سنندج - ایرنا - علاقمندان به جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، در سومین روز از برگزاری آن، همچنان عاشقانه و با تامل، نمایش‌ها را دنبال کردند. این بار "ژانی ئاو" صحنه را از خشکی به درون دریاچه زریبار برد.

به گزارش ایرنا، شنبه و سومین روز از جشنواره تئاتر خیابانی مریوان، هوا بخاطر باران شب قبل، لطیف و رویایی بود و حالا همه چیز برای دیدن اجراهای جدید آماده است.

صبحانه که خوردیم، داخل محوطه هتل منتظر شدم که خبرنگاران و عکاس‌ها جمع شوند و راهی محل برگزاری نمایش‌ها شویم.

همه حرفشان این شد که قبل از رفتن برای پوشش خبری و عکاسی تئاترها، سری به بازار مریوان بزنیم و بعد به دریاچه زریبار برای دیدن نمایش " ژانی ئاو( درد آب)" برویم.

بازار که بودیم، به ناگاه تمام خطوط تلفن همراه و اینترنت از دسترس خارج شد و به سختی همدیگر را پیدا کردیم تا عازم محل نمایش در دریاچه زریبار شویم. واقعیتش را بخواهید، انگار چیز بسیار ارزشمندی را گم کرده بودم، آدم این جور وقت‌ها قدر تکنولوژی، اینترنت و تلفن همراه را می‌داند، آن هم برای کسانی مثل ما که همه کار و زندگیمان شده، خبر و اینترنت و فضای مجازی و ‌... 

بهرحال راهی دریاچه شدیم‌. نمایش" ژانی ئاو" اثری از هنرمندان بانه‌ای برای همه یک نمایش خاص بود و جالب به نظر می‌رسید، چراکه داخل آب دریاچه زریبار اجرا می‌شد. به زریبار که رسیدیم، تصور نمی‌کردم در روز شنبه و کاری هفته، این تعداد تماشاگر برای تماشای تئاتر بیایند.

نور آفتاب کمی حاضران را اذیت می‌کرد ولی همه دوست داشتند نمایش متفاوتی را ببیند. گروه تئاتر "ژانی ئاو" حدود نیم ساعت با تاخیر نمایش را شروع کردند و قبل از آغاز، به داخل آب می‌رفتند تا بدنشان به دمای آب دریاچه عادت کند.

بالاخره بازیگران کار را شروع کردند و در ژانر غمگین، واقعیت‌هایی از زندگی مردم خاورمیانه را که برای داشتن زندگی بهتر به اروپا سفر می‌کنند و اغلب در دریای مدیترانه غرق می‌شوند، به نمایش گذاشتند که با تشویق تماشاگران مواجه شد.

فرزاد حسن‌میرزایی کارگردان نمایش "ژانی‌ ئاو" در مورد اثرش گفت:‌ این اثر، همانگونە کە از اسمش پیدا است محیطی است کە هم محیط را تحت تاثیر قرار دهد و هم هماهنگ با محیط باشد.

وی ادامه داد: این نمایشنامە راجع بە کولبری و پناهندگی مردم خاورمیانە بە اروپا و بە سمت زندگی بهتر است که در آب‌های مدیترانە غرق می‌شوند و از پتانسیل زریبار استفادە کردیم و اجرای خود را داخل آب بە نمایش گذاشتیم.

کارگردان تئاتر "ژانی ئاو" با بیان اینکه این نمایش در بخش دگرگونەهای اجرایی است، افزود: متاسفانە بە دلیل محدودیت‌های موجود ما فقط یک اجرا داشتیم.
حسن میرزایی یادآور شد: فعالیت من بیشتر در حوزە تئاتر صحنەای است اما علاقە خاصی بە بخش دگرگونەهای اجرایی دارم بە همین دلیل در این دورە از جشنوارە تئاتر خیابانی مریوان شرکت کردەام.

او به این هم اشاره کرد که این نمایش با بازیگری ۱٥ بازیگر اجرا شد و بە دلیل نبود مکانی برای تمرین، تنها یک بار در سد بانە تمرین داشته‌اند که با توجه به خطرات احتمالی، غریق نجات در زمان اجرا حضور داشته است.

حسن میرزایی یادآور شد: تفاوت تئاتر مریوان با سایر جشنوارەها این است کە مردم مریوان تئاتر را بهتر درک می‌کنند و از آن بە گرمی استقبال می‌کنند.
بعد از خوردن ناهار و کمی استراحت، بالاخره آنتن تلفن همراه و اینترنت که از ساعت ۱۱ قطع شده بود، ساعت حدود ۱۵ عصر برقرار شد و خنده رضایت بر لب همه خبرنگاران نقش بست. گویا فیبرنوری در محل روستای قلعه‌جی مریوان دچار مشکل شده بود. بهرحال با خیالی راحت به دریاچه زریبار و محل اجرای نمایش بعدی رفتم.

حین اجرای تئاتر "دروشکه‌ی برسیه‌کان" با چند نفر از شهروندان حاضر در پارک دریاچه زریبار راجع به تئاترهای اجرا شده صحبت کردم.

۲ جوان را دیدم که از محل نمایش فاصله زیادی داشتند و پرسیدم که چرا تئاتر را نمی‌بینند که یکی از آنها پاسخ داد: به نظرم موضوعات تئاتر باید سبک ‌ها و ژانرهای خاصی داشته باشد و سلیقه همه گروه‌ها را ارضا کند که در تئاتر خیابانی این مقوله کمرنگ است اما نمایش‌های مورد علاقه‌ام را دیده‌ام.

هیمن ادامه داد: شیوه برگزاری تئاترها در شرایط کرونایی مناسب نیست و محل خوبی هم برای اجرای نمایش‌ها در نظر گرفته نشده است و از ترس مبتلا شدن به کرونا، از محل نمایش دور شدیم.

او که دانشجوی رشته پرستاری است، تاکید کرد: معتقدم سابقه کاری گروه‌های نمایشی هم باید در کنار معرفی بازیگران، منتشر شود تا مردم با رزومه کاری آنها آشنایی داشته باشند.

یکی دیگر از شهرندان مریوانی که خود چند سال پیش هنرمند تئاتر بوده است، گفت که تئاتر در میان مردم مریوان جایگاه بسیار والایی دارد و با زندگی آنان درآمیخته است، بنابراین قابل قبول نیست که هنوز بعد از چند سال، محلی مخصوص و مناسب برای اجرای تئاتر در دریاچه زریبار وجود ندارد.

سیروان حسینی ادامه داد: این را به گوش شهردار و شورای شهر مریوان برسانید که قدر مردم این شهر را بدانند و برای اعتلای تئاتر خیابانی از هیچ تلاشی دریغ نکنند.

هنرمندان نمایش "دروشکه‌ی برسیه‌کان" ساعت ۱۶ و طبق برنامه شروع به اجرای نمایش کردند. این اثر راجع به مشکلات معیشتی اقشار مختلف مردم بود و اینکه در کردستان نیز اغلب خانواده‌ها با ضعف مالی و درآمد مواجه هستند.

مختار محمدی کارگردان این اثر که پای چپش شکسته و روی صندلی نشسته بود گفت که متاسفانه خانواده‌های زیادی در کردستان برای نان و رزق و روزی جانشان را از دست می‌دهند می‌دهند و این نمایش، اعتراضی به وضعیت موجود اقتصادی است که امیدواریم اتفاق خوبی برای رفع این مشکلات رقم بخورد.

او ادامه داد: مردم خسته و گرسنه هستند و امیدواریم کرونا هم که بر مشکلات آنان افزوده است زودتر از بین برود.

کارگردان نمایش "دروشکه‌ی برسیه‌کان" در پایان حرف‌هایش از شورای شهر و شهرداری مریوان خواست که زمینه‌ای برای ایجاد محل نمایش در پارک دریاچه زریبار فراهم کنند، همان کاری که در پارک ملت و شانو انجام شده است تا مردم به راحتی تئاتر ببینند.

بعد از پایان این نمایش و استراحت در محوطه پارک دریاچه زریبار، ساعت ۱۸ هنرمندان اصفهانی "اسطوره" را اجرا کردند.

مجتبی خلیلی کارگردان نمایش با بیان اینکه تئاتر هنر بسیار اصیل و با ظرافت است، افزود: به نوعی هنرمندان این رشته مشکلات و دردهای جامعه را درک کرده و آن را در قالب نمایش بیان می‌کنند.

وی گفت: ایده نمایش از احمد صمیمی بوده و اسطوره‌هایی که در یک سری موقعیت‌ها قرار می‌گیرند و آن موقعیت موجب نابودی آنها می‌شوند.

کارگردان نمایش "اسطوره" با بیان اینکه در قالب این نمایش موضوعات مختلف و آسیب‌های اجتماعی را مورد بررسی قرار داده‌ایم، اضافه کرد: این نمایش سه بازیگر اصلی دارد و موضوع اصلی آن درباره مجسمه‌ای از نماد ایران است که تلفیقی از نماد فرهنگ و تاریخ کشور را به نمایش گذاشته است.

خلیلی این را هم گفت که انعکاس اتفاقات و مواردی که سال‌ها برای کشور ایران اتفاق افتاده از جمله اهداف این نمایش بوده و در واقع یک بیان اعتراضی از طریق تئاتر بود که با موسیقی زنده اجرا شد.

امروز اجراها بیشتر بود و ساعت ۱۹ باید "پینوکیو" از هنرمندان دهلرانی(شهری در استان ایلام) به نمایش گذاشته می‌شد.

هوا دیگر تاریک شده بود. نم نم باران روی سرم نوازش دهنده و آرام بخش بود. یکشنبه آخرین روز از اجراهای پانزدهمین جشنواره تئاتر خیابانی مریوان است و حتما جذابتر خواهد بود.

رونمایی از ۲ نمایشنامه خیابانی 

بعد از صرف شام و استراحت، خبر دادند در لابی هتل، ۲ نمایشنامه خیابانی رونمایی می‌شود.ساعت ۲۱:۳۰ نمایشنامه ‌ها به نویسندگی داریوش نصیری و مرتضی وکیلیان رونمایی شد.

این ۲ اثر نمایشی، انعکاس عملی از فرآیند آکادمیک مباحث بازیگری و نمایش خیابانی در راستای اعتلای مفاهیم رفیع قرآنی، فوانین انسانی، شهروندان و اجتماعی در کنار بکارگیری ظرفیت‌های نمایش‌های بیرونی و ایرانی است.

در سومین روز از پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان، ۲۱ نمایش در پارک‌ها و بوستان‌های این شهر اجرا شد.

پانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر خیابانی مریوان از پنج آبان شروع و تا ۱۰ آبان ماه ۱۴۰۰ به دبیری عبید رستمی در شهرستان مریوان ادامه خواهد داشت.

نمایش‌های راه‌یافته به این جشنواره ۴۱ اثر بوده که ۱۶ اثر در بخش آزاد، ۶ اثر در بخش آیینی و سنتی، پنج اثر در بخش کودک و نوجوان، سه اثر در بخش دگرگونی‌های اجرایی و پنج اثر هم در بخش ویژه(ایثار و شهادت) به مرحله نهایی راه یافت. ضمن اینکه بخش برگزیده جشنواره(جشنواره جشنواره‌ها) هم برگزار خواهد شد. ۲۷ اثر خارجی هم متقاضی نمایش است که تعدادی از آنها در فضای مجازی و به صورت آنلاین پخش خواهد شد. 

شهرستان مرزی مریوان با ۱۵۳ هزار نفر جمعیت در فاصله ۱۲۰ کیلومتری از سنندج مرکز استان کردستان واقع شده است.