سه ماه از صدور حکم انتصاب اسدالله عباسی برای سکانداری ساختمان سفید خیابان معلم توسط آیت الله رئیسی رئیس جمهوری می‌گذرد؛ انتصابی بومی که حداقل در این مورد همه جریان‌های سیاسی و فکری را با خرسندی مشترکی همراه کرد. البته همانند گذشته اندک افرادی بودند که طبق عادت تاریخی بار دیگر طبل مخالفت را به دست گرفتند و با مذاقی ناخوش به این انتصاب، نگاه کردند.
عباسی که با کوله باری از تجربه و با علم به انبوهی از مشکلات و انباشت معضلات و محدودیت ها سکان استانداری گیلان را بر عهده گرفت که این روزها کمتر کسی با چنین شرایطی وظیفه ای قبول می کند.
وی با تجربیات خود از گذشته در سنگر وزارت و مجلس شورای اسلامی و مسئولیت‌های مختلف در نخستین گام به‌جای میز گرم استانداری، حضور میدانی و شهر به شهر استان، برای آگاهی از آخرین وضعیت و مشکلات مردم گیلان را انتخاب کرد اما طولی نکشید با بزرگترین چالش گیلان که همان کوبیدن بر طبل مخالفت و کارشکنی برخی جریان ها بود روبه رو شد.
در ابتدا جریان مخالف داد ِ عدم تغییر مسئولان توسط استاندار و اتهام زنی به او برای تداوم رویه مسئولان قبلی را سر دادند و حتی اجازه ندادند عباسیِ بومی، سفرهای شهرستانی خود را برای بررسی میدانی جزئیات مشکلات و معضلات استان تمام کند؛ کارشکنی که بارها از سوی مسئولان ارشد استان همچون نماینده ولی فقیه هشدار داده شد و ایشان نیز همواره بر وحدت تأکید کرده‌اند.
اما جریان مخالفت ها به این بهانه جویی ها خاتمه نیافت، زیرا با آغاز فصل تغییر مدیران از جمله فرمانداران که اکنون بیش از نیمی از آنها نیز تغییر کردند، جریان مخالف بر بهانه های تازه روی آورد.
اکنون در چهارمین ماه از خدمت استاندار بومی، از گوشه و کنار استان عده‌ای از روی دلسوزی و عده‌ای از روی غرض‌ورزی ، لب به انتقاد می‌گشایند و سعی دارند تا به هر بهانه‌ای او را با چالش مواجه کنند؛ بهانه هایی که با توجه به مشکلات استان و همچنین معضلات باقیمانده از دولت قبل، برای برطرف شدن حداقل در کوتاه مدت نیازمند معجزه است در حالیکه همین جریان مخالف مدعیست چرا در سه ماه، استاندار تمامی مشکلات استان را برطرف نکرده است!!
مسئله ای که مسئولان ارشد دولت نیز بارها به آن اشاره کرده و اظهار داشتند که برای حل مشکلات گذشته زمان نیاز است اما عباسی در محافل مختلف بارها تکرار کرده که میثاق‌نامه دولت انقلابی سیزدهم را سرلوحه کار خود قرار داده و خواهد داد و این اطمینان را به جریان‌های مختلف سیاسی و مردمی می‌دهد که از آن عدول نخواهد کرد ولی برخی بدون هماهنگی و عده‌ای نیز به ناچار در دستگاه‌های اجرایی از سوی مقامات ملی به عنوان سرپرست گمارده شده‌اند که قطعاً مطلوب نظر او نبوده و نیست.
وی در جلسات متعدد شاخصه های جهادی، انقلابی، مردمی بودن و کارآمدی را جزو مولفه های انتخاب مدیران اعلام کرد و طی مدت عهده‌داری سکان مدیریت عالی اجرایی استان، به اذعان آمارها، رونق و تحرک خوبی در فضای کسب و کار و نیز حجم صادرات کالا از استان، صورت گرفته است ضمن اینکه پیگیری های مجدانه ای در سطوح ملی در دیدارها و نشست های مختلف با وزرا و رئیسان سازمان های کشوری انجام شده که به طور قطع در ارتقاء تراز استان در کوتاه مدت، خود را نشان می دهد.
با در نظر داشتن سیمای پیش گفته؛ این پرسش پیش روی ناظران و تحلیل گران سیاسی و رسانه ای مطرح است که ملاک انتقادات از انتصابات چیست و چرا فقط به استفاده از عناوین کلی در انتقادها بسنده شده و از ذکر مصادیق، خودداری می‌گردد؟
ذکر دلایل مخالفت‌ها و پرهیز از کلی‌گویی‌هایی که چهره همدلانه و منسجم استان پس از روی کار آمدن دولت مردمی آیت الله رئیسی و انتصاب استاندار بومی و جهادی گیلان را مخدوش می کند؛ بدیهی‌ترین جلوه احترام به افکار عمومی و انتظار بحقی است که مردم دارند.
معتقدیم ملاک تغییرات استانی هم باید همان معیاری باشد که رئیس جمهوری در چینش کابینه مدنظر دارد تا جریان‌ها و گروه هایی که خود را انقلابی می دانند؛ برای تحقق وعده های رئیس دولت انقلابی و استاندار منتخب آن، همت گمارده و نقش‌آفرین باشند.
اخیراً نیز آیت الله رسول فلاحتی نماینده ولی فقیه در گیلان در خطبه های نماز عبادی - سیاسی جمعه رشت با تاکید بر اینکه امروز جامعه نیازمند وحدت و آرامش است، گفت: گیلان به‌دور از هرگونه التهاب برای رفع مشکلات و کاستی‌ها نیاز به فضای برادرانه و اخلاقی دارد.
وی تاکید کرد: به آنانی که دغدغه انقلاب و نظام را دارند توصیه می کنم فضا را ملتهب نکنند و اگر کسانی مشکلی دارند مشکلات را بین خود و با آرامش حل کنند.