای و بین المللی می باشد کشورمان از پشتوانه و حمایت ها کشورهای این سازمان برخوردار است .

این عضو هیات علمی دانشگاه مازندران گفت : کشورهای بزرگ و قدرتمندی همچون چین ، هندوستان و روسیه عضو سازمان شانگهای هستند که کشورهای غربی یکه تاز در زمینه تک قطبی کردن جهان در مقابل آنها قادر به قلدری نیستند و بر این اساس طی یک یا دو سال آینده شاهد تغییر رویه این کشورها از جمله آمریکا در زمینه برخورد با ایران خواهیم بود .

وی به سابقه شکل گیری سازمان شانگهای به عنوان یک سازمان منطقه ای و بین المللی در سال ۲۰۰۱ میلادی اشاره و تصریح کرد : در سال ۱۹۹۱ و با فروپاشی شوروی سابق ذهنیت هایی در خصوص تک قطبی و چند قطبی بودن جهان در محافل سیاسی مطرح بود که کشورهایی نظیر آمریکا و انگلیس به دنبال احیای سلطه مداوم و دنبال رو تک قطبی بودن جهان بودند ، در حالی که دیگر کشورهای جهان سمت و سوی و دیدگاهشان به سمت جهان چند قطبی بود .

علویان گفت : کشورهای مدافع تک قطبی بویژه آمریکا که داعیه کدخدایی جهان را داشت و مدعی بود می تواند حافظ امنیت جهان باشد ، پروژه اسلام هراسی را به راه انداخت تا در لوای مقابله با تروریسیم به نوعی خود را حامی امنیت جهان نشان بدهد به طوری که سال ها به همین بهانه با لشکرکشی به عراق و افغانستان نظم منطقه را به هم ریخت و اکنون با شکست از این مناطق خارج شده است .

و ی افزود  : پس از آن کشورهای منطقه با تشکیل سازمان پیمان منطقه ای شانگهای به نوعی در مقابل نظام تک قطبی ایستادند و از همین رو شانگهای را می توان شکست ایده تک قطبی غرب در منطقه شرق آسیا قلمداد کرد .

سازمان همکاری های امنیتی-اقتصادی شانگهای، یک پیمان فراگیر با جغرافیای بسیار وسیعی است که در زمینه های مختلف امنیتی، سیاسی، اقتصادی و مالی و نظامی برای اعضای دایم خود تعهداتی را ایجاد می کند که مهم ترین آن تضمین دفاع قطعی در برابر دشمن است. ایران که از سال ۲۰۰۵ به عنوان عضو ناظر این سازمان در آمده بود پس از ۱۶ سال عضو ناظر این سازمان، بلاخره به عضویت دایم درآمد. 

دکتر علویان گفت : با توجه به اینکه کشورهای قدرتمندی در این سازمان حضور دارند به طور مثال چین با جمعیت میلیاردی که دارد ۴۰ درصد جمعیت جهان را در خود جای داده است و بازار عرضه و فروش نفت و گاز در کشورهای پرجمعیت این سازمان از جمله چین و هندوستان ، پذیرش ایران به عنوان عضو دائمی این سازمان را می توان نقطه قوت و گام مهم و بزرگ دولت سیزدهم در امور خارجی و بین المللی قلمداد کرد .

وی افزود : با توجه به اینکه اعضای سازمان شانگهای نسبت به کشورهای عضو دائم خود تعهداتی دارد ، عضویت دائم ایران در این سازمان به نوعی دسترسی و فراهم شدن امکان انجام یکسری امور اقتصادی ، بازاری ، اشتغالزایی در تعامل با کشورهای این سازمان به حساب می آید.

او ادامه داد : فراهم شدن بازار ارائه و عرضه محصولات ایران در کشورهای عضو سازمان از جمله این دستاوردها می باشد که از این طریق بخشی از مشکلات تولیدکنندگان کشور در زمینه بازاریابی رفع می شود .

این استاد دانشگاه مازندران گفت : همچنین در اجلاس شانگهای امضای تفاهم نامه وزیر کار و امور اجتماعی ایران با کشور تاجیکستان برای مبادله نیروهای متخصص نیز راهی برای کشورمان در زمینه فراهم آوردن اشتغال نیروها باز کرده است.

 وی افزود : فراهم شدن زمینه اشتغال و همچنین فروش محصولات ایرانی باعث رونق اقتصادی و گردش کار و تولید می شود و بالتبع با رونق مسائل اقتصادی امید از دست رفته به مردم کشور باز گردانده می شود . البته دستیابی به این اهداف نیز آرام آرام خواهد بود چرا که مشکلات پیش آمده در کشور نیز طی سال ها رخ داده است و رفع آن نیز اندکی زمانبر است .

علویان در زمینه دیپلماسی سیاسی نیز گفت : پذیرش ایران به عنوان عضو دائم سازمان شانگهای ضربه محکمی از سوی کشورهای عضو به آمریکا است و اینکه ایران از این پس می تواند بیشتر از حق هسته ای خود دفاع کند و ابزار چانه زنی برای کشور فراهم شده است .

وی تاکید کرد : البته تمامی مطالبی که گفته شده به معنای قهر با غرب و کشورهای غربی نیست ، بلکه انجام هرگونه مذاکره و یا تصمیم گیری منوط به حفظ منافع ملی می باشد و منافع ملی خط قرمز است و تصمیمات باید با لحاظ کردن آن اتخاذ شود.