غلامرضا الهیاری، روز یکشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: این افراد در اقشار و رده‌های سنی مختلف بویژه دانش‌آموزی پس از ثبت نام در سامانه hamyartabiat.frw.ir و دریافت کارت شناسایی خود، منشا و مُروج فرهنگ رفتار مناسب با طبیعت می‌شوند.
وی ادامه داد: برنامه و هدف این اداره کل افزایش تعداد این افراد به دست‌کم هفت هزار نفر است تا از ظرفیت آنها بیش از گذشته در بین خانواده‌ها و شهروندان استفاده شود.
به گفته وی، هدف کلی طرح همیاران طبیعت، ترویج فرهنگ منابع طبیعی و جلب مشارکت مردم در امر حفاظت احیا و توسعه منابع طبیعی است که از طریق ساماندهی علاقه‌مندان و دوستداران منابع طبیعی، شوراهای اسلامی، دهیاران، دانش‌آموزان و سایر اقشار جامعه انجام می‌گیرد.
رییس اداره آموزش، ترویج و جلب مشارکت‌های مردمی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری اصفهان تصریح کرد: ارائه اطلاعات و آگاهی‌بخشی، ۲ شاخص مهم در توسعه آموزش‌های مُرتبط با حفاظت از منابع طبیعی است و این فعالیت برای تاثیرگذاری بهتر باید از سوی خود خانواده‌ها و نیروهای مردمی انجام گیرد.
الهیاری با اشاره به گستره عرصه‌های طبیعی اصفهان اظهار داشت: وجود ۹.۸ میلیون هکتار عرصه‌های منابع طبیعی و ملی در استان و کمبود نیروهای رسمی یگان حفاظت منابع طبیعی می‌طلبد که از قابلیت‌های مردمی و تشکل‌ها برای حفظ هرچه بیشتر منابع استفاده کرد.
وی همچنین نهادینه کردن فرهنگ و آموزش حفظ منابع طبیعی در بین مردم را از دیگر مواردی دانست که با کمک همیاران طبیعیت و آحاد مردم، انجام شدنی است.
به گزارش ایرنا،استان اصفهان با ۲۸ شهرستان، مساحتی معادل ۱۰.۷ میلیون هکتار دارد که بیش از ۹۰ درصد از آن معادل حدود ۹.۸ میلیون هکتار را عرصه‌های منابع طبیعی و ملی و از این میزان حدود ۴۰۳ هزار هکتار را جنگل معادل(۴ درصد)، ۶ میلیون هکتار مرتع معادل(۶۴ درصد) و سه میلیون هکتار بیابان معادل(۳۲ درصد) دربرگرفته است.
جنگل‌های استان اصفهان بطور عمده در ۲ شهرستان فریدونشهر با ۴۰ هزار هکتار و سمیرم با ۲۵ هزار هکتار قرار دارند.
استان اصفهان از نظر تقسیم‌بندی نواحی رویشی در ۲ ناحیه رویشی زاگرسی و ایران تورانی قرار گرفته است که ناحیه رویشی زاگرسی غرب و جنوب استان را شامل می‌شود و بقیه مناطق جزو ناحیه رویشی ایرانی تورانی به شمار می‌رود.
این استان واقع در مرکز کشور اقلیم خشک و نیمه‌خشک دارد و از این پهنه ۳.۲ میلیون هکتار معادل ۳۲ درصد سطح استان را اراضی بیابانی و شنزار تشکیل می‌دهد که بطور عمده در بخش‌های شمالی و شرقی آن پراکنده است.