به گزارش روز پنجشنبه گروه علم و آموزش ایرنا از ساینس، این چشم مصنوعی که Phoenix۹۹ نام دارد، در واقع یک سیستم قابل ایمپلنت است که به منظور احیای دید افراد مبتلا به نابینایی ناشی از بیماری‌های انحطاطی مانند رتینیت پیگمنتوزا یا ورم رنگیزه‌ای شبکیه طراحی شده است.
این دستگاه دارای دو مولفه اصلی است. مولفه نخست دستگاه، یک تحریک‌کننده است که به چشم متصل می‌شود و مولفه دوم آن یک ماژول ارتباطی است که زیر پوست و پشت گوش بیمار ایمپلنت می‌شود.
در چشم سالم گروهی از سلول‌های شبکیه، نور را به پالس‌های الکتریکی تبدیل کرده و سلول‌های عصبی پالس‌ها را به مغز ارسال می‌کنند. اما در بیماری‌های انحطاطی، این عملکرد سلول‌ها مختل شده و در نتیجه بینایی از بین می‌رود. این دستگاه سلول‌های سالم باقی مانده در شبکیه را به‌گونه‌ای تحریک می‌کند که مستقیما پالس‌های الکتریکی مشابه پالس‌های حاصل از تبدیل پرتوهای نور را به مغز ارسال می‌کنند.
محققان با آزمایش ایمپلت خود روی گوسفند توانستند واکنش بدن در برابر ایمپلنت را مورد ارزیابی و مطالعه قرار دهند و فرایند جراحی را بهینه‌سازی کنند. اکنون محققان معتقدند این دستگاه برای استفاده در بدن انسان آماده شده و از ایمنی کافی برخوردار است.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Biomaterials منتشر شده است.