حسن رحیم‌پور ازغدی روز جمعه در مشهد افزود: امروز معنای وحدت حوزه و دانشگاه تغییر یافته و ارتقا پیدا می‌کند و توقع از حوزه و دانشگاه با دهه شصت و دهه هفتاد متفاوت است چرا که شرایط، مشکلات و موقعیت جدید ایجاد شده است و اکنون باید وارد حل نهایی مسئله دولت‌سازی و وارد پروژه مسایل تمدنی شد.
وی ادامه داد: ۲۷ آذر ماه روز شهادت آیت‌الله دکتر مفتح به عنوان روز وحدت حوزه و دانشگاه نامگذاری شد تا معلوم شود برای این وحدت هزینه‌های بسیار پرداخت شده است و افراد بسیار ترور و شهید شده‌اند.
این عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی گفت: وحدت حوزه و دانشگاه مراتب مختلفی دارد که اولین گام آن قبل از انقلاب و به این معنا بود که روحانیان، دانشگاهیان، روشنفکران و علما به یکدیگر توهین نکنند و به همدیگر بدبین نباشند.
وی افزود: گام دوم وحدت این بود که روحانیان و دانشگاهیان با یکدیگر گفتگو کنند و به همدیگر نزدیک شوند، جلسات مشترک بگذارند و در خصوص دین و مسائل اجتماعی به بحث و گفتگو بپردازند که انجمن‌های اسلامی پزشکان، معلمان و دانشجویان در دهه‌های چهل و پنجاه راه‌اندازی شد و سوالات و گفتگوها در خصوص اسلام معاصر، مشکلات جامعه دینی، مشکلات داخلی، خارجی، فرهنگی و سیاسی مطرح شد.
رحیم‌پور ازغدی ادامه داد: گام سوم وحدت این بود که با یکدیگر به آنچه در این گفتگوها دست یافته‌اند عمل و اقدام کنند یعنی علمای مجاهد و روشنفکران مسلمان دست در دست هم دادند و انقلاب کردند و اگر وحدت حوزه و دانشگاه نبود انقلاب صورت نمی‌گرفت.
وی گفت: گام چهارم وحدت حوزه و دانشگاه، تمدن‌سازی و عبور از دولت‌سازی است، این وحدت به یک اصلاحات و تحول در دانشگاه و حوزه نیاز دارد چون وحدت در این مرحله شامل تعارف و خوشامد نیست بلکه صحبت حل مسئله است و باید سال به سال و گام به گام جلو برویم بطوریکه مردم احساس کنند مشکلاتشان کمتر شده و تبعیض، فاصله‌های طبقاتی، فساد اقتصادی و سیاسی بیشتر از قبل مهار شده و کاهش یافته است.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی افزود: باید مکانیزم و ساختار درستی تعریف شود که امکان رشوه، اختلاس، سوء استفاده، ترک فعل، مفت خوری و بی‌اعتنایی به مردم به خصوص به طبقه محروم از نظر ساختاری کمتر شود.
وی ادامه داد: اگر حوزه و دانشگاه راه حل‌های به روز و محسوس برای حل مشکلات نظری و عملی و مشکلات مادی و معنوی برای جامعه ما و سپس جوامع اسلامی و بعد از آن برای جوامع جهانی نداشته باشند و نتوانند مدل‌سازی کنند و راه حل ارائه کنند، به قدر لازم و کافی کارآمد نیستند و به مسوولیت خود در مقابل خدا و خلق عمل نکرده‌اند.
رحیم‌پور ازغدی گفت: حوزه و دانشگاه هیچ کدام هدف نیستند هر دو وسیله هستند و هدف ساختن جامعه پیشروتر، پیشگام‌تر، دینی‌تر، انسانی‌تر، اخلاقی‌تر، علمی‌تر و جامعه‌ای است که احساسات انسانی و روابط انسانی و اخلاقی در آن گسترش پیدا کند.
وی افزود: اگر حوزه و دانشگاه نتوانند از پس حل مشکلات دنیوی و معنوی مردم برآیند، ناکارآمد بوده و جامعه را به سوی هدف پیش نمی‌برند.