قاسم صنعتی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: متاسفانه نسبت به ۳۰ تا ۴۰ سال اخیر پوشش گیاهی منطقه براثر چرای بی رویه، خشکسالی، بهره برداری‌های بی رویه انسانی از بین رفته و این موجب می شود اگر هم بارندگی داشته باشیم به شکل رواناب در بیاید و در مدت کوتاهی از دسترس خارج شود و در طول سال هم شاهد رودخانه های کم آب تر و خشک تر هستیم.
وی ادامه داد: جایگزین کردن گیاهان در مناطق سنگلاخی غیر ممکن است و فقط باید فشار بر مراتع را کاهش داد چنان که گاه گله های مهاجری از دیگر شهرستانها برای رفتن به کوهسرخ و نیشابور از ارتفاعات کاشمر گذر می کنند و تاثیرات خود را بر جای می گذارند.
این کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری گفت: در شرایطی که در مناطق پایین دست، مراتع خشک و فقیری داریم، دامداران بومی به عرصه‌های شمال شهر فشار بیشتر می آورند، به عنوان نمونه در سالهای ۶۰ در ورودی به سید مرتضی شاهد رشد گیاه ریواس بودیم که پوشش گیاهی مناسبی داشت ولی اکنون برای جمع آوری آن باید به ارتفاعات رفت و این نشان می‌دهد در این مدت چه میزان پوشش گیاهی را از دست داده‌ایم. از سویی دیگر شاهد تخریب‌های بسیار و دخل و تصرف اراضی در داخل رودخانه‌ها به منظور ویلاسازی در کال سنگ نصوح هستیم.
صنعتی افزود: در مناطق بالادست وقتی پوشش گیاهی تخریب شود موجب حرکت رسوب و کم شدن عمر مفید سازه‌ها می‌شود و با حرکت ریز دانه‌ها خلل و فرج در خاک ایجاد می شود.
وی تصریح کرد: آلودگی ها با حضور گردشگران در منطقه و زباله هایی که برجای می گذارند وارد آبهای زیرزمینی می شود و از سویی چون آبهای شرب منطقه در پایین دست است آلودگی وارد لوله های آب شهر هم می شود و مشکلات بهداشتی ایجاد می کند.
این کارشناس منابع طبیعی و آبخیزداری گفت: افزون بر ۱۲ هزار هکتار از اراضی کانون فرسایش بادی از نوع درجه ۲ در شهرستان کاشمر وجود دارد که این کانون ها حدود ۱۴ هزار هکتار از اراضی زراعی و قابل کشت را تحت تاثیر قرار می دهد.
کاشمر در فاصله ۲۲۸ کیلومتری جنوب غرب مشهد قرار دارد.