به گزارش روز یکشنبه ایرنا به نقل از نشریه ال تیِمپو کلمبیا، با بازگشایی تدریجی مدارس در سراسر جهان، دو پرسش، ذهن معلمان را درگیر کرده است؛ دانشآموزان در بیش از ۲۰ ماه تعطیلی مدارس به موجب شیوع بیماری همهگیر، تا چه میزان از آموزش عقب افتاده اند و اینکه سیاستگذاران چگونه میتوانند این شکاف آموزشی را پوشش دهند؟
پرسشهایی که یافتن پاسخ مناسب برای آنها در آمریکای لاتین و کارائیب دشوار است. مدارس این منطقه از جهان تا پیش از اکتبر ۲۰۲۱ (مهر ماه) به طور متوسط، ۲۳۱ روز تعطیل بوده اند که بیش از هر جای دیگر جهان است.
معلمان و والدین دانشآموزان در کشورهای آمریکای لاتین، تلاشهای چشمگیری انجام دادند تا از دریافت سطح مشخصی از یادگیری توسط دانشآموزان اطمینان حاصل کنند. وزارتخانههای آموزش و پرورش، دروس آموزشی را در رادیو و تلویزیون پخش کردند، تارنماهای آموزشی را گسترش دادند و برای ارسال تکالیف، از پیامهای متنی استفاده کردند. در مقابل، دانشآموزان در خانوادههای کمدرآمد به صورت نوبتی، دروس را با تلفن هوشمند یکی از خویشاوندان میخواندند و پرینتهای درسیشان را با خواهر و برادر خود به اشتراک میگذاشتند.
با وجود این تلاشها اگرچه دولتهای منطقه، نرخ ثبت نام مدارس را تا سال ۲۰۲۰ ثابت نگه داشتند اما شواهد کمی پیرامون مشارکت دانشآموزان در فعالیتهای یادگیری معنادار وجود دارد.
بانک توسعه بین آمریکایی بر اساس مطالعه دقیق شاخصهای تحصیلی در ۱۱ کشور آمریکای لاتین که در مجموع ۸۳ درصد از دانشآموزان منطقه را تشکیل میدهند، اعلام کرد: ما دریافتیم که در کشورهای بزرگ منطقه همچون برزیل، آرژانتین و پرو، بین ۳۰ تا ۵۰ درصد دانشآموزان بین ۶ تا ۲۳ سال در فعالیتهای آموزشی شرکت نمیکنند و یا در زمان تعطیلی مدارس با معلمان، ارتباطی برقرار نمیکنند.
در نتیجه با در نظر گرفتن این مسئله که این کشورها جزو ثروتمندترین کشورهای منطقه هستند، میتوانیم فرض کنیم که وضعیت در فقیرترین کشورها که اطلاعات دقیقی برای آنها در دسترس نیست، بدتر است. این مسئله همچنین نشان میدهد که تقریبا نیمی از دانشآموزان در دوران تعطیلی مدارس از هیچ یادگیری برخوردار نبودهاند.
درآمد خانوار و شرایط جغرافیایی نیز به طور متفاوتی دانشآموزان آمریکای لاتین و کارائیب را تحت تاثیر قرار داد. در روستایی در پرو تنها ۱۱ درصد از خانوادهها گزارش دادند که به سیستم عاملهای یادگیری آنلاین دسترسی داشتند، در حالی که در بولیوی، ۴۲ درصد از دانشآموزان مدارس ابتدایی به دلیل نداشتن رایانه، تبلت و یا تلفن همراه قادر به تحصیل نبودند.
در مقابل، ۸۶ درصد از معلمان ابتدایی در اوروگوئه گزارش دادند که در طول همهگیری کووید-۱۹، درسهای آنلاین ارائه کرده اند.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان میدهد این همهگیری بهویژه برای زنان جوان آسیبزا بوده است.
به عنوان مثال، در مکزیک، تعداد ساعاتی که دختران ۱۵ تا ۱۷ ساله صرف فعالیتهای خانگی مانند نظافت، پخت و پز یا مراقبت از کودکان و افراد مسن میکنند، در طول قرنطینه ۱۸ درصد افزایش یافته است، در حالی که این میزان برای مردان جوان تنها ۲ درصد است.
این امر نشان دهنده یک عقبگردی غمانگیز در چندین دهه پیشرفت پایدار در کاهش شکاف جنسیتی در حوزه آموزش در منطقه آمریکای لاتین و کارائیب است.
تنها راه برای دانستن اینکه چگونه این اختلالات بر آموختههای دانشآموزان در طول همهگیری تأثیر میگذارد و چگونه بر پیشرفت بلندمدت آنها تأثیر میگذارد، انجام مطالعات ارزیابی ملی است که میتواند با نتایج آزمونهای قبل از همهگیری مقایسه شود.
تحقیقات نشان میدهد که دانشآموزانی که برای بیش از نیم سال، تحصیل را رها کردهاند در معرض خطر بیشتری برای ترک تحصیل قرار دارند.
تنها پنج کشور در آمریکای لاتین و کارائیب موفق به تکمیل چنین ارزیابیهایی در سال ۲۰۲۰ شدند و تنها دو کشور، برزیل و کلمبیا، تاکنون یافتههای خود را منتشر کردهاند.
به این ترتیب در منطقهای که حتی قبل از همهگیری، نیمی از دانشآموزان دبیرستان را به پایان نمیرساندند، این چرخه معیوب میتواند عواقب بلندمدتی بدی داشته باشد.
جلوگیری از این روند فرسایشی گسترده، به طور همزمان نیازمند اقدام فوری و یک استراتژی بلندمدت است. در کوتاه مدت، بازگشایی همه مدارس و انجام تلاشهای سیستماتیک برای پیگیری و تعامل مجدد با هر دانش آموز ضروری است.
به گزارش تارنمای اسپانیایی بلومبرگ، بر اساس آماری که توسط سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) گردآوری شده است، کشورهای آمریکای لاتین از جمله کشورهای جهان با بیشترین بازه زمانی از هفتهها تعطیلی مدارس به موجب شیوع بیماری همهگیر کووید-۱۹ هستند. طبق تجزیه و تحلیلهای ارائه شده، تا ۱۵ نوامبر ۲۰۲۱ (۲۴ آبان) و پیش از آغاز تعطیلات پایان سال میلادی در برخی کشورهای این منطقه، تصمیم دولتها مبنی بر تعطیلی کلاسهای درس به منظور کنترل شیوع ویروس کرونا، میلیونها نفر را در سراسر این منطقه تحت تاثیر قرار داده است.
بلومبرگ در این گزارش در تشریح آثار شیوع همهگیری در به تعطیلی کشاندن مدارس که علاوه بر ایجاد اختلال در روند آموزش و یادگیری دانشآموزان، میتواند از نظر درآمد از دست رفته کودکان امروزی در طول عمر اثرگذار باشد، نوشته است: طبق گزارش جدیدی که با همکاری یونسکو، بانک جهانی و یونیسف انجام شده است، نسل دانشآموزانی که در سطح جهانی، سال گذشته را با آموزش از راه دور به پایان رساند، با خطر از دست رفتن درآمد نزدیک به ۱۷ تریلیون دلار مواجهند که این رقم با ۱۴ درصد از تولید ناخالص جهان برابر است.
احتمال از دست رفتن درآمد برای یک دانشآموز در طول عمر خود حدود ۲۵ هزار دلار است. تخمین ۱۷ تریلیون دلاری به طور قابل توجهی از تخمین ۱۰ تریلیون دلاری که در سال ۲۰۲۰ منتشر شد، بیشتر است زیرا وقفههای یادگیری ناشی از شیوع کرونا طولانی شده است.
به ازای هر سال تحصیلی که دانشآموزان بیشتر درس خوانده و آموزش اثربخش دریافت میکنند ۷.۵ تا ۱۰ درصد درآمدشان به ازای هرسال در طول زندگیافزایش مییابد و تعطیلی هر ۳ ماه آموزش اثربخش ۳ درصد کاهش درآمد را برای آنها خواهد داشت.
بر اساس برآوردهای انجام شده در این گزارش، از منظر آثار این تعطیلیهای طولانی مدت در آموزش و یادگیری کودکان، آسیبهای جدی در بخش یادگیری ریاضیات و خواندن در کشورهایی همچون برزیل، پاکستان، هند، آفریقای جنوبی و مکزیک ثبت شده که میتواند بر اساس وضعیت اجتماعی- اقتصادی، جنسیت و سطح تحصیلی متفاوت باشد.
همچنین کاهش یادگیری به طور متوسط با طول مدت بسته بودن مدارس مرتبط است و دقیقا در این آزمون نیز آمریکای لاتین سربلند بیرون نیامده است.
طبق آمارهای یونسکو، عملا همه کشورهای منطقه از نظر مدت زمانی که کلاسهای درس را بسته نگه داشته اند، از میانگین جهانی فراتر رفته اند. بولیوی، هندوراس، پاناما و السالوادور با بیش از ۸۰ هفته تحصیل کودکان از خانه و دور از کلاسهای درس در صدر فهرست تعطیلیها قرار دارند.
نظر شما