به گزارش ایرنا به نقل از آسیا تایمز ، اعتراضات شکل گرفته در مخالفت با کودتای نظامیان میانمار در اول فوریه سال جاری میلادی به یک شورش سرتاسری مبدل شده و حتی به مناطقی هم سرایت کرده که در چند دهه گذشته شاهد رویارویی نظامی بین شورشیان و نیروهای دولتی نبوده است.
سرکوب‌های خشن نیروهای ارتش موجب شده که شهرت آن به عنوان بدنام‌ترین نهاد این کشور بار دیگر مورد تاکید قرار بگیرد و این در حالی است با قدرت مطلق یک دولت غیر منتخب و سرکوبگر را تشکیل داده است.
در همین حال همه‌گیری کرونا نیز و ضعف اقتصاد نیز به این کشور ضربه وارد کرده است . بانک جهانی در ماه جاری پیش بینی کرد که اقتصاد میانمار در سال ۲۰۲۱ میلادی به میزان دستکم ۱۸ درصد کوچک خواهد شد و انتظار می‌رود که درصد مردم فقیر تا سال ۲۰۲۲ به ۴۸.۲ درصد برسد که تقریبا دو برابر مردم فقیر در سال ۲۰۱۷ است که در آن زمان ۲۴.۸ درصد بود.
میانمار که بعد از شروع اصلاحات سیاسی و اقتصادی در سال ۲۰۱۰ محبوب کمک‌کنندگان غربی شده بود اکنون بار دیگر در حال تبدیل شدن به یک کشور منزوی است و با هر ملاک و معیاری ، این کشور به نظر می‌رسد که در مسیر یک فاجعه بی‌سابقه قرار دارد.
هشت ماه پیش ، میلیون تن از مردم تقریبا در همه شهرها و روستاها در سرتاسر کشور در اعتراض به کودتا به خیابان‌ها آمدند و در مواقعی هم کل کشور دست به اعتصاب زد.
اما زمانی که نیروهای ارتش شروع به تیراندازی مستقیم به سمت معترضان کردند ، روند رویدادها به سمت بدتر شدن پیش رفت.
"مین اونگ هلانم" فرمانده ارتش حتی در پایان ماه مارس در یک سخنرانی تلویزیونی معترضان را تهدید کرد و گفت: باید از تراژدی روزهای گذشته درس بگیرید چرا که ممکن است به سر و کمر شما شلیک بشود.
امروز پس از آنکه بیش از یک هزار تظاهرکننده کشته شده اند و هزاران نفر نیز در بازداشت به سر می‌برند ، تظاهرات در مقیاس کوچک در شهر یانگون پایتخت قدیمی ، شهر ماندالای در مرکز کشور و نقاط دیگر ادامه دارد.
اما در حالی که نیروهای ضد حاکمان نظامی میانمار بطور فزاینده‌ای اقدام به انفجار بمب و حمله به هدف‌های نظامی و مرتبط با ارتش می‌کنند ، شیوه‌های بیان مخالفت در حال تغییر است.
نیروهای شورشی جدید موسوم به "نیروهای دفاعی مردم" (PDFs) در حال نبرد با ارتش در برخی از ایالت‌های کشور هستند. ارتش که قادر به شناسایی موقعیت این شورشیان نسل جدید نیست شروع به تیراندازی کور به روستاها از طریق بالگرد کرده و غیرنظامیان را بدون هیچ علت مشخصی به قتل می‌رساند.
برخی از سلاح‌های این شورشیان از پلیس و ارتش به غنیمت گرفته شده است.
وخامت اوضاع امنیتی در میانمار موجب شد که سفارت آمریکا روز ۲۵ سپتامبر هشداری درباره حملات بالقوه "در ماه‌های آینده" صادر کند.
در سطح بین‌المللی تنها دوستان باقی مانده میانمار کشورهای عضو اتحادیه جنوب شرقی آسیا (آسه‌آن) ، روسیه و چین هستند.
اما حتی چین ضمن رابطه با دولت نظامیان و کمک ۶ میلیون دلاری به نظامیان میانمار ، رابطه حزب کمونیست چین با "اتحادیه ملی برای دموکراسی" میانمار به رهبری آنگ سان سوچی را حفظ کرده است. توافق اخیر چین با آمریکا درباره اینکه چه دولتی باید نماینده میانمار در سازمان ملل باشد نیز نشان دهنده بازی دوگانه چین در میانمار است. از سوی دیگر نیز برخی از گروههای شورشی در میانمار به سلاح‌های چینی مسلح هستند و این سلاح‌ها را گروه موسوم به "ارتش متحد ایالت وا" تهیه کرده است.
با این حال به نظر می‌رسد که ژنرال‌های ارتش مصمم هستند به هر قیمتی قدرت را حفظ کنند. با این حال برخی از نیروهای ارتش، فرماندهی را ضعیف می‌دانند و طرفدار سرکوب‌های شدیدتر هستند. در این شرایط برخی بر این باورند که هر گونه شکاف جدی ارتش ممکن است به جنگ داخلی تمام عیار منجر و فاجعه انسانی بزرگتر منجر شود.