به گزارش خبرنگار دانشگاه و آموزش،پیکر مرحوم آذرتاش آذرنوش چهره ماندگار ادبیات عرب در ایران و استاد برجسته دانشگاه صبح امروز - دوشنبه- ابتدا در مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی با حضور چهره های فرهنگی و دانشگاهی و شماری از مردم و مسوولان برگزار شد و پس از آن در دانشکده الهیات دانشگاه تهران انجام شد.
قرار است پیکر این استاد برجسته پس از برگزاری این مراسم در دانشکده الهیات دانشگاه تهران در قطعه نام آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شود.
رییس دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران در آیین تشییع این چهره ماندگار ادبیات عرب گفت: امروز خانواده الهیات سوگوار استاد عزیزی است که حدود نیم قرن از عمر با برکت خود را صرف تعلیم و تربیت فرزندان این مرز و بوم کرد.
احمد باقری افزود: استاد آذرنوش مایه فخر و مباهات و افتخار ایران اسلامی بود.
وی با بیان اینکه مرحوم آذرنوش چهره ماندگار در عرصه علم و دانش بودند، اظهار داشت: امروز سوگوار چهره ای ملی و مشهور در میان اندیشمندان معاصر هستیم.
رییس دانشکده الهیات خاطرنشان کرد: این استاد برجسته در علم، اخلاق، عمل، متانت، وقار و تواضع سرآمد بودند.
آذرتاش آذرنوش عضو شورای عالی و مشاور عالی مرکز دایرة المعارف بزرگ اسلامی، استاد برجسته و چهره ماندگار ادبیات عرب و استاد دانشکده الهیات دانشگاه تهران در پانزدهم مهر ۱۴۰۰ در سن ۸۳ سالگی درگذشت.
دکتر آذرنوش زاده سال ۱۳۱۶ در قم، فراگیری ادبیات عرب را از دانشکده معقول و منقول تهران آغاز کرد و سپس در فرانسه تا دریافت درجه دکتری ادامه داد، وی سالها در دانشکده الهیات دانشگاه تهران به تدریس عربی اشتغال داشت و به تالیف و ترجمه پرداخت. از مهمترین آثار این استاد برجستته ترجمه بخش مربوط به ایران فتوح البلدان نوشته احمد بن یحیی بلاذری و کتاب موسیقی کبیر ابونصر فارابی است.
آثار تالیفی آذرنوش در حوزه ایران شناسی و در پیوند با زبان فارسی مانند فرهنگ عربی به فارسی و چالش میان فارسی و عربی و راه های نفوذ فرهنگ ایرانی در عصر جاهلی اهمیت خاص دارد.
مجموعه مقالات دکتر آذرنوش با عنوان در باب ادب تازی در ۳ جلد به کوشش رضوانمساح در سلسله انتشاراتمرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی منتشر شده است، آذرنوش علاوه بر این دستاوردهای ادبی مهم، سالها مدیریت بخش ادبیات عرب مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی را نیز بر عهده داشت.
آذرنوش مولف و محقق در زبان و ادبیات عرب، مدیر بخش ادبیات عرب در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی و استاد دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه تهران وچهره ماندگار ادبیات عرب در همایش چهرههای ماندگار بود.
وی تحصیلات ابتدایی را در اهواز و دوره دبیرستان را در تهران به پایان رساند، در رشته ادبیات عرب دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران فارغالتحصیل شد، دوره دکتری ادبیات عرب را از کشور فرانسه گرفت، از نخستین رساله دکتری خود «تحقیق و ترجمه بخشی از کتاب طبقات الشعرای ابن معتز» دفاع کرد، سپس در رشته ادبیات عرب به نگاشتن رسالهٔ دیگری با تصحیح کتاب «خریدهالقصر عمادالدین اصفهانی» پرداخت.
او پس از حصول بر دومین دکتری خود به ایران بازگشت و در «بنیاد فرهنگ ایران» و پژوهش در باب واژههای فارسی معرب، مشغول و در دانشکده معقول و منقول که آن هنگام به «الهیات و معارف اسلامی» تغییر نام داده بود به سال ۱۳۴۶ استخدام شد، گروه عربی این دانشکده را سر و سامان بخشید و سپس به معاونت دانشکده برگزیده شد، بعد از آن به منظور تحقیق و آموختن زبان آرامی به دانشگاه کمبریج انگلیس رفت.
وی نخستین ایرانی بود که در ادبیات عرب دکتری گرفته است، آذرنوش در بازگشت به ایران به امر آموزش زبان عربی همت گماشت، او باتوجه به ساختار زبانهای هند و اروپایی بهخصوص زبان مادری خود فارسی و با گوشه چشمی به علم زبانشناسی به تدوین کتاب «آموزش عربی» با شیوهها و ساختارهای دستوری تازه دست زد.
وی از سال ۱۳۶۴ مدیریت بخش ادبیات عرب را در مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی بهعهده گرفت و طی ۱۰ سال علاوه بر تالیفات شخصی، بیش از ۲۰۰ مقاله نگاشت و صدها مقاله را نیز ویرایش کرد، تا هنگام فوت علاوه بر کار استادی در دانشکده ادبیات (و گاه در دانشگاه امام صادق، تربیت مدرس) و مدیریت بخش عربی در دائرةالمعارف، سردبیر مجله مقالات و بررسیها و نیز مدیر بخش عربی در دانشکده الهیات نیز بود.
عضو شورای علمی دائرةالمعارف بزرگ اسلامی از ۱۳۶۴ تاکنون (۱۳۹۳)، مدیر گروه ادبیات عرب مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی از ۱۳۶۴ تاکنون، نخستین مدیر گروه ادبیات عرب دانشگاه تهران ۱۳۴۶، معاونت دانشکده الهیات و معارف دانشگاه تهران ۱۳۴۷ و
مدیر گروه ادبیات عرب در دانشگاه الهیات از پستهای مدیریتی وی بوده است.
دکتر آذرنوش از چهره های فرهیخته صندوق بازنشستگی کشوری است که سال ۱۳۵۱ استخدام و پس از ۳۶ سال فعالیت علمی و پژوهشی در سال ۱۳۸۷ به درجه بازنشستگی نائل شد.