در پی شیوع همه‌گیری ویروس کرونا و مجازی شدن مدارس در سراسر جهان، کودکان در کشورهای مختلف، زیان‌های زیادی را متحمل شدند. آموزش آنلاین نتایجی مشابه با آموزش حضوری ندارد و این مساله باعث اختلال در یادگیری تقریباً ۶۴۷ میلیون دانش‌آموز شده‌است.
با نزدیک شدن به سومین سال از همه‌گیری کرونا، مدارس در بخش زیادی از کشورهای جهان، تعطیل شده و حتی در مناطقی که مدارس به تازگی بازگشایی شده‌اند نیز بسیاری از دانش‌آموزان از لحاظ درسی عقب هستند.
سایت تحلیلی آمریکایی «پراجکت سندیکیت» در مطلبی نوشت: براساس برآوردهای بانک جهانی، تعطیلی مدارس می‌تواند «فقر مطلق یادگیری» را ۷۰ درصد افزایش دهد. اختلال در یادگیری در طول زمان، به این نسل از کودکان ۱۷ تریلیون دلار ضرر خواهد زد.
افزایش موارد ابتلا به اومیکرون، برخی از کشورها را وسوسه کرده تا مدارس را دوباره تعطیل کنند. کلاس‌های مجازی که در حال برگزاری هستند، کودکان را از بسیاری از مزایای دیگر مانند حضور روزانه در مدرسه، امکان برقراری ارتباط با همکلاسی‌ها و توسعه مهارت‌های اجتماعی برای رشد شخصی، محروم کرده‌است. تعامل با معلمان و همکلاسی‌ها برای توسعه توانایی‌های لازم به منظور انجام کارهای مشترک، ایجاد عزت نفس و تقویت حس تعلق، بسیار حیاتی تلقی می‌شود.
براساس برآوردهای بانک جهانی، تعطیلی مدارس می‌تواند «فقر مطلق یادگیری» را ۷۰ درصد افزایش دهد. اختلال در یادگیری در طول زمان، به این نسل از کودکان ۱۷ تریلیون دلار ضرر خواهد زد.پیامدهای طولانی‌مدت کرونا بر جوامع
از زمانی که کلاس‌های درسی در پاییز امسال در برخی کشورها به صورت حضوری برگزار شد، کادر آموزشی پی بردند که کودکان، از نظری درسی از بسیاری از همسالان خود عقب مانده‌اند. با بسته شدن مدارس، ازدواج دختران کم سن و سال نیز افزایش خواهد یافت و در عمل این مساله به معنی پایان ادامه تحصیل آنهاست.
اگر اکنون برای حمایت از آموزش کودکان به صورت جمعی اقدام نکنیم، جوامع و اقتصادها پس از شکست ویروس کرونا، شاهد پیامدهای طولانی‌مدت خواهند بود. شیوه برگزاری کلاس‌ها باید دوباره به صورت حضوری انجام شود تا دانش‌آموزان از کتاب‌های آموزشی با طراحی بهتر، سیستم‌های آموزشی متحول، معلمان واجد شرایط و استفاده موثر از فناوری، بهره‌مند شوند.
تا ماه ژوئن(خرداد-تیر) سال ۲۰۲۱، بیشتر کشورهای پیشرفته کمتر از سه درصد بودجه خود را به بخش آموزش‌وپرورش اختصاص دادند. حمایت نکردن از بخش آموزش‌وپرورش، نابرابری‌ها در نتایج یادگیری را به‌ویژه در کشورهای توسعه‌نیافته که پیش از همه‌گیری وجود داشت، بیشتر می‌کند. سرمایه‌گذاری در بخش آموزش با در نظر گرفتن مناسب‌ترین شیوه‌هایی که در سراسر جهان در حال اجرا هستند، باید شامل «تامین مالی آموزش عالی» باشد.
سرمایه‌گذاری بر زیرساخت‌های آموزشی
اروگوئه یکی از موفق‌ترین کشورهایی هست که در ۱۰ سال گذشته، بر زیر ساخت‌های آموزشی، محتوای دیجیتال و استخدام معلمان واجد شرایط، سرمایه‌گذاری کرده‌است و در همین راستا، با تعطیلی مدارس به راحتی کلاس‌های آنلاین را برگزار می‌کند.
ایالت گجرات در غرب هندوستان، پیش از همه‌گیری کرونا، مراکز پیشرفته‌ای برای پشتیبانی از برگزاری کلاس‌های مجازی، راه‌اندازی کرد. در کنیا نیز، کودکان و افراد دارای معلولیت به راحتی می‌توانند به کتاب‌های درسی دیجیتال دسترسی داشته باشند.
صندوق کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و گروه بانک جهانی به طور موثر برای رفع افت تحصیلی دانش‌آموزان، با یکدیگر همکاری می‌کنند. استفاده از فناوری برای پایان دادن به فقر مطلق یادگیری می‌تواند به بهبود مهارت و افزایش زمان آموزشی، استفاده بهینه از منابع درسی کمک کند. این مساله برای حمایت از معلمان در کشورهای توسعه‌نیافته، بسیار ضروری است.
تعامل با معلمان و همکلاسی‌ها برای توسعه توانایی‌های لازم به منظور انجام کارهای مشترک، ایجاد عزت نفس و تقویت حس تعلق، بسیار حیاتی تلقی می‌شود.مسئولان کشورها باید بر زیرساخت‌های آب و برق، اتصال به اینترنت، دسترسی دانش‌آموزان مناطق محروم به ابزار هوشمند آموزشی، سرمایه‌گذاری عاقلانه‌ای انجام دهند. عدم استفاده از فناوری، سیاست‌های طراحی‌شده غربی‌ها را برای دستیابی به بهبود و تسریع یادگیری، با شکست مواجه خواهد کرد. حتی پیش از شیوع ویروس کرونا نیز برگزاری کلاس‌ها به صورت آنلاین با مشکلات اساسی مواجه بود. با سرمایه‌گذاری بر دوره‌های آموزشی آنلاین و استفاده هوشمندانه از فناوری، می‌توان به بهبود یادگیری دانش‌آموزان کمک کرد.