به گزارش روز جمعه گروه علم و آموزش ایرنا از ساینس، به منظور ساخت این ایمپلنت، محققان یک نمونه کوچک از چربی شکم بیمار را برداشتند که مانند تمام بافت‌های بدن متشکل از سلول‌ها به همراه ماتریس برون‌یاخته‌ای است.
این ماده دربرگیرنده ترکیباتی مانند کلاژن و انواع قندها است که فضای بین سلول‌ها را پر می‌کند.
محققان پس از جدا کردن سلول‌ها از ماتریس برون یاخته‌ای، با استفاده از مهندسی ژنتیک، سلول‌ها را مجددا برنامه‌ریزی کردند تا به شکل سلول‌های بنیادی جنین درآیند و قابلیت تبدیل شدن به هر نوع سلول در بدن را به دست آورند.
با استفاده از ماتریس برون‌ساخته‌ای نیز نوعی هیدروژل اختصاصی برای بیماران ساختند که هیچ‌گونه واکنش ایمنی منجر به پس زدن ایمپلنت را در بدن تحریک نمی‌کند.
در مرحله بعد، سلول‌های بنیادی درون هیدروژل بسته‌بندی شد. پس از آن در فرایندی که رشد سلول‌های ستون فقرات را شبیه‌سازی می‌کند، این سلول‌ها به ایمپلنت‌های سه بعدی برای شبکه‌های عصبی تبدیل شدند که دربرگیرنده نورون‌های حرکتی هستند.
این ایمپلنت‌ها در بدن مدل‌های جانوری ایمپلنت شد که گروهی از آنها به تازگی فلج شده و گروه دیگر دچار فلج مزمن بودند.
در نتیجه این آزمایش مشخص شد ۱۰۰ درصد توان حرکتی مدل‌های مبتلا به فلج حاد و ۸۰ درصد از توان حرکتی نمونه‌های مبتلا به فلج مزمن، احیا شده است.
اکنون محققان در حال آماده‌سازی مقدمات آزمایشات انسانی هستند و امیدوارند تا چند سال آینده با ایمپلنت بافت‌های مهندسی شده بتوانند امکان ایستادن و راه رفتن را برای افراد فلج فراهم کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Advanced Science منتشر شده است.